Een nieuw gezinslid?


Er is nieuws aan de horizon. Al een half jaar weten Ro en ik dat we gezinsuitbreiding willen. Barto is nu anderhalf jaar geleden overleden en we willen weer een maatje voor Shooter. Na de vakantie in september gaan we op zoek. Maarrrrr……

Er kwam iets tussen. Anders gezegd, er kwam een hondje tussen. Een vriendin overver plaatste een hondje wat echt een eigen plekje zocht op korte termijn. Het gastgezin had inmiddels 7 maanden voor hem gezorgd en de situatie werd minder overzichtelijk na zo’n lange tijd. Zijn aanbeveling was er één naar m’n hart en z’n uitstraling was perfect. Hij is ook nog heel mooi. Alles viel voor mij op z’n plek. Maar het was nog maar juli. De vakantie staat voor de deur en er zouden dus veel schakels voor hem komen als hij nu bij ons zou komen wonen. In overleg was er gelukkig de mogelijkheid om na de vakantie te plaatsen. Nu de klik nog. 

Die was er. Zowel met het baasje als met Cody. Wat een schat. Een wandeling volgde. We ontmoetten elkaar in het midden van het land, omdat Den haag en Borger nogal ver uit elkaar liggen. Samen met Shooter hadden we een bijzondere wandeling waarin we door beide honden verrast werden. De beren op de weg die ik verwachtte waren er niet. En dan met name van Shooter. Die blaft naar alles wat hond is. Nu niet. Hij liep zelfs los in het hondenbos en had door dat telkens blaffen een begin zonder eind was. Zoveel honden. Hij besloot het gelaten toe te laten en ging zelfs zo nu en dan bij het vrouwtje ‘onder de rok’, weg met al die honden. Kortom. Geslaagd. 

Nu het huisbezoek. We krijgen een check. Ben je wie je bent, heb je de ruimte, de liefde, de zorg. Dit bezoek staat ook gepland. Daarna nog een wandeling voor dat we met vakantie gaan, en dan….hopelijk, een groot welkom als we terug zijn. De laatste loodjes. Ik wil niet anders dan positief zijn. Morgen weet ik meer!