Ondanks dat we vorig jaar nog in Dublin zijn geweest, is er wel een nieuw uitje gepland, we gaan naar de moeder der derby’s; Rode Ster Belgrado – Partizan Belgrado.
Deze keer bestaat de groep uit Willem, Marco, Wouter, Richard en ik maar een dag van te voren moet Willem zich afmelden. Het is hem in de rug geschoten en hij kan niet meer lopen.
Vrijdag 28 februari.
Het is vroeg dag, om 2;45 uur stappen we al in de auto en vliegen om 7;15 uur vanaf Schiphol rechtstreeks naar Belgrado en om 9;35 uur landen we daar.
De door de eigenaar van de Airbnb geregelde taxi staat daar al op ons te wachten en rond 11 uur zijn we in ons appartement.
We pakken onze spullen uit en gaan op zoek naar een stamkroeg voor dit weekend, die vinden we om de hoek en is meteen goedgekeurd.
Nadat onze grootste dorst gelest is gaan we Belgrado in.
We lunchen daar, verkennen het centrum, drinken wat, eten bij een traditioneel Servisch restaurant, drinken weer wat en gaan moe en voldaan terug naar onze stamkroeg voor een afzakkertje.
Zaterdag 29 februari
Vandaag staat in het teken van Sightseeing.
Na het ontbijt beginnen we met een rondje over de markt en een biertje in de zon om daarna naar Fort Belgrado te wandelen.
Fort Belgrado ligt aan twee rivieren, de Sava en de Donau en je hebt er een fantastisch uitzicht over de stad.
We lopen daar de hele morgen rond en gaan daarna binnen de muren van het fort lunchen, na de uitgebreide Servische lunch bezoeken we nog het militaire museum wat voornamelijk bestaat uit artillerie.
Dan word het tijd om een taxi te pakken, we gaan naar de stadions van Rode Ster en Partizan.
We beginnen bij het stadion van Rode Ster en daarna lopen we naar het stadion van Partizan, bij beide stadions kopen we natuurlijk wat souvenirs.
We pakken weer de taxi en laten ons afzetten bij een van de betere speciaalbiercafe’s van Belgrado, Samo Pivo.
Bier drinken maakt hongerig, we zoeken weer een typisch Servische restaurant op en eten ons buikje rond.
Na het eten lopen we via onze stamkroeg terug naar ons appartement, het is mooi geweest voor vandaag.
Zondag 1 maart, matchday!
Vandaag maken we een kleine stadswandeling, zoeken en vinden een cache en rond 14 uur ontmoeten we de jongens van Groundhopticket in een Ierse pub waar we nog een potje voetbal uit de eredivisie kijken.
En dan is het tijd om naar het stadion te gaan, dat de wedstrijd leeft wordt al snel duidelijk, ook is er heel veel politie op de been.
De sfeer is ongekend en met aan beide kanten heel veel vuurwerk en rook, de wedstrijd zelf is een stuk saaier en eindigt in een bloedeloze 0-0.
Na de wedstrijd gaan we met z’n allen uit eten, drinken nog een afzakkertje bij ons stamcafé en gaan terug naar het appartement.
Maandag 2 maart.
En dan zit het er alweer op, na het ontbijt gaan we met de taxi naar het vliegveld en om 10;45 uur vliegen we naar Amsterdam.
Alhoewel we vorige week ook al weg waren met de camper gaan we dit weekend weer weg.
De voornaamste reden is dat het thuis een dikke bende is omdat we een andere keuken krijgen ook is er net beton gestort daardoor moeten we sws de wc van de camper al gebruiken.
Heel even lijkt het er op dat Rodericks vader nog roet in het eten gooit, hij is gestruikeld over een steen en breekt daarbij zijn heup.
Donderdags wordt hij ontslagen uit het ziekenhuis en vrijdag stuurt hij ons weg.
Na een (gebruikelijke) tussenstop bij de McDonalds komen we om 20 uur op de camping aan.
Wanneer we de garagedeur open doen zien we dat er water op de bodem ligt, de slang van de door Roderick gerepareerde buitendouche was losgeschoten.
We halen de garage leeg en leggen het te drogen en gaan dan de camper in.
Dag 2.
We beginnen de dag met een ontbijt in de morgenzon en na een wandeling met de honden gaan we op de fiets naar Drachten.
