Ik ben een beetje lamgeslagen. Altijd weer een reden om de blog erbij te pakken. M’n uitlaatklep. Ik heb mezelf weer laten zien dat ik makkelijk omver te blazen ben. En daar ben ik zo klaar mee.
Ik heb het gevoel dat ik mezelf kwetsbaar heb opgesteld toen ik meer buiten de veilige muren van m’n huis ging komen. Dat ik daardoor te raken ben. De enige uitkomst hiervan is dat ik bij dit soort momenten maar aan één ding denk. Terugtrekken!!!
Dat is niet goed. Nooit wil ik terug naar de dagen dat ik de trap naar beneden al te moeilijk vond. Nooit. En al helemaal niet omdat er mensen zijn die tact missen. Oftewel, de dingen zo kunnen brengen dat je er verder mee kunt en niet afbreekt.
Het is bijna gelukt. Niet dat ik mezelf weer wilde opsluiten. Maar het sociale leven had ik vaarwel willen zeggen. Niet aan mij besteed. Teveel kansen om het te verpesten bij of voor anderen. Terug naar de veilige omgeving die ik thuis noem.
Er hebben mensen een stokje voor gestoken. Mij verteld dat ik een luchtigere kijk moet krijgen op kritiek. Ze hebben me gebeld of zelfs opgezocht. Ik mocht best gekwetst zijn, maar hé, rug recht en doorgaan. Het ligt aan de manier waarop mensen iets brengen. Tactloos. Dat kan anders. Wij willen je bij onze sociale kring, zonder twijfel.
En dat voelt goed. Ik ben nog niet helemaal vrij van een ongemakkelijk gevoel. Maar ik ga ernaar toe werken.
Jeetje Karin, ik denk dat we eerder contact hebben gehad via je weblog, al wel een flinke poos geleden.
Ik zat hier te lezen en wilde je schrijven dat ik je zo moedig vindt om zo ‘open’ te schrijven. Voor mij is er veel herkenbaar in wat je schrijft.
Misschien ben je een andere Karin, dat is niet erg dan vind ik je nog steeds een topper om zo openhartig te schrijven. Ben hier toevallig verzeild geraakt via het Camperforum.
Hartelijke groet,
Leonie
Sorry voor m’n late reaktie. Ik had problemen met het modereren achter de site, technisch verhaal. Maar bedankt voor je lieve reaktie. Ik schrijf inderdaad al heel lang. Ik heb het ook nodig. Vind het fijn. En herkenning is precies wat veel mensen graag lezen. Dat vind ik ook fijn. Blijf vooral komen en lezen. Soms is het even rustig, soms schieten de blogs me uit de pen! Ik begin net weer meer te schrijven door m’n fijne baan. Een enorme inspiratiebron! Lieve groet!