Ploggen en bloggen

naamloos

Misschien is het jullie opgevallen, misschien niet. Maar er is weer een nieuwe trend in de blogwereld.

De meeste bloggers zien het als de redding van het blogtijdperk, bij velen zat de klad erin en werd er mondjesmaat geblogd en gelezen. Ik heb het over Ploggen. Oftewel Photologgen. Je houdt dagelijks een fotodagboek bij en upload dagelijks de beslommeringen van de dag ervoor.

Nu begint een plog bijna altijd met een ‘goedemorgen’ foto. Een slaperige selfie om de plogdag in te luiden. Vervolgens geef je met foto’s een overzicht van je dag. Wat ik van een aantal ploggers begreep, is dat je bewuster je dag doorgaat. Meer bij dingen stilstaat en niet onbelangrijk, meer opruimt. Er zit namelijk verschil in ploggers. De ruwe versie en de schoneschijn versie. En dat laatste bedoel ik niet lullig, waarschijnlijk zou ik mezelf er ook schuldig aan maken. De ruwe versie is mijn favoriet. Er wordt een dag weergegeven zoals het daadwerkelijk is, de troep in de kamer, vaat op het aanrecht en de huisdieren op bed. Het geeft veel herkenning en daardoor rust in je eigen omgeving. Volg je een ‘schoneschijn’plog, dan denk je bij veel foto’s dat je ook nodig je keukenkastjes moet uitsoppen, of je kantoor moet organiseren. Dat geeft dus absoluut geen rust maar on-.

Op dit moment voor mij geen optie. Ik ben druk doende een beetje regelmaat in m’n leven te brengen. Orde, een rood draadje wat ik dagelijks kan volgen. Ik zoek me een ongeluk naar die gebruiksaanwijzing. Ik ben al begonnen met structureel opstaan, elke dag dezelfde aannemelijke tijd. Dat begint te wennen. Ook heb ik besloten dat m’n ‘zwangerschapsverlof’ erop zit en ik weer aan de bak wil. Maar terug naar m’n desk? Ik weet ’t  niet hoor. Ik ga toch eens wat balletjes opgooien bij de plaatselijke ondernemers. Zou ik fijn vinden, parttime in eigen omgeving. Maar goed, tegenwoordig heb je niet zoveel te willen natuurlijk.

Dus, terug naar m’n ploggercollega’s. Ik volg ze met een goed gevoel en kijk achter de deuren van ‘echte’ gezinnen. Het gras is overal lichtgroen of zelfs wat bruinig en ik moet vooral mezelf bij de les houden. Wat wil je nu? Dat zal je toch echt zelf moeten doen. En zo ga ik met een opgeruimd gevoel en rommelig huis beginnen aan m’n Stampin-up avontuur. Misschien ga ik er een crackertje mee verdienen. De boterhammen verdien ik dan bij de plaatselijk ondernemer en we zijn weer on track! Yes!

Dit zou jij ook eens moeten doen, even opschrijven. Ik ben meteen weer fris en fruitig!