Dit keer hebben we voor Cody de hondenfietskar mee en het eerste stuk loopt Achi nog fanatiek naast Karin maar halverwege moeten we haar toch bij Cody in de hondenfietskar zetten.
In het begin is het wat onwennig voor haar maar wanneer ze eenmaal gewend is staat ze, boven op Cody, door het dak naar buiten te kijken. Een kwartier later komen we in Drachten aan en na een kleine verkenning van de stad drinken we wat aan het water.
Daarna brengen we een bezoekje aan de action, eten we een broodje bij de Graancirkel en scheiden onze wegen.
Aan het einde van de dag zien we elkaar weer bij de fietsen, op de terugweg stoppen we bij de Jumbo, daar doen we de boodschappen voor de BBQ van zondag en trappen we weer terug naar de camper.
Nadat we alle boodschappen hebben opgeruimd gaan we naar het paviljoen om een hapje te eten.
We eten daar heerlijk in de warme avondzon en bij de camper drinken we nog een kop koffie.
Dag 3.
Vandaag doen we eigenlijk niks bijzonders, een beetje luieren, een beetje zwemmen, wat drinken, een luchtbedje opblazen, met de honden wandelen, zonnen, BBQ’n en afwassen.
Dag 4.
De laatste dag alweer en dat dacht de zon waarschijnlijk ook
Na het honden uitlaten en het ontbijt rijden we terug naar Borger.
We rijden via Appelscha omdat daar een servicepunt zit maar we kunnen de loosput voor het toilet niet vinden, dan moeten we dat thuis maar doen.
In Elp gooien we de diesel en LPG tank vol en trakteren we ons zelf op wat lekkers.
Eenmaal terug in Borger halen we de camper leeg, maken de boel weer schoon en drinken we koffie met kokoscake.
Na dit alles legt Roderick de hardware kit voor de dashcam aan zodat die continu aan het stroom kan.
Roderick heeft zich via het NKC aangemeld voor een rijvaardigheidstraining in Wierden en een dag later gaan we voor Karin haar verjaardag een dagje wellness doen bij Saré in Deurningen.
Vanwege de verbouwing van de hal & keuken wilden we niet de hele week weg in deze periode maar aangezien we zelf weinig kunnen doen en het een enorme zandbende is doen we het toch maar en we nemen zelfs de fietsen mee.
Dag 1.
Zaterdag 13 mei.
Eigenlijk wilden we vrijdagavond al gaan rijden maar omdat de camper vanwege een reparatie aan de boiler pas vrijdag weer terug was en alles nog ingepakt moest worden, lukt dat niet.
We bellen zaterdag eerst naar de jachthaven van Hengelo of er nog een plek vrij is, dat is er en hij houdt die bezet voor ons.
Twee uur later komen we daar aan, we hebben niet het mooiste plekje maar we zijn wel tevreden, we hebben privacy en uitzicht over het Twentekanaal.
Nadat we ons geïnstalleerd en een borrel gedaan hebben, pakken we de fiets om een hapje te eten.
We gaan naar de Twentse bierbrouwerij, we hebben daar een mooi plekje op het terras en eten er heerlijk.
Dag 2
Zondag 14 mei.
Na het ontbijt, wat kleine klusjes aan de camper en het gedeeltelijk repareren van de fietsverlichting pakken we opnieuw de fiets. Hoewel het zondag is willen we naar Hengelo en de honden gaan dit keer ook mee.
Normaal gesproken is het een kwartier fietsen maar Cody gaat niet zo snel meer dus het wordt uiteindelijk een half uur, dat is meteen een goede les voor de volgende keer.
We gaan bij de “twee wezen” op het terras zitten en terwijl Roderick, met het schaamrood op de kaken, op zijn telefoon na de FC zit te kijken gaat Karin even in het centrum kijken.
Wanneer ze terug is bestellen we een hapjes schaal (lees halve maaltijd) en fietsen daarna weer langzaam terug naar de camper.
Bij de camper doen we in het zonnetje een drankje en omdat de cadeautjes van Karin Roderick in de weg liggen mag ze die alvast uitpakken.
Na het uitpakfeest laten we nog eten bezorgen en na de koffie en een drankje is dan de dag ook alweer voorbij.
Dag 3.
Maandag 15 mei.
Vandaag staat er weer een fietsdag op het programma, dit keer naar Enschede en zonder de honden.
