Hoe is het mogelijk! Niet alleen hebben we gezinsuitbreiding sinds Angie hier woont, ook is er een voetbalkijker bij gekomen. Wat zal Ro gelukkig zijn.

Ik kijk geen voetbal. Althans, niet wekelijks! Als het Nederlands elftal speelt kan ik mij beter concentreren maar zelfs dan moet ik moeite doen, helaas. Net als dat ik mosselen wil leren eten omdat het zo gezellig is, wil ik graag voetbal leren kijken omdat het best gezellig kan zijn. Nu helemaal. Ik raak in de minderheid.

Toch is het wennen. Als Ro voetbal wil kijken hoeft hij niet meer een tv op te zoeken. Angie kijkt graag met hem mee en ik moet een tv opzoeken als ik iets anders wil zien. Dat is de stand van zaken. Maar als ik heel eerlijk ben vind ik het helemaal niet erg. Ik vermaak me altijd prima en heb genoeg te doen.

Er is alleen één minpuntje! Wat Ro betreft dan. Z’n dochter heeft al een tijd geleden besloten welke club ze steunt en die naam krijgt hij niet over z’n lippen. Hij heeft al pogingen gedaan om het hoge noorden aan te prijzen nu ze hier woont, maar eigenwijs als ze is, dat zit er nog niet in. Dus voor nu moet hij het hier mee doen. Geen gedeelde adoratie, maar wel samen voor de buis! Is ook wat waard!