ZONDAG 20 Januari 2008 2:45

10˚C
DAG 1

Nou, de vakantie is eindelijk begonnen. We zijn zojuist de ‘GothardTunnel’ (17 km.) doorgekomen en voor mij is dat nogal een ervaring. Waar heb ik eigenlijk geen last van zou je denken? Dat weet ik zelf amper eigenlijk. Veel, in elk geval, maar het wordt steeds minder 😉 Maar goed, we hebben net even op de navigatie de dichtstbijzijnde camperplek opgezocht en die ligt nog 50 kilometer voor ons. Nog even een tikkie doorrijden dus. Brengt ons om plusminus 3:40 in Cannobio (IT.), Lombardije. Daar staan we aan een riviertje dus dat leek ons wel geschikt. We zijn vandaag om 16 uur vertrokken en met een paar tussenstops is het voor vandaag wel mooi geweest. Ik kan nu nog even mooi een blogje schrijven tijdens de laatste kilometers en dan straks lekker slapie, slapie doen. Morgen waarschijnlijk in 1 rukje door naar Napels. Hoor net dat we zojuist de 1000 km. gepasseerd zijn. Ja, echt genoeg voor vandaag!

MAANDAG 21 JANUARI 2008 23:28

14˚C

DAG 2

Nou, we zijn er! Paestum (IT.) Companie. Vandaag best nog een behoorlijk eind gereden. Vanmorgen vroeg op gestaan na 5 uurtjes slapen. Ro heeft goed zijn best gedaan, ik hoefde niet te rijden. Onderweg het landschap constant zien veranderen. Veel tunnels, soms erin met mist en er weer uit met een stralend zonnetje. Het heeft z’n charmes om de hele dag over de snelweg te scheuren met zo nu en dan een pauze voor een buitenlandse snack, maar nu is het genoeg geweest! Vanaf morgen gaan we op ontdekkingstocht. We zijn net op een soort camperpark aangekomen dicht bij de kust. Een zeer onaantrekkelijke Italiaan doemde op uit het donker toen we onze weg probeerden te vinden op dit park. We hebben hem netjes betaald en staan hier in elk geval tot morgen goed.(Tussen de palmbomen alsof we op de Canarische eilanden staan;))

Wat we trouwens nog even kwijt willen, een halve dag toeren op de snelweg in Italie wordt beloond met een rekeningetje van 50 euries! Wordt hoog tijd dat de toeristen in NL. ook gaan betalen voor onze snelweg. Wij doen in het buitenland niet anders!

DINSDAG 22 JANUARI 2008 22.01

14˚C

DAG 3

Een bewogen dag! Vanmorgen maakte de wekker ons om 08.00 uur wakker. Door het luxe dakraam zagen we in één oogopslag dat het niet zo’n geweldige dag zou worden dan gisteren. Wat het weer betreft dan hè? Het zag er een beetje druilerig uit. Maakt niet uit, we hebben vakantie. Heerlijk gedoucht in eigen campertje en om half 10 op weg naar de Romeinse opgraving in Paestum. Dat was zeker de moeite waard. Drie enorme tempels domineren het buitenmuseum. Daartussen kun je proberen je een voorstelling te maken van o.a. een zwembad, binnenplaats, villa en arena. Het weer was zodanig opgeknapt dat we eenmaal weer buiten de poorten een kopje koffie op het terras hebben gedronken. Moet trouwens zeggen dat alle Italianen hier overdag buiten zitten. Binnen staan in de koffiehuisjes en barretjes helemaal geen tafels en stoeltjes. Hooguit één en daar is je kopje koffie ook nog een euro duurder. Het is de gewoonte een kopje koffie staand aan de bar op te drinken en dan betaal je bijv. maar 0.90ct. Nou is zo’n kopje koffie ook zo weg…de kopjes zijn nog kleiner dan de espressokopjes in Nederland en zijn maar half vol. Die gewoonten heb je snel door, het valt nogal op wanneer je je anders gedraagt dan de gemiddelde Italiaan en opvallen doen we liever niet. Oké, een mooi begin van de dag dus. Ro had op de Garmin routes gemaakt langs de kust en daar zijn we vandaag aan begonnen.