Wanneer we na een uurtje fietsen in Enschede zijn moeten we natuurlijk eerst wat drinken, dit doen we bij “Moeke”.
Een mooi terras maar helaas moeten we daar €8 betalen voor half gevuld wijnglaasje met alcoholvrije cocktail.
Dan maar shoppen😏
Na een bezoekje aan de Primark, NewYorker en de H&M is Roderick (er) klaar (mee).
Karin gaat nog even door en Roderick gaat terug naar de Horeca.
Wanneer ook Karin uitgeshopt gaan we nog wat eten bij de Braziliaan om vervolgens via de fietssnelweg weer terug te gaan naar de camper.
Dag 4.
Dinsdag 16 mei.
Vandaag staat de rijvaardigheidstraining op het programma, we staan op tijd op want we moeten om half twaalf in Wierden zijn.
Daar aangekomen beginnen we na de lunch met de theorie.
Als dat lastige gedeelte achter de rug is gaan we met instructeur Bart naar de weegbrug, Bart naast Roderick en Karin achterin, uiteraard is de weging prima in orde.
Nu is het tijd om de weg op te gaan, de rit van ongeveer een uur voelt als een rijexamen maar Roderick brengt het er glansrijk van af.
En dan begint de echte rijvaardigheidstraining, op een groot parkeerterrein staan allemaal pionnen waar je bepaalde manoeuvres moet doen.
Dit gaat van inparkeren in een “garage”, fileparkeren tot aan bochten vooruit inrijden en achteruit uitrijden.
Ook hier gaat het ondanks de zenuwen van Roderick boven verwachtingen, hij raakt geen enkele pion.
Na Roderick doet ook Karin nog een paar oefeningen en ook zij doet het foutloos.
Na het ontvangt van het certificaat rijden we naar Enter, daar zit een gratis camperplek en na de gebruikelijke borrel gaan we het dorp in en eten daar pasta bij de Italiaan.
Dag 5.
Woensdag 17 mei.
Ook vandaag zijn we weer op tijd van bed, vandaag hebben we vanaf half elf een wellnessdagje bij Saré in Deurningen.
Na het ontbijt rijden we die kant op en parkeren de camper op “Toppark het Hulsbeek”.
Vanaf daar is het tien minuten lopen naar de wellness.
We hebben een fantastische relaxte dag, zonder foto’s want je mag geen telefoon mee naar binnen.
Terug bij de camper drinken we nog een kop koffie in het laatste zonnetje en gaan dan naar binnen.
Dag 6.
Donderdag 18 mei, Hemelvaartsdag.
Weer op de fiets vandaag, nu naar Oldenzaal.
Het is ongeveer 20 minuten en we zien al vrij snel dat bijna alle winkels, op de action en het Kruidvat na, dicht zijn.
We kopen daar wat dingen die we “nodig” zijn en zoeken dan een terrasje op op het overvolle horecaplein.
We komen terecht bij de Mexicaan waar we dan ook meteen maar gaan lunchen.
Met een volle buik gaan we naar de jumbo voor avondeten, het wordt brood met smeersels en lekkere dingen.
Bepakt en bezakt stappen we weer op de fiets naar de camper.
Na een kop koffie lopen we nog een rondje met de honden rond het meer.
Weer terug in de camper zetten we de tafel vol met al het eten wat we gekocht hebben en kijken tv op de laptop.
Dag 7.
Vrijdag 19 mei.
Karin is jarig!
Aangezien ze al haar cadeaus al gehad heeft, heeft ze nog wel 1 wens; uitslapen😂
Na het “uitslapen” zitten we de hele dag buiten in de zon.
Tussendoor doet Roderick, in zwembroek, nog een rondje rond het meer en wanneer hij terug is eten we nog wat overgebleven hapjes van gisteravond.
Daarna is het tijd om Cody te wassen in de dogwash van de camperplaats.
Cody vind het helemaal niks maar hij is wel weer fris & fruitig wanneer we klaar zijn, tijd voor een borrel.
Na de borrel besteld Karin via thuisbezorgd ons avondeten: sushi, gebakken banaan, sashimi en woknoodles.
We eten ons buikje weer rond.
We doen buiten nog een kop koffie maar binnen de kortste keren zijn we helemaal lek geprikt door de neefjes, tijd om de dag af te sluiten.
