Soms is het verstandig, maar ook nodig, om je relatie onder de loep te nemen. Sinds ik in m’n tweede relatie beland ben, heb ik minder moeite met de realiteit van het leven. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Het helpt dat ik een man heb die niet zo snel ergens warm of koud van wordt. Ons schuurtje is al afgebrand voor we de brandweer bellen zeg maar. Maar even serieus.

Wat is er nu mooier dan een relatie die in balans is. En heus, er zijn dagen dat ik het niet zie hoor. Als m’n opruimwoede de overhand heeft bijvoorbeeld. Ro kan iets wat naar de schuur moet meters meenemen naar de opruimplek, maar vlak voor de finish zet hij het neer. Ergens in de buurt van de schuur. Waarom? Het antwoord is steevast, ik ben ook nog niet klaar! En als hij eind volgende week de heggenschaar mee moet nemen naar z’n werk, dan leggen we hem nu vast in de keuken! Gewoon gezellig anderhalve week de heggenschaar in je buurt. Of het testje. Zo gemeen. Hoe lang duurt het voor de tas met schone was meegenomen wordt naar de dancing. Elke dag zie ik ‘m staan en elke dag vraag ik me af of het de laatste is. Wat doe ik mezelf aan. Hij komt de dag door zonder zich ergens over op te winden en ik krijg met de dag meer vlekken in m’n nek!

Eerlijk is eerlijk. Bovenstaande is uitzonderlijk. Ik kan er zelfs wel om lachen. Ik ben gek op die karaktertrekjes. Tenminste. Ik viel er ooit op. Net zoals dat hij graag valt. Gewoon over een spijker. Er ligt eigenlijk niets, maar het wordt tijd om erbij te gaan liggen. Of het feit dat ik geen wijnglas in de kast heb staan omdat hij een olifant in een porseleinkast is. Love it! En echt! M’n eigen tekortkomingen of eigenaardigheden zijn er plenty. Moge dat duidelijk zijn. Maar ik zat in een relatieloep! Het is fijn en goed. Vaker lachen dan huilen en  we hebben beide zelfspot wat betreft onze relatie. Ooit bedachten we op hetzelfde moment dat we onze status op Facebook als ‘ingewikkeld’ gingen instellen. Gewoon omdat we dat grappig vinden. Niet te serieus en no fear. En het werkt. Nog steeds….

Inmiddels zijn we bijna anderhalf decennia verder, worden we op de proef gesteld door een inwonende dochter. Maar toch….het werd tijd dat ik het eens zwart op wit zet. Ik heb een fijne man en vriend!