De Almafikust is een schitterend gedeelte en er wonen veel Italianen tegen de rotsen aangeplakt! Dat moet je zien. Nadeel was dat alle bewoners ook gebruik maken van de smalle kustroute en dat hebben we geweten. Wat een getoeter! Er hingen op een gegeven moment zelfs borden met: “verboden te claxonneren”. Je moet je voorstellen dat het met een camper al een hele toer is ‘tig’ haarspeldbochten te nemen en helemaal wanneer de lijnbussen je om de oren vliegen. Daar komen de vaste bewoners nog bij en stress in de vakantie wordt de harde waarheid. Dat viel tegen. De route op zich zelf was, ‘by the way,’geweldig! Wat zouden wij Nederlanders zuinig zijn geweest op zo’n stukje eigen land. De Italiaan daarentegen gooit er liever vuilnis in de berm en bouwt ieder spelonkje om tot afvalbergplaats of autokerkhof. Nou zal het tekort aan afvalverwerking in de buurt van Napels er iets mee te maken hebben, maar feit blijft dat wij het een zootje vinden. Jammer! Toch konden wij er wel doorheen prikken en hebben onze ogen uitgekeken. Alleen het zeewater is al drie tintjes

blauwer dan onze grauwe Noordzee. Rest mij nog één storend elementje te melden. Het verkeer in de stad! Het lijkt of ik last van de zeurzak heb, maar normaal gesproken kunnen wij heel wat behappen. Vandaag hebben we met een aantal zaken kennis gemaakt en zijn gelijk ingewijd in de Italiaanse cultuur. De komende tijd zijn wij overal op voorbereid en hoor je geen wanklank meer. Het lijkt Tokio wel, hier in de stad. Scooters razen je voorbij, auto’s komen van links en rechts tegelijk en dubbelparkeren zet alles vast. Wij hebben uit frustratie maar even een spiegel van een dubbelgeparkeerde auto afgereden, dat doet ‘ie nooit weer! (dit klinkt stoerder dan, per ongeluk eraf gereden;)) Het klinkt misschien een beetje raar, maar na een paar uren toeren in de stadjes hadden we niet eens het gevoel dat we moesten stoppen voor dit incidentje. Alle auto’s zijn verrijkt met strepen en deuken en het liefst wil je maken dat je wegkomt met je mooie campertje, voor hun is een deukje meer of minder een boterham meer of minder. Het verzekeringsgeld wordt in elk geval niet gebruikt voor uitdeuken en een lakje. Genoeg hierover! Morgen gaan we naar de afgraving in Pompeï. We slapen nu al in Pompeï(IT.) op een grote camperparking net buiten de binnenstad. Morgen hopen we op meer zon! Die laat het nog een beetje afweten, maar tussen de buien door is een terrasje gauw gepakt! J