Dag 8.
Zaterdag 20 mei.
Eigenlijk willen we naar huis maar eigenlijk willen we helemaal niet naar huis😏
We plakken er nog een dag aan vast en gaan naar Bad Bentheim, dat moet een leuk plaatsje zijn met een camperplaats bij het kasteel.
We ontbijten en douchen eerst nog op de camperplaats en na het legen van de wc en de vuilwatertank rijden we naar Duitsland.
Dik twintig minuten later arriveren we daar, drinken een kop koffie bij de camper en gaan het dorp in.
Het dorp is niet zo heel groot, daar zijn we dan ook snel door.
We eten dan nog een kleinigheidje bij de bakker en lopen via de kunstmarkt terug naar de camper.
Nadat we wat gedronken hebben voor de camper lopen we tegen etenstijd terug naar het dorp en eten lekker traditioneel Duits.
We sluiten af met een ijsje bij de ijssalon en drinken koffie in de camper, morgen maar even het kasteel bewonderen.
Dag 9.
Zondag 21 mei.
De laatste dag alweer.
We doen een Duits ontbijt bij de bakker en bij het afrekenen nemen we nog een lekker gebakje voor thuis mee.
Daarna scheiden onze wegen, Karin gaat terug naar de camper en Roderick gaat naar het kasteel.
Wanneer hij dik anderhalf uur later weer terug is, pakken we de boel in rijden naar Borger.
Tijdens het uitpakken en opruimen genieten we nog van de gebakjes en dan zit de vakantie er alweer op.
Onze 1e kennismaking met Geocaching is op een camperweekend wat wij georganiseerd hebben via het camperforum bij bierbrouwerij LaChouffe in België.
Geocaching blijkt een populaire vrijetijdsbesteding te zijn onder de camperaars.
Maar wat is geocaching? Geocachen is een schatzoektocht op basis van GPS coördinaten, het precieze verhaal lees je hier.
Nadat we zonder account daar gezamenlijk een cache vinden, maken we terug in Nederland een account aan; we zijn Rolling Kaatje en onze eerste officiële cache vinden we op 10 maart 2009.
In het begin zijn we best fanatiek, we worden premiumlid en gebruiken het cachen voor fietsroutes en wandeltochten, ook is het een mooie manier om onbekende steden te ontdekken.
Het gaat zelfs zo ver dat we zelf ook caches gaan plaatsen, op een gegeven moment hadden we 17 caches in onderhoud. Door omstandigheden zijn het er nu zijn het er nog 5.
Na een paar jaar is het fanatisme wat minder, eigenlijk doen we het bijna helemaal niet meer maar wat we wel proberen is om in elk land waar we zijn een cache te vinden.
We zitten nu op ongeveer 20 landen, daar zitten ook 3 landen (Servië, Ierland en Bulgarije) bij die Roderick alleen gedaan heeft tijdens vriendenweekenden.
Maar we missen ook 3 landen (andorra/Italië en Bosnië) omdat we dat vergeten waren of niet konden vinden.
Ons totaal aantal gevonden caches staat op moment van schrijven op 210.
Het is ergens in februari 2022, op facebook lezen we dat iemand een oorlogsgraf adopteert, de persoon die in dit graf ligt heeft zijn leven gegeven voor het Vaderland en heeft geen nabestaanden meer, wij vinden dit een nobele gedachte en willen dit ook doen.
Via de site van stichting adoptie oorlogsgraven melden we ons hier voor aan, een paar weken later krijgen we ons adoptiecertificaat.
We krijgen het graf van Henk Krol in Valthermond toegewezen, Henk is de zoon van Anne Barteld Krol en Rensiena Jantiena Ketelaar, geboren op 9 oktober 1922 in Odoorn en werkte als veenarbeider.
In de oorlog wordt hij gedeporteerd naar de Radeberg- fabriek van Sachsenwerk Licht und Kraft AG Niedersedlitz in Duitsland. Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog deed deze dienst als strafkamp voor (veelal buitenlandse) dwangarbeiders en krijgsgevangenen voor de wapenindustrie en werd geëxploiteerd door de Gestapo.
We kunnen er niet achter komen wanneer hij daar heen gedeporteerd is, het enige wat we vinden is dat hij daar ziek is geworden en overleden is op 1 december 1943 in het ziekenhuis van Radeberg. Hij wordt begraven op de begraafplaats van Radeberg.
