Jullie weten misschien al dat de System Error staat voor een totale crash van mijn harde schijf. Mijn interne harde schijf. Heel soms gebeurd dat en gelukkig kan ik het van me af schrijven. Wanneer deze Error geplaatst wordt is de druk van de ketel en hebben we het weer gehad. Ik durf namelijk niet meteen te plaatsen, soms moet ik wanneer ik weer rustig ben behoorlijk censureren.

Ik ben chagrijnig. Zó chagrijnig dat ik er zelf van schrik als ik wat zeg. Ik heb in het ‘normale’ leven al m’n buien, maar nu ik het gevoel heb vaker op m’n tenen te lopen dan normaal is er vandaag een donderwolk ontstaan die z’n weerga niet kent. Het slachtoffer vraagt ook na een half uur of ze misschien iets verkeerd heeft gedaan. JA! JA! VOOR de ZOVEELSTE keer heb je iets GEDAAN ja!! Zoals ik al zei voel ik me meteen behoorlijk bitchie. Maar hé, het is m’n eerste uitbarsting die met volume en woede gepaard gaat en de aanleiding is helaas niet groter dan die van een vorig miezerig buitje. Het is alleen wel de zoveelste! Dat is ’t!

Gatsie. kan ik nu ook niet meer boos zijn zonder me schuldig te voelen? Ik heb zin om keihard te gillen. Gewoon om de uitbarsting, vanwege het volume. De druk van de ketel halen. Huilen kan ik al jaren niet naar behoren, en als het me lukt is het tijdens een ultra zielig liedje en doet m’n keel zo zeer dat ik vanwege die dichtgeknepen keel weer moet stoppen. Dat kan ook opluchten, janken. Maar goed, dat is dus van m’n harde schijf gewist. Ik heb het gevoel dat er best eens naar gekeken kan worden en dat het nog ergens terug te halen is, maar voor nu vind ik het even genoeg. Nee, het lijkt me beter dat ik in het vervolg toch weer met m’n chagrijnige bui alleen gelaten wordt. Zoals ik al zei voel ik me ook nog schuldig als er slachtoffers vallen, ook al zijn ze het druppeltje geweest.

Nu alleen hopen dat ik ze tijdig kan waarschuwen om te vluchten zonder dat ik daarbij overkom als een wolf bij volle maan. Beter zou zijn dat ze zelf moeite doen om in m’n huid te kruipen om aan te voelen wanneer ze beter binnen de lijntjes kunnen blijven. Hmmmm, dat is ook nog eens vragen om het onmogelijke….laat maar. Ik ga het even laten zakken en eventueel morgen censuur toepassen op de stukken waarin helemaal los ga hierboven…of niet….wie weet:)