WOENSDAG 23 JANUARI 2008 23:40

15˚C

DAG 4

Ik had beloofd niet meer te zeuren, maar helaas! Ik begin gewoon met het leuke nieuws van vandaag. Om acht uur werden we wakker met een stralende zon en geen wolkje aan de lucht. Gisteravond bleek dat we in het donker, zoekende naar de camperplek, tegenover de ruïnes van Pompeï terecht waren gekomen. Ook dat was een verrassing. Niet zoeken en navigeren in de city, gewoon even oversteken. Het was zeker de moeite waard. Het was alleen zo groot dat het overzicht van de stad ver te zoeken was. Waar ben ik en waar ga ik nu heen. Ook is het een vrij commercieel gebeuren. Voor de ingang staan ‘tig’ kraampjes met allemaal dezelfde souvenirs en cityguids. Je moet er geweest zijn, maar eerlijk gezegd was Paestum gisteren wel net zo indrukwekkend. Na een broodje op het ‘souvenirplein’, met uitzicht op een rij bussen en een massa Japanners, wilden we naar de Vesuvius. Tja, waarschijnlijk hadden we dat gedroomd. Met navigatie en her en der een bordje op straat kwamen we niet verder dan het uitzicht op de Vesuvius. Zelfs een VVV was niet te bereiken door opbrekingen en kleine straatjes. We reden op een gegeven momenten tussen de wijngaarden met krotten waar mensen woonden, met amper een plek om te keren. We hebben minimaal twee uur rondgereden en gaven de moed op. Het is niet eens alleen het zoeken wat ons opbrak. Overal, echt overal liggen bergen vuilnis op straat. Soms zijn de helft van de straten niet te berijden omdat het er vol ligt met vuilinszakken en troep. Het probleem van de afvalverwerking is in Nederland uitgebreid op het nieuws geweest, maar je gelooft je ogen niet. Ik geloof nooit dat wij Nederlanders het zo ver zouden laten komen. Door de wind wordt alles ook nog een keer verspreid over de hele provincie, want zo groot is het probleem, de hele provincie. Wanneer ze het op moeten gaan ruimen krijgen ze het nooit meer schoon. Overal ligt wat. Daarbij komt dat de straten zo slecht zijn, met kuilen en kapotte stukken, dat wij klakkeloos aan hadden willen nemen dat we in een oorlogsgebied aan het rijden zijn. Vandaag hebben we drie dode honden langs de kant van de weg zien liggen en stap je uit, komen er zwerfhonden op je af, zelfs kleine puppies. Ik heb daar heel veel moeite mee. Tel daar de Italiaan in zijn gehavende auto bij op en je kan wel nagaan hoe wij ons voelen na de officiele tweede dag in het binnenland. We werden vandaag zelfs uitgetoeterd omdat we het in ons hoofd haalden voor een rood stoplicht te wachten die het niet meer deed! We hebben in principe een kustroute uitgezocht, maar direkt langs de kust rijden kan hier niet omdat echt alle steden en stadjes pal naast de zee liggen. Je wordt hoe dan ook door de drukke hoofdstraten gestuurd. Voor ons aanleiding om even na te gaan denken wat we nu gaan doen. Napels geeft de toerist van te voren al een waarschuwing wat het rijden in de stad betreft. Na onze ervaringen ook geen zin meer in. Met de trein willen we niet. Dus we gaan onze plannen even bijstellen. Wat wel grappig was. We wilden in elk geval even een hapje eten en daar ook even de tijd voor nemen. In het heetst van de strijd, wederom zoekende naar een camperplek, hielden we oren en ogen open. Allemaal Pizzeria´s! Uiteindelijk kwamen we een Mc Donalds tegen met daarnaast een enorm steakhouse. Daar zou onze dag helemaal van opknappen. Vergeten ze bij het steakhouse Ro z´n voorgerecht en er was geen frites bij, zoals beloofd. Uit pure frustratie een frietje bij de Mac gehaald en nuggets voor Barto. Toen we nog een kop koffie wilden bleek het apparaat stuk. Twee koffietenten later was er een vriendelijke Italiaan met een heerlijke bak Café Americano. Door de vriendelijkheid en de lekkere koffie gaven we hem een fooitje een een toetertje bij vertrek. We moesten allebei lachen om onze blijdschap eindelijk een vriendelijke Italiaan te treffen. Morgen moeten we echt op zoek naar gas, want ook daar kunnen we niet aan komen hier. De man van de camperplek van gisteren had een gasfles beloofd, maar het vrouwtje die er vanmorgen zat gaf eigenlijk aan dat wanneer je met een collega iets regelt, ook bij hem moet zijn voor de afhandeling. Collega in de buurt dan? Nee! Dat dan weer niet! Nou ja, het is eigenlijk jammer dat we dit jaar voor het eerst publiceren op de blog, want kan je verzekeren dat we andere jaren heel tevreden iedere avond een verslag schreven. Het valt gewoon een beetje tegen. Gaan daar snel verandering in brengen. Hebben nog een poosje! Laten ons niet gek maken. Hebben ons vandaag kranig geweerd in het verkeer en de camper zo nu en dan tussen de auto´s gedrukt. Alleen jammer dat we ons dan weer zorgen maken om onze eigen lak….de Italiaan rijdt hem er zo in. Geen probleem! Morgen waarschijnlijk weer zon en hopelijk aan het eind van de dag een heerlijk positief verslag 😉