Na de oorlog probeert zijn familie hem te laten herbegraven in Nederland, dit heeft nogal wat voeten in de aarde. De aanvraag doen ze op 17 juni 1946 en op 5 juli 1949 wordt hij overgebracht naar Nederland. Op 16 augustus 1949 wordt hij herbegraven in Valthermond, als laatste wordt op 4 september 1956 een steen met omlijsting geplaatst.
Tussendoor probeert de familie om de toegezegde schadevergoeding en de vergoeding van de persoonlijke bezittingen te incasseren, maar daar kunnen we niks meer over terug vinden.
Aan ons nu de eervolle taak om op zijn geboorte- en sterfdag een bloemetje op zijn graf te plaatsen. Natuurlijk doen we dit ook op 4/5 mei.
Na onze St. Patrick en Belgrado weekendjes is het tijd voor een nieuw uitje.
We twijfelen tussen Boekarest en Sofia maar uiteindelijk geeft de datum van de plaatselijke derby’s de doorslag, het wordt Sofia en dan de wedstrijd CSKA Sofia – Levski Sofia.
Maar wanneer we twee weken voor vertrek kaarten willen bestellen blijkt dat er uitgerekend dat weekend niet gevoetbald wordt, we twijfelen heel kort om alles te annuleren maar aangezien alles al betaald is gaan we maar gewoon.
Na wat zoeken op het internet komen we er achter dat er in de Vtora Liga, de Bulgaarse eerste divisie, wel gevoetbald wordt, we zoeken de dichtstbijzijnde thuis voetballende club op en dat is FK Vitosja Bistrita uit Bistritawat op een half uurtje rijden ligt.
De club bungelt onderaan in de Vtora Liga en ze spelen op vrijdagmiddag om 15:30 uur tegen de koploper, FC CSKA 1948 Sofia II.
Dag 1
Donderdag 30 maart.
Na lang wachten is het eindelijk zo ver, we gaan naar Sofia.
We eten een lekker broodje van bakker Joost en vertrekken rond half 10 vanaf (Facebook, Insta en Twitterloze) Willem zijn huis naar Eindhoven AirPort.
Daar komen we ruim op tijd aan en na een veel te duur biertje en broodje hamburger vliegen in 2,5 uur naar Sofia, waar het een uur later is.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben in de Airbnb lopen we de stad in voor een biertje.
We sluiten de avond af bij een authentiek Bulgaars restaurant waar we rollend de deur uit komen.
Dag 1 is geslaagd
Dag 2
Vrijdag 31 maart
Ondanks een vrij lange avond zijn we allemaal op tijd wakker.
Na het gezamenlijke ochtendritueel gaan we de stad in.
De eerste bezienswaardigheden zijn de Sveta Nedelyakathedraal en het gerechtsgebouw.
Daarna lopen we naar de vitosha boulevard, de belangrijkste winkelstraat van Sofia.
We slenteren in het zonnetje langs gezellige winkeltjes en terrassen.
Uiteraard stoppen we ook voor een vochtige versnapering.
Wanneer we aan het einde van de boulevard zijn lopen we weer terug, we gaan op zoek naar een café waar we zondag de FC kunnen kijken.
We komen terecht bij J.J. Murphy’s, een Ierse pub.
De gastvrouw verzekerd ons dat we hier voetbal kunnen kijken, wij zijn blij
We drinken en snacken er nog wat en gaan dan met twee taxi’s naar Bistrita waar we de wedstrijd gaan kijken.
Wanneer we daar aankomen worden we aangesproken door een man, hij hoort ons praten en is nieuwsgierig waar we vandaan komen.
Na wat gepraat over en weer verteld hij ons dat hij de stadionspeaker is en we lopen achter hem aan het stadion in.
We vragen hem de kleren van het lijf en zo komen we er ook achter dat het bezoek aan de wedstrijd voor iedereen gratis is, best wel bijzonder voor een eerste divisie club.
Net voordat hij zijn hokje in gaat vragen we hem nog of hij misschien kan regelen dat we een fotomomentje met een speler kunnen krijgen.
Hij kijkt heel moeilijk en zegt dat hij wel iets wil proberen te regelen maar dat klonk niet zo enthousiast.
