Zodra we horen dat de FC dit jaar weer naar Rolde komt voor een oefenwedstrijd tegen Emmen pakken we de agenda en zetten een rood kruis bij deze dag want onze tour de Roulé van vorig jaar smaakt naar meer.
Zoals gewoonlijk draait Wouter het programma in elkaar en dit jaar bepaald de dobbelsteen onze route, de kortste route is 32,4 km en de langste is 55.3 km.
Wanneer we allemaal bij Willem aan de koffie zitten bepaald de eerste dobbelronde wie de dobbelmaster van vandaag wordt, die eer wordt toebedeeld aan diegene die het laagst gooit en dat is wouter met een 1.
Vol spanning gooit Wouter weer voor de te fietsen route, hij gooit weer een 1, dat wordt dus de Popkenroute van 47.8 km.
Om 10 over 10 stappen we op de fiets richting onze eerste tussenstop, de wilde kers in Eeserveen.
Van daaruit fietsen we naar Café Popken in Ekehaar, na het bestellen van een halve liter en een bittergarnituur pakt Wouter de dobbelsteen er weer bij, deze worp bepaald het aantal te nuttigen consumpties, dit keer gooit hij een 6. Dat zijn veel drankjes maar het geluk is ook met ons, tegen de tijd dat we het aantal gehaald hebben is het ook gestopt met regenen.
Tijd om weer op de fiets te stappen en om kwart over twee komen we aan in Rolde.
Doordat we best laat zijn is het lastig voetbal kijken maar zoals een bekende voetballer al eens zei; elk nadeel heeft zijn voordeel, we zitten daardoor heerlijk aan een picknicktafel in de zon.
De wedstrijd eindigt in 1-1 en na nog een paar drankjes en de uitslag van de verloting gaan we weer fietsen, ook dit jaar eindigen we weer in Drouwen bij Eetcafé Alinghoek
We eten weer geweldig en met een volle buik en glimlach op het gezicht zijn we iets over 10 uur weer in Borger, het waren 12 mooie en gezellige uren.
Ondanks dat we vorig jaar nog in Dublin zijn geweest, is er wel een nieuw uitje gepland, we gaan naar de moeder der derby’s; Rode Ster Belgrado – Partizan Belgrado.
Deze keer bestaat de groep uit Willem, Marco, Wouter, Richard en ik maar een dag van te voren moet Willem zich afmelden. Het is hem in de rug geschoten en hij kan niet meer lopen.
Vrijdag 28 februari.
Het is vroeg dag, om 2;45 uur stappen we al in de auto en vliegen om 7;15 uur vanaf Schiphol rechtstreeks naar Belgrado en om 9;35 uur landen we daar.
De door de eigenaar van de Airbnb geregelde taxi staat daar al op ons te wachten en rond 11 uur zijn we in ons appartement.
We pakken onze spullen uit en gaan op zoek naar een stamkroeg voor dit weekend, die vinden we om de hoek en is meteen goedgekeurd.
Nadat onze grootste dorst gelest is gaan we Belgrado in.
We lunchen daar, verkennen het centrum, drinken wat, eten bij een traditioneel Servisch restaurant, drinken weer wat en gaan moe en voldaan terug naar onze stamkroeg voor een afzakkertje.
Zaterdag 29 februari
Vandaag staat in het teken van Sightseeing.
Na het ontbijt beginnen we met een rondje over de markt en een biertje in de zon om daarna naar Fort Belgrado te wandelen.
Fort Belgrado ligt aan twee rivieren, de Sava en de Donau en je hebt er een fantastisch uitzicht over de stad.
We lopen daar de hele morgen rond en gaan daarna binnen de muren van het fort lunchen, na de uitgebreide Servische lunch bezoeken we nog het militaire museum wat voornamelijk bestaat uit artillerie.
Dan word het tijd om een taxi te pakken, we gaan naar de stadions van Rode Ster en Partizan.
We beginnen bij het stadion van Rode Ster en daarna lopen we naar het stadion van Partizan, bij beide stadions kopen we natuurlijk wat souvenirs.
We pakken weer de taxi en laten ons afzetten bij een van de betere speciaalbiercafe’s van Belgrado, Samo Pivo.
Bier drinken maakt hongerig, we zoeken weer een typisch Servische restaurant op en eten ons buikje rond.