DONDERDAG 24 JANUARI 2008 23.47

16˚C tot 18˚C

DAG 5

Alsof de Italianen alles goed wilden maken waar ze ons in teleurgesteld hadden! Vandaag was onze dag! Om acht uur wakker met een zonnetje en frisse moed. Vandaag eerst op zoek naar gas. Hadden in Nederland een fles minder mee genomen omdat in het buitenland de flessen altijd anders zijn en we vaak een fles moeten achterlaten. Dit keer niet anders. Ware het niet dat nu ook de koppeling niet goed was. Wederom een Nederlandse fles achter moeten laten in het buitenland. Toch mogen we niet klagen. De gasverkoop was na de uitleg van een vriendelijke Italiaan snel gevonden. De meneer van de gasverkoop heeft z’n uiterste best gedaan de koppeling te laten passen en ons vriendelijk een kant opgestuurd voor een passende koppeling. Eenmaal bij een verkeerde vriendelijke Italiaan aangekomen voor het geschikte onderdeel, werden wij met scooter voor de camper keurig afgezet bij een vriendelijke koppelingmeneer, die op zijn beurt weer de koppeling keurig in orde maakte. Wat een aardige Italianen vandaag, hoe zal deze dag verder verlopen? Nou, super! Per ongeluk reden we bijna tegen de ruïne aan die we vandaag onder andere wilden bezoeken en hadden daardoor de eerste stop mooi vroeg op de dag te pakken. Na een kopje koffie op het terras in de haven van Pescoli, gingen we op weg naar de vulkaan ‘Solvatara”. Moet indrukwekkender zijn dan de Vesuvius. Daar aangekomen gelijk aangesproken door een vriendelijke Italiaan die ons de parkeerplek wees en ons uitnodigde bij hem een Nederlandse gids te kopen;) Hebben we ook gedaan, tegen zoveel vriendelijkheid kunnen wij niet op na de laatste dagen. Bij de ticketverkoop stond een lief oud mannetje die ons voor 15 euro wilde begeleiden als Engelssprekende gids. Doen! Wat gebeurd er allemaal?! Dankzij dat mannetje leerden we waar de ‘aardbeienbomen’, eucalyptusbomen en verschillende struiken goed voor zijn. Waarom we de geur van rotte eieren goed in onze neus moeten opnemen, omdat zwavel gezond is. Waarom er overal om ons heen stoomdampen uit de grond komen, hoe het kan dat we midden in een krater staan, waarom onze voeten warm worden, hoe je met een brandende krant nog meer dampen op kan laten stijgen zodat we langzaam verdwijnen in een dikke mist, hoe het kan dat er midden in de krater een grote plas, dampende, borrelende, modder ligt. Waar de mensen in gaan zitten om een natuurlijke sauna te nemen, welke natuurlijke gassen er vrij komen in de stoom om ons heen en hoe heet het 3 km. onder onze voeten is. En dit is nog niet alles. Ik zal maar niet vertellen wat we hoorden toen we van hem een steen op de grond moesten laten vallen. Ik had gelijk het gevoel dat de grond onder mijn voeten een centimeter dik was. Het klonk alsof je een steen op een grote metalen container, onder een laagje zand liet vallen. Een ervaring om nooit te vergeten. Zonder de gids hadden we er ook weinig van begrepen. Helemaal toppie!

Verder stond vandaag het Amfitheater op het programma. In Pescoli zit het grootste, nog overgebleven amfitheater van Europa. Was inderdaad indrukwekkend groot. Barto was al de hele dag mee op pad en had in deze walhalla van gangetjes zijn weg helemaal gevonden. Waar wij niet in konden komen was hij zo verdwenen, om ergens aan de andere kant van het theater weer op te duiken. Ook hierna werd het weer tijd voor een borreltje op het terras in de haven van Pescoli. Het weer voelde vandaag als een warme voorjaarsdag en tot 16 uur hebben we geen jas nodig gehad.