En dan begint de wedstrijd en al na 11 minuten komt Bistrita op een 1-0 voorsprong door een schitterende goal van de nummer 11, Stivan Slavkov.
Dit is tevens de ruststand.
In de 72e minuut komt CSKA door een onterechte penal op 1-1.
De wedstrijd lijkt gespeeld maar dan krijgt Bistrita in de 87e een penal en die wordt feilloos ingeschoten door Kristyan Kochilov.
Na 6 minuten billenknijppen trekt de thuisploeg de wedstrijd over de streep.
Terwijl wij het team toejuichen worden we geroepen door de stadionspeaker, we moet het veld opkomen.
Hij heeft geregeld dat we met het hele team op de foto kunnen, wat een fantastisch moment was dat
Voetbal maakt hongerig en vanaf het stadion lopen we het dorp in.
Op aanraden van de cateraar van het stadion gaan we naar Bistritsa’s BBQ restaurant en dat is weer een gouden tip.
We eten weer heerlijk.
Voor de terugreis nemen we dit keer niet de taxi, we maken gebruik van het Bulgaarse OV, het eerste stuk met de bus en het laatste stuk met de Metro.
We gaan eerst terug naar onze Airbnb om even op te laden maar wanneer we eenmaal op de bank zitten kakken we in, we gaan onder het genot van een sapje voetbal kijken.
Rechts de stadionspeaker en links de geluidsman.
Het winnende doelpunt!
Dag 3
Zaterdag 1 april
Nadat we tijdens het ontbijt de kwalificatie hebben gekeken gaan we de stad in op zoek naar taxi’s.
Vandaag staat er een dagje groundhopping op het programma.
We beginnen bij het Georgi Asparuhov stadion van Levski Sofia.
We kopen wat in de fanshop en proberen dan het stadion binnen te gaan maar helaas mag dat niet, waarschijnlijk omdat de spelers een ontmoeting hebben met wat supporters, dan eerst maar lunchen.
Na de lunch stappen we weer in de taxi en rijden naar het Vasil Levski Nationaal Stadion, het stadion van het Bulgaars elftal.
We lopen het hele stadion rond op zoek naar een open hek is het bij de laatste raak maar helaas wil de beveiliger ons niet binnen laten, maar wanneer we hem 20 Lev geven zijn we wel welkom.
We maken snel wat foto’s en gaan we weer naar buiten.
Terwijl de andere jongens wat gaan drinken gaan Willem en ik op zoek naar een geocache.
Helaas kunnen we deze niet vinden, dan maar even wat bezienswaardigheden bij langs. Het eerste monument waar we foto’s maken is het Soviet Army Monument.
Daarna lopen we langs de universiteit van Sofia en stoppen vervolgens bij het Alexander Nevski-kathedraal.
Hierna is het weer tijd om terug naar de rest te gaan, we drinken nog een biertje bij het stadion en net op het moment dat we naar het Balgarska Armia Stadium van CSKA Sofia willen lopen is het gebeurdt met het mooie weer en begint het te regenen.
Gelukkig ligt het stadion er vlak naast en komen we niet al te nat aan bij de fanshop.
Na wat aankopen lopen we door naar het stadion waar we door een vriendelijke mijnheer het stadion worden binnen gelaten.
We maken wat foto’s, lopen naar de middenstip, drinken nog een biertje in het supportershome en gaan met de taxi terug naar ons appartement.
Nadat we geacclimatiseerd zijn gaan we naar BarBarossa voor een biertje en via Morgan’s Bar komen we terecht bij weer typisch Bulgaars restaurant waar we weer met een hele volle buik wegkomen.
Dag 4
Zondag 2 april
Weer een vroegertje vandaag, we gaan de F1 van Melbourne kijken.
Na de chaotische race halen we nog broodjes en melk bij de Lidl en na dit ontbijt gaan we weer de stad in.
Vandaag staat in het teken van sightseeing en weer voetbal.
We beginnen weer bij de Sveta Nedelyakathedraal maar nu gaan we ook naar binnen.
We maken foto’s en we steken allemaal een kaarsje op.
De volgende stop is de de Kerk van Sint-Joris, het oudste gebouw van Sofia, wat ligt tussen de restanten van de oude stad Serdica.
Via wat andere bijzondere gebouwen lopen we door naar een parkje want daar ligt een geocache en ik kan natuurlijk niet Sofia verlaten zonder daar een cache te vinden.
