Mijn man, vriend en partner heeft een ruggengraat van latex wat z’n dochter betreft. Is het echt zo moeilijk?

Puber mag al later thuis komen dan haar leeftijdsgenoten omdat papa er met z’n neus bovenop staat, maar nog haalt ze het in haar hoofd om te zeuren om extra kwartieren en halfuurtjes. Zelfs als je het voor die tijd zegt; “Geen gezeur om extra tijd!” Tuurlijk niet.

Tuurlijk wel! En papa is te zwak om het woordje ‘nee’ te gebruiken, wat in houdt dat ze hier in huis staat met dezelfde vraag. Even voor de duidelijkheid, de dancing is ook nog naast de deur. En vandaag, de zoveelste dag dat dit gebeurd, vertik ik het om voor hem te beslissen. Dus stuur ik haar terug met die boodschap. Ik tik dit met een lach en een irritante ondertoon tegelijkertijd. Ik begrijp namelijk niet dat je als vader zo zwak bent.

Het zal wel dat fenomeen zijn waarvan de mensen om mij heen zeggen dat het een voordeel kan zijn dat ik iets meer afstand kan creëren en daardoor ook meer doorheb en minder door de vingers zie. Toch vind ik het niet altijd even leuk. Zoals nu.

Aangezien ik dit in realtime schrijf en plaats,

van deze boze stiefmoeder vandaag geen toezegging! Ha!