Tot slot hadden we een beetje pech met het vinden van een camperplek. Uiteindelijk besloten, weer in Pescoli te slapen net als afgelopen nacht. Was een mooie plek en lekker rustig. Dit had zo moeten zijn, want door het rondrijden, zoekende naar een juiste plek, kwamen we langs een enorm winkelcentrum met ‘tig’ winkels in alle soorten en maten. Voor mij ook een walhalla vandaag! Even geshopt en om 21.00 uur op zoek naar een restaurant. Zouden we nog een echt restaurant vinden na al die pizza’s en Mac’s? Ook dat was vandaag helemaal geregeld. We staan voor een pandje te gluren, kunnen we hier eten of niet? Komt er wederom een vriendelijke Italiaan naar buiten, wijst ons de camperplek en vraagt of we bij hem een hapje willen eten. In een restaurant helemaal voor ons alleen wordt de één na de andere lekkernij op tafel gezet en het is duidelijk dat hij voor ons een echt Italiaans proeverijtje aan het maken is. We moeten serieus op een gegeven moment vragen om een dessert want hij blijft maar komen met allemaal gerechten. Heerlijk gegeten en een geweldige afsluiting van een geweldige dag! Ons hoor je niet klagen;)

VRIJDAG 25 JANUARI 2008 22:38

16˚C

DAG 6

Vandaag zijn we verhuisd van de ene naar de andere kust/kant van Italie. In Napels hebben we de mooiste dingen bekeken en de enorme drukte van het verkeer, in en buiten de centra, was voor ons niet echt leuk. We konden ook niet wennen aan het afvalprobleem. Ik kan me niet voorstellen dat onze regering het zover zou laten komen. Het is één grote vuilnisbelt.

Ook de hondjes problematiek kan ik persoonlijk niet aanzien. Heb daar echt moeite mee. Deed niets anders dan Barto zijn hondenkoekjes uitdelen.

Dit alles deed ons besluiten even het binnenland van Italie op te zoeken. Over een paar dagen of eerder gaan we weer oversteken naar Rome. Vannacht slapen we in een pittoresk plaatsje, Troia. Dat we in het binnenland zijn aangekomen mag door de volgende foto’s duidelijk zijn J Door de lange rit van vandaag verder niet veel te melden. Wel dat ik weet dat we véééél mooier weer hebben dan in ‘Ollanda’! Hoop gauw te kunnen uploaden, wordt een hele kluif om al deze blogs in 1 keer door te moeten lezen. Sluit af met de volgende plattelandsfoto’s….

ZATERDAG 26 JANUARI 2008 19:01

15˚C

DAG 7

Vandaag een geweldige dag. Wederom volop zon en een schitterende binnenlandse route. Onze eerste stop was aan de Adriatische kust van het schiereiland ‘Gargano’. Het plaatsje ‘Manfredonia’ is zeer toeristisch en had geweldige terrasjes aan zee. Daar moet je gebruik van maken natuurlijk. Daarna via een binnendoorroute het bedevaartsoord ‘San Giovanni Rotondo’ aangedaan. Een vreemde gewaarwording, zo’n bedevaartsoord. Er staat een enorme kathedraal waar ‘Padro Pia Da Pietralcina’ in een tombe ligt begraven. Deze heilige heeft net als Franciscus, de Stigmata (>de kruisigingwonden van Christus) gekregen. Je komt zo’n enorme kerk binnen en ziet allemaal mensen een beeld kussen. Kom je beneden in de Tombe, dan is het helemaal freaky. Er zitten tientallen mensen rondom een tombe, stil te zijn. Sommige huilen, sommige zitten met de ogen dicht en daar loop je dan tussen. Heb stiekem wat foto’s gemaakt, maar officieel mocht dat natuurlijk niet. Wel mooi om eens mee te maken. Het was er ook enorm druk. De keerzijde van dit heilige gebeuren is dat je eenmaal weer buiten, struikelt over de souvenirkraampjes. ‘San Giovanni Rotondo’ is ook meteen onze overnachtingplaats. Staan op een mooie camperplek met alle voorzieningen. Morgen verder met de route over het schiereiland.