We lopen door en komen via Kathedrale kerk van Sint-Nicolaas de Wonderdoener en wat monumenten uit bij de Alexander Nevski-kathedraal waar de zon op het goud van de torens schijnt, wat een prachtig gebouw.
Helaas mogen we binnen geen foto’s maken maar neem maar van mij aan dat dit ook heel bijzonder was.
We lopen terug over een soort van vrijmarkt waar sommige kramen wel hele bijzondere 2e Wereldoorlog relikwieën verkopen.
Intussen is het ook wel tijd voor een hapje en een drankje maar bij de eerste stop kunnen we niks eten, dus dan maar alleen drankje
Wanneer we verder lopen komen we al vrij snel langs een Duits winkeltje waar ze Duits bier en braadworsten verkopen, dat was een lekker tussendoortje.
We hebben nu zo’n beetje alle bezienswaardigheden op loopafstand wel gezien en lopen naar de Vitosha Boulevard.
We lopen verschillende winkels binnen op zoek naar koopjes, drinken en happen nog wat bij het sportscafé en eten een ijsje bij Hans & Grietje.
En dan loopt het tegen 17 uur plaatselijke tijd, de FC moet over drie kwartier voetballen dus tijd om naar de Ierse pub te gaan.
Vol goede moed zitten we er klaar voor maar na 2 minuten is die moed alweer wat minder.
Omdat we, ondanks meer balbezit, geen kansen creëren verliezen we terecht met 3-1, de KKD divisie komt nu wel heel erg dichtbij
We laten onze avond er niet door verpesten, we stappen maar weer eens in de taxi en laten ons afzetten bij “Under the linden trees” een, je raadt het al, traditioneel Bulgaars restaurant.
Na weer een geweldige maaltijd lopen we met een temperatuur van 19* terug naar het appartement.
Dag 5
Maandag 3 april
Uitslapen is er niet bij dit weekend, ook vandaag niet want we gaan weer naar huis.
Na het douchen en ontbijten slaan we voor de laatste keer het hek achter ons dicht en lopen we naar het metrostation.
Ruim op tijd zijn we op het vliegveld, om 12:05 uur vliegen we en rond 17 uur zijn we weer in Borger.
Een paar kilo’s zwaarder en veel herinneringen rijker.
Willem, Wouter, Richard en Ronald bedankt voor het fantastisch weekend , dit was weer één voor op Facebook
Onze voetbaluitjes naar Aberdeen en Marseille smaken naar meer en we besluiten om dit soort dingen vaker te doen.
Na een korte brainstormsessie kiezen Remco, Willem, Wouter en ik er voor om in maart 2017 naar Dublin te gaan, we willen St Patricksday wel eens ‘live’ mee maken.
We vliegen 16 maart om 14:10 uur samen met onze mascotte “Patty” van Amsterdam rechtstreeks naar Dublin.
Helaas gaat het op de luchthaven niet goed, we missen onze vlucht.
We balen en balen en balen.
We gaan op zoek naar een andere vlucht maar dat lukt voor deze dag niet meer, na overleg boeken we een vlucht voor een dag later.
We boeken een hostel in het centrum van Amsterdam en gaan naar café Monico waar wat jongens uit Borger zijn, zij gaan ’s avonds een voetbalwedstrijd bezoeken .
Nadat iedereen naar het stadion is gaan wij terug naar het hostel, we drinken nog een biertje en gaan op bed.
De volgende dag vliegen we pas om 18 uur en om 19 uur plaatselijke tijd landen we in Dublin en wanneer we goed wel in de hotelbar zijn is het al 23 uur, St. Patrick is dan allang weg ☹
We drinken er nog wat biertjes en gaan op bed.
De volgende morgen beginnen we in het centrum met een full Irish breakfast en met deze stevige bodem kan onze kroegentocht beginnen.
Tussendoor dineren we nog bij een Mongools BBQ restaurant waarna we ons in het avondleven storten.
Na deze pret gaan we terug naar het hotel, de volgende morgen moeten we op tijd op het vliegveld zijn.
Zondag landen we weer in Nederland, we hebben een leuk “weekend” gehad maar het voelt onvoldaan want van het hele St. Patrick feest hebben we eigenlijk helemaal niet meegemaakt.