Na het eten lopen we via onze stamkroeg terug naar ons appartement, het is mooi geweest voor vandaag.
Zondag 1 maart, matchday!
Vandaag maken we een kleine stadswandeling, zoeken en vinden een cache en rond 14 uur ontmoeten we de jongens van Groundhopticket in een Ierse pub waar we nog een potje voetbal uit de eredivisie kijken.
En dan is het tijd om naar het stadion te gaan, dat de wedstrijd leeft wordt al snel duidelijk, ook is er heel veel politie op de been.
De sfeer is ongekend en met aan beide kanten heel veel vuurwerk en rook, de wedstrijd zelf is een stuk saaier en eindigt in een bloedeloze 0-0.
Na de wedstrijd gaan we met z’n allen uit eten, drinken nog een afzakkertje bij ons stamcafé en gaan terug naar het appartement.
Maandag 2 maart.
En dan zit het er alweer op, na het ontbijt gaan we met de taxi naar het vliegveld en om 10;45 uur vliegen we naar Amsterdam.
Na onze St. Patrick en Belgrado weekendjes is het tijd voor een nieuw uitje.
We twijfelen tussen Boekarest en Sofia maar uiteindelijk geeft de datum van de plaatselijke derby’s de doorslag, het wordt Sofia en dan de wedstrijd CSKA Sofia – Levski Sofia.
Maar wanneer we twee weken voor vertrek kaarten willen bestellen blijkt dat er uitgerekend dat weekend niet gevoetbald wordt, we twijfelen heel kort om alles te annuleren maar aangezien alles al betaald is gaan we maar gewoon.
Na wat zoeken op het internet komen we er achter dat er in de Vtora Liga, de Bulgaarse eerste divisie, wel gevoetbald wordt, we zoeken de dichtstbijzijnde thuis voetballende club op en dat is FK Vitosja Bistrita uit Bistritawat op een half uurtje rijden ligt.
De club bungelt onderaan in de Vtora Liga en ze spelen op vrijdagmiddag om 15:30 uur tegen de koploper, FC CSKA 1948 Sofia II.
Dag 1
Donderdag 30 maart.
Na lang wachten is het eindelijk zo ver, we gaan naar Sofia.
We eten een lekker broodje van bakker Joost en vertrekken rond half 10 vanaf (Facebook, Insta en Twitterloze) Willem zijn huis naar Eindhoven AirPort.
Daar komen we ruim op tijd aan en na een veel te duur biertje en broodje hamburger vliegen in 2,5 uur naar Sofia, waar het een uur later is.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben in de Airbnb lopen we de stad in voor een biertje.
We sluiten de avond af bij een authentiek Bulgaars restaurant waar we rollend de deur uit komen.
Dag 1 is geslaagd
Dag 2
Vrijdag 31 maart
Ondanks een vrij lange avond zijn we allemaal op tijd wakker.
Na het gezamenlijke ochtendritueel gaan we de stad in.
De eerste bezienswaardigheden zijn de Sveta Nedelyakathedraal en het gerechtsgebouw.
Daarna lopen we naar de vitosha boulevard, de belangrijkste winkelstraat van Sofia.
We slenteren in het zonnetje langs gezellige winkeltjes en terrassen.
Uiteraard stoppen we ook voor een vochtige versnapering.
Wanneer we aan het einde van de boulevard zijn lopen we weer terug, we gaan op zoek naar een café waar we zondag de FC kunnen kijken.
We komen terecht bij J.J. Murphy’s, een Ierse pub.
De gastvrouw verzekerd ons dat we hier voetbal kunnen kijken, wij zijn blij
We drinken en snacken er nog wat en gaan dan met twee taxi’s naar Bistrita waar we de wedstrijd gaan kijken.
Wanneer we daar aankomen worden we aangesproken door een man, hij hoort ons praten en is nieuwsgierig waar we vandaan komen.
Na wat gepraat over en weer verteld hij ons dat hij de stadionspeaker is en we lopen achter hem aan het stadion in.
We vragen hem de kleren van het lijf en zo komen we er ook achter dat het bezoek aan de wedstrijd voor iedereen gratis is, best wel bijzonder voor een eerste divisie club.
Net voordat hij zijn hokje in gaat vragen we hem nog of hij misschien kan regelen dat we een fotomomentje met een speler kunnen krijgen.
Hij kijkt heel moeilijk en zegt dat hij wel iets wil proberen te regelen maar dat klonk niet zo enthousiast.
En dan begint de wedstrijd en al na 11 minuten komt Bistrita op een 1-0 voorsprong door een schitterende goal van de nummer 11, Stivan Slavkov.
Dit is tevens de ruststand.
In de 72e minuut komt CSKA door een onterechte penal op 1-1.
De wedstrijd lijkt gespeeld maar dan krijgt Bistrita in de 87e een penal en die wordt feilloos ingeschoten door Kristyan Kochilov.
Na 6 minuten billenknijppen trekt de thuisploeg de wedstrijd over de streep.
Terwijl wij het team toejuichen worden we geroepen door de stadionspeaker, we moet het veld opkomen.
Hij heeft geregeld dat we met het hele team op de foto kunnen, wat een fantastisch moment was dat
Voetbal maakt hongerig en vanaf het stadion lopen we het dorp in.
Op aanraden van de cateraar van het stadion gaan we naar Bistritsa’s BBQ restaurant en dat is weer een gouden tip.
We eten weer heerlijk.
Voor de terugreis nemen we dit keer niet de taxi, we maken gebruik van het Bulgaarse OV, het eerste stuk met de bus en het laatste stuk met de Metro.
We gaan eerst terug naar onze Airbnb om even op te laden maar wanneer we eenmaal op de bank zitten kakken we in, we gaan onder het genot van een sapje voetbal kijken.
Rechts de stadionspeaker en links de geluidsman.
Het winnende doelpunt!
Dag 3
Zaterdag 1 april
Nadat we tijdens het ontbijt de kwalificatie hebben gekeken gaan we de stad in op zoek naar taxi’s.
Vandaag staat er een dagje groundhopping op het programma.
We beginnen bij het Georgi Asparuhov stadion van Levski Sofia.
We kopen wat in de fanshop en proberen dan het stadion binnen te gaan maar helaas mag dat niet, waarschijnlijk omdat de spelers een ontmoeting hebben met wat supporters, dan eerst maar lunchen.
Na de lunch stappen we weer in de taxi en rijden naar het Vasil Levski Nationaal Stadion, het stadion van het Bulgaars elftal.
We lopen het hele stadion rond op zoek naar een open hek is het bij de laatste raak maar helaas wil de beveiliger ons niet binnen laten, maar wanneer we hem 20 Lev geven zijn we wel welkom.
We maken snel wat foto’s en gaan we weer naar buiten.
Terwijl de andere jongens wat gaan drinken gaan Willem en ik op zoek naar een geocache.
Helaas kunnen we deze niet vinden, dan maar even wat bezienswaardigheden bij langs. Het eerste monument waar we foto’s maken is het Soviet Army Monument.
Daarna lopen we langs de universiteit van Sofia en stoppen vervolgens bij het Alexander Nevski-kathedraal.
Hierna is het weer tijd om terug naar de rest te gaan, we drinken nog een biertje bij het stadion en net op het moment dat we naar het Balgarska Armia Stadium van CSKA Sofia willen lopen is het gebeurdt met het mooie weer en begint het te regenen.
Gelukkig ligt het stadion er vlak naast en komen we niet al te nat aan bij de fanshop.
Na wat aankopen lopen we door naar het stadion waar we door een vriendelijke mijnheer het stadion worden binnen gelaten.
We maken wat foto’s, lopen naar de middenstip, drinken nog een biertje in het supportershome en gaan met de taxi terug naar ons appartement.
Nadat we geacclimatiseerd zijn gaan we naar BarBarossa voor een biertje en via Morgan’s Bar komen we terecht bij weer typisch Bulgaars restaurant waar we weer met een hele volle buik wegkomen.
Dag 4
Zondag 2 april
Weer een vroegertje vandaag, we gaan de F1 van Melbourne kijken.
Na de chaotische race halen we nog broodjes en melk bij de Lidl en na dit ontbijt gaan we weer de stad in.
Vandaag staat in het teken van sightseeing en weer voetbal.
We beginnen weer bij de Sveta Nedelyakathedraal maar nu gaan we ook naar binnen.
We maken foto’s en we steken allemaal een kaarsje op.
De volgende stop is de de Kerk van Sint-Joris, het oudste gebouw van Sofia, wat ligt tussen de restanten van de oude stad Serdica.
Via wat andere bijzondere gebouwen lopen we door naar een parkje want daar ligt een geocache en ik kan natuurlijk niet Sofia verlaten zonder daar een cache te vinden.
We lopen door en komen via Kathedrale kerk van Sint-Nicolaas de Wonderdoener en wat monumenten uit bij de Alexander Nevski-kathedraal waar de zon op het goud van de torens schijnt, wat een prachtig gebouw.
Helaas mogen we binnen geen foto’s maken maar neem maar van mij aan dat dit ook heel bijzonder was.
We lopen terug over een soort van vrijmarkt waar sommige kramen wel hele bijzondere 2e Wereldoorlog relikwieën verkopen.
Intussen is het ook wel tijd voor een hapje en een drankje maar bij de eerste stop kunnen we niks eten, dus dan maar alleen drankje
Wanneer we verder lopen komen we al vrij snel langs een Duits winkeltje waar ze Duits bier en braadworsten verkopen, dat was een lekker tussendoortje.
We hebben nu zo’n beetje alle bezienswaardigheden op loopafstand wel gezien en lopen naar de Vitosha Boulevard.
We lopen verschillende winkels binnen op zoek naar koopjes, drinken en happen nog wat bij het sportscafé en eten een ijsje bij Hans & Grietje.
En dan loopt het tegen 17 uur plaatselijke tijd, de FC moet over drie kwartier voetballen dus tijd om naar de Ierse pub te gaan.
Vol goede moed zitten we er klaar voor maar na 2 minuten is die moed alweer wat minder.
Omdat we, ondanks meer balbezit, geen kansen creëren verliezen we terecht met 3-1, de KKD divisie komt nu wel heel erg dichtbij
We laten onze avond er niet door verpesten, we stappen maar weer eens in de taxi en laten ons afzetten bij “Under the linden trees” een, je raadt het al, traditioneel Bulgaars restaurant.
Na weer een geweldige maaltijd lopen we met een temperatuur van 19* terug naar het appartement.
Dag 5
Maandag 3 april
Uitslapen is er niet bij dit weekend, ook vandaag niet want we gaan weer naar huis.
Na het douchen en ontbijten slaan we voor de laatste keer het hek achter ons dicht en lopen we naar het metrostation.
Ruim op tijd zijn we op het vliegveld, om 12:05 uur vliegen we en rond 17 uur zijn we weer in Borger.
Een paar kilo’s zwaarder en veel herinneringen rijker.
Willem, Wouter, Richard en Ronald bedankt voor het fantastisch weekend , dit was weer één voor op Facebook
Zodra de oefencampagne van de FC bekend is besluiten we om de wedstrijd tegen Emmen in Rolde te bezoeken.
In eerste instantie zijn we met 5 man maar op het laatst vallen er nog 2 af.
Wouter draait een dag van te voren een leuk programma in elkaar en zondags zijn we om half elf bij Willem.
Zoals het programma al aangeeft is de eerste stop bij Hegeman in Schoonlo, we bestellen koffie en uiteraard valt onze keuze op appel/boerenjongensgebak.
Voordat we weer op de fiets stappen komt Wouter nog met een dobbelsteen op tafel.
1 t/m 3 = een toeristische route en 4 t/m 6 is de “snelle” route, helaas gooien we 4.
Hierdoor komen we ruim op tijd aan bij Hofsteenge in Grolloo, we bestellen een halve liter bier en de dobbelsteen moet bepalen hoeveel rondjes we doen en die valt op 6!
Gelukkig heeft de geschiedenis geleerd dat je beter de helft van het gegooide aantal kan aanhouden dus mogen we na drie halve liters weer fietsen, op naar Rolde.
Een dikke 6 km en een kleine 20 minuten later komen we aan op sportpark “Boerbos” in Rolde.
Nadat we onze fietsen parkeren kopen we eerst nog een lotje voor de loterij en lopen door naar het voetbalveld, daar hangen we onze groene/witte Borger spandoek op in het hek.
Na deze zware klus is het tijd voor een koud biertje en voordat we het in de gaten hebben begint de wedstrijd ook al.
Het is een matige 1e helft maar dankzij een doelpunt van Joosten gaan we met een 1-0 voorsprong de rust in.
Na een hapje en een drankje gaan we weer naar het veld, daar we zien Te Wierik de 2-0 maken gevolgd door de aansluitingstreffer van Emmen.
Na de wedstrijd drinken we tijdens het wachten op de verloting nog een paar pilsjes, helaas stappen we zonder prijs weer op de fiets.
Na een drie kwartier fietsen komen we aan bij Eetcafé Alinghoek in Drouwen, aangezien we zeer dorstig zijn van het fietsen beginnen we met een halve liter weizen, waarbij we een lekker stokbroodje eten.
Als hoofdgerecht nemen we alle drie de spare-ribs, we sluiten dit bezoek af met een kop koffie en zijn precies op schema weer terug in het mooie Borger.
Het was weer een mooie en gezellige dag die zeker voor herhaling vatbaar is.
Nadat we ons vorig seizoen via de play-offs geplaatst hebben voor Europees voetbal, loten we in de 2e voorronde het Schotse Aberdeen.
De eerste wedstrijd is uit en na kortstondig beraad ga ik daar met vrienden Willem, Remco en Wouter heen, de vraag is alleen nog hoe?
Verschillende opties passeren de revue, met de auto en de boot, vliegen, met een geregelde busreis of met de camper.Na veel wikken en wegen wordt het de camper.
En dan is het na weken van voorbereiding en gezonde spanning tijd voor vertrek.
Dinsdag 15 juli, rond 19 uur vertrekken we met een gevulde koelkast en voorraadkast, de eerste etappe stopt rond 2 uur bij de terminal van de Eurotunnel in Calais, Frankrijk.
We hebben om half 6 de trein gereserveerd maar eenmaal ter plaatse horen we dat we zonder extra kosten ook de trein van half 4 mogen nemen, dat laten we ons geen twee keer zeggen. We proberen nog wat te slapen in de camper maar onze zenuwen verhinderen dat, dan maar koffie drinken.
Met kleine oogjes rijden we de trein in en een uur later zijn we in Folkestone Engeland, Etappe 2 kan beginnen en 600 mijl later komen we aan op onze camping.
Terwijl Wouter en Remco hun tentje opzetten bellen Willem en ik alvast een taxi, we gaan naar het stadion van Aberdeen om daar de training te kijken. Na de training drinken we nog wat biertjes in de Pittodrie bar en gaan daarna terug naar de camper.
Matchday, eindelijk!!! Na het ontbijt pakken we de sjaals en het spandoek en stappen in de taxi naar Aberdeen.
Na een middagje bier drinken, eten en zingen vertrekken we in corteo naar het stadion waar om 19 uur de wedstrijd begint.
De wedstrijd is nait best en eindigt in een bloedeloze 0-0.
Maar wat vooraf en tijdens de wedstrijd al rond gonsde word na de wedstrijd bevestigd, de ramp met de MH17.
Dit nieuws hakt er best wel in en na een paar biertjes in de kroeg, waar op alle tv’s de ramp word uitgezonden, vinden we het mooi geweest en gaan terug naar de camping.
Vrijdag is de grote terugreis, we rijden in een ruk naar Folkestone, pakken de trein en de eerste etappe van de terugreis eindigen we bij de terminal in Calais.
Na wat drankjes en het laatste nieuws op tv gaan we slapen.
Na een rit van totaal dik 2900 km rijden we de volgende dag Borger in, het was een reis en ervaring om nooit meer te vergeten.
Vanaf de lagere school is de FC al mijn cluppie, in die die tijd speelden ze nog in de eerste divisie.
Bekende spelers in die tijd waren:
Azing griever, Sip Bloemberg, Jan van Dijk, Theo Keukens, Leen Swanenburg, Walter Waalderbos en Erwin Koeman.
Het kampioenschap van de 1e divisie in 1980 heb ik dan ook bewust meegemaakt.
In de jaren 90 bezocht ik voor de eerste keer het Oosterparkstadion, kocht ik mijn eerste seizoenkaart en werd ik lid van de supportersvereniging.
Doordat ik toen ook nog een eigen horecazaak had, had ik de daarop volgende periodes niet altijd een seizoenkaart meer, maar de laatste 7 jaar ben ik bijna elke thuiswedstrijd aanwezig op Noord.
Ook probeer ik minimaal 2 x per seizoen een uitwedstrijd te bezoeken.