ZONDAG 26 JANUARI 2008 21:46

17˚C Geen tot weinig zon, maar windstil en warm….

DAG 8

Vandaag weer heerlijk gereden. Schitterend weer! We wilden vandaag zoveel mogelijk buiten zijn. Toch eerst even naar, wederom een bedevaartsoord geweest. ‘Monte Sant’Angelo’ heeft een kathedraal met grot waarin St. Michael, eeuwen geleden is verschenen. Het bedevaartsoord was een hele andere dan gisteren, geen huilende en zieke mensen, maar heel veel toeristen en mensen voor een ontspannen zondag in een dorpje vol met souvenirswinkeltjes en terrasjes. Heel gezellig, maar wij willen verder. Vervolgens een route langs de kust genomen die adembenemend was. We waren erg onder de indruk van de ‘Grotte del Mare’. Allemaal inhammen in kalkstenen rotsen waar het azuurblauwe vrij spel heeft. Je ziet na elke haarspeldbocht een geweldige ansichtkaart verschijnen die letterlijk en figuurlijk, niet te filmen is. Je moet er geweest zijn en na de vakantie ga ik ook zeker deze route op de blog zetten. Voor ons was vandaag een zelfvoorzienende dag….we reden namelijk door zo’n rustige omgeving dat we besloten bij een baaitje, ala blue lagoon, te lunchen uit de bank.*Heerlijk genoten en bijna onwerkelijk, zo mooi. Ook vanavond gegeten uit de bank. We hadden zin om even ‘thuis’ te zijn. Zitten nu even lekker tv te kijken. Ro kan in Italie vrij makkelijk de satelliet stellen, dus FC Groningen kijken natuurlijk! Wederom een superdag!

*In de laadruimte onder de bank zitten wat boodschappen waarmee ik voor een paar dagen, onvoorziene omstandigheden een maaltijd kan verzorgen.

MAANDAG 28 JANUARI 2008 21:26

17˚C

DAG 9

Door de schitterende route van gisteren, kon het niet uitblijven dat we vandaag niet zo heel veel nieuwe indrukken op hebben kunnen doen. De route was mooi, maar geen verrassingen. Ook hadden we een kasteel op het programma staan wat, hoe kan het ook anders, op maandag gesloten is. We hebben dus eigenlijk de route afgemaakt zonder veel uit te stappen. Met schitterend weer overigens….dat kan niet op, de laatste dagen. Vandaag wederom een graad of 17, met de hele dag zon. We slapen vannacht in ‘San Salvo’ aan de Adriatische kust, vlak onder Pescara. Morgen gaan we de laars weer oversteken richting Rome. Wel op ons dooie gemakkie…haast kennen we niet!

DINSDAG 29 JANUARI 2008 20:13

17˚C

DAG 10

Vandaag begonnen aan de oversteek, met als doel een schitterende route door National Park d’Abruzzo. Het is weer kraakhelder met een warm zonnetje. Zodra we de Adriatische kust achter ons laten beginnen we al te klimmen. Veel mooie bergen met op de achtergrond de hoge besneeuwde toppen van de skigebieden in de regio. Alles wat we rijden is schitterend en om een uur of half 1 zitten we al aan een broodje en koffie op een terrasje. Het binnenland wat volgt geeft niet zo veel mogelijkheden op terrasjes, dus zitten we na een mooie rit, om een uur of 4 op een kleedje in de zon, midden in de bergen aan een Martini Prosesco. Wat wil je nog meer. Als god in Italië toch? Wanneer de dag ten einde loopt besluiten we de camperplek op te zoeken in Scanno. Hier zijn wat dingen die we willen bezichtigen en de vrouwtjes lopen nog in traditionele kleding. Kunnen we morgen mooi even gaan zien. Op weg naar Scanno stuiten we nog op een skigebied in actie. Weliswaar de laatste acties van de dag, maar altijd leuk om mensen te zien skiën wanneer je niet op wintersport bent. Natuurlijk wel even een après-ski koffie gekocht en toen weer door. Nu staan we tussen de bergen, aan een meer met ons campertje. By the way, wat een ellende, die camperplekken in Italië. Bijna alle plekken zijn onvindbaar of onbereikbaar. Iedere avond zijn we aan het zoeken. Staan nu ook onofficieel. Kan ons het schelen. Staan niemand in de weg. (Tenzij ze morgenvroeg een markt op gaan zetten op deze plek ;)) Morgen verder met de rit door National Park d’Abruzzo.

