Een jaar lang schreef ik een column voor de nieuwsbrief van de ING. Om een aantal edities waarin ik niets zinnigs over de ING vertel voor het nageslacht te bewaren, zal ik zo nu en dan een editie plaatsen op deze plek.

De wereld van Ming

En toen was er zomaar een jaar voorbij…..

Steeds vaker merk ik dat er tegenwoordig meer gedaan wordt aan de preventie van ziekteverzuim op het werk. Dat heeft alles te maken met gezondheid en dat geeft mij dan weer de gelegenheid eens te vertellen over het einde van mijn rookverslaving. Want alles moet bij mij speciaal en bijzonder zijn om de aandacht te krijgen. Ik bedacht dus een plan waar ik zelf in zou trappen. Ik kon namelijk niemand bedenken die meer rookte dan ik en vond mijzelf de grootste uitdaging die er bestond. Mijn naaste omgeving maakte er trouwens ook geen geheim van dat ze er niet zo heel veel vertrouwen in hadden. Van anderhalf pakje per dag naar nul. Yeah right!

En dat is nou net mijn trigger. Ik gaf mijzelf een rookvrij leven op m’n 40-ste verjaardag. Toen ik 39 en een half was bedacht ik dat plan en het leek me een perfect moment. Daar kun je dan ook mooi een half jaartje naar toe leven, lees; “Een half jaar doorpaffen!”

Maar dan komt de dag van je verjaardag dichter bij en bedenk je dat het niet door laten gaan van de afspraak, geen uitstel wordt maar afstel. Als ik dat moment niet neem, wanneer dan wel. Er zat niets anders op en ik begon voorbereidingen te treffen in de vorm van een doktersbezoek. Samen met Champix ben ik de dag na m’n verjaardag succesvol gestopt met roken. Wat ik mij toen niet realiseerde en nu wel, is het leuke van het eenvoudig verjaren van de stopdag.

Ik ben gestopt met het vieren van mijn verjaardag en vierde afgelopen week mijn eerste rookvrije jaar. Het leven begint bij 40 en ik werd afgelopen zondag 1 jaar! Hoe leuk is dat! En dan heb ik het nog niet eens over de voordelen die er bij komen kijken. Ik schrijf dit niet om rokers te laten stoppen, ik wil alleen laten weten dat ik mijzelf onmogelijk zag stoppen en gezien werd als de roker onder alle rokers. Sindsdien geloof ik ook niet meer in: ”Ik kan niet stoppen!” Het was niet mijn eerste stoppoging, maar wel de beste tot nu toe, en wie weet ben jij wel de volgende….

Update: Nu, mei 2014, ben ik nog steeds rookvrij en vierde dus afgelopen week m’n tweede verjaardag.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

twintig + 11 =