Vandaag gingen we allemaal ons eigen gang. Een beetje. Ro en Angie gingen namelijk naar Avici en ik niet. Zoiets plan je ruim van te voren en zelfs toen wilde ik niet.
Er ontbreekt iets in mijn concertgangerGEN. De lengte van een gemiddeld concert maakt mij op voorhand onzeker. Moet ik daar werkelijk zo lang naar kijken, luisteren en last but not least, een onvergetelijk moment creëren? Ah nee, dat vind ik volgens mij niet zo super als jij, jij of jij. Jammer! Een beetje afwisseling doet wonderen hoor. De vrienden van…is wel aan mij besteed, en een avondje toppers staat ook op mijn lijst van reeds gedane guilty pleasures. Dus helemaal verloren ben ik niet.

Nee, ik genoot vandaag van een zondagje camper in m’n Donald duckje. Beetje tv kijken, in het zonnetje liggen, die de vele ramen in de camper onmogelijk kon missen. Kopje koffie, koekje erbij. Soepje. Weer een kopje koffie. Plogs lezen. Nog wat TLC. Nog een bakkie. En voor ik het wist begon de telefoon te rammelen en was het gezin weer op de terugweg. Zo! Waar blijft de tijd.

Ondanks dat ik zielsveel van ze hou, had ik best nog wat langer in m’n eentje kunnen blijven. Dat GEN is bij mij overontwikkeld namelijk.

Fijne werkweek lieve mensen!