P.S. zitten hier nog ongeveer 100 bruine beren in dit natuurpark!!!! We weten dat er twee soorten bruine beren zijn in Europa, bij de één moet je schreeuwen en zwaai je met je armen wanneer je hem tegen komt, bij de andere blijf je stokstijf staan en maakt je zo klein mogelijk. Euhm…..tja.

WOENSDAG 30 JANUARI 2008 21:42

15˚C

DAG 11

Vandaag het laatste stuk van de route door Park Nationale d’Abruzzo. Door het mooie weer wederom geen straf om door zo’n prachtige omgeving te rijden. Vanmorgen zijn we begonnen met een wandeling in het eeuwenoude stadje Scanno. Wanneer je een conditie hebt van nul, is dit een ware opgave. Allemaal trappetjes en steegjes en voor ons gevoel bijna alles omhoog. Wel de moeite waard. Oude vrouwtjes in wijde lange rokken en een soort tulbandjes op hun hoofd. Echt de Italiaanse vrouwtjes van de pastareclame. Ook veel regionale winkeltjes. Slecht voor de portemonnee, alles is interessant wanneer het echt Italiaans is. We maken de dag van het oude mannetje met zijn regioproducten helemaal goed. Misschien wel zijn week! Rond de middag gaan we door met de route. Onderweg een paar stops op terrasjes in de zon. Dit weer moet je optimaal mee pikken. Indien mogelijk stoppen en in de zon zitten dus. Rond 15 uur komen we aan in Pescasseroli. Onze eindbestemming van vandaag. Toen we net bij elkaar waren hebben we een rondrit door Europa gemaakt en ook in Pescasseroli geslapen. Heel grappig om weer te zien. We konden ons nog een ijsbaan midden in het dorp herinneren, was er nu ook nog. Doet heel gemoedelijk en gezellig aan. Ook zijn we vanmiddag naar het Natuurmuseum geweest hier. Daar kun je de dieren bekijken die hier in het wild leven. Best een sneue bedoening eigenlijk. Een wolf die voor z’n hokje ligt in een kooi(-tje), een beer die een winterslaap lijkt te houden, zo stil ligt hij. Een ottertje die zo blij is ons te zien, dat hij bijna over z’n hekje heen springt. Nog een beer in rust, een steenuil die angstig naar ons zit te kijken en een soort groot hert, ook blij ons te zien. Ze zitten allemaal in kooien die in verhouding klein zijn. Wij vinden het in elk geval krapjes en hopen dat ze gewond uit de natuur zijn gehaald en niet meer terug geplaatst konden worden ofzo. Laten we daar maar vanuit gegaan. Ondertussen hebben wij die ene beer stiekem hondenkoekjes gevoerd. Hij wilde er niet voor opstaan, maar toen we later weer gingen kijken waren ze opgegeten. Toen hebben we meer over het hek gegooid en at hij ze op waar we bij waren. Zo zagen we hem in elk geval bewegen en lopen. Ach ja, waar je al niet blij mee bent. De rest van de dag Pescasseroli onveilig gemaakt. Eerst met de camper op zoek naar de camperplek….zucht, gaap…..was natuurlijk weer niet te vinden. Blijkt ook niet meer te bestaan hoorden we van iemand die wel een beetje Engels sprak. Uiteindelijk op een campinkje terecht gekomen wat als enige de poorten open had. (van de honderdendertig campings;)) Later hebben we het centrum nog een tijdje aangedaan. Echt een leuk sfeertje hier. Morgen richting Rome. Kijken of we morgen voor de verandering eens in één keer de camperplek kunnen vinden. Wordt nu echt vervelend. Niet vervelend genoeg om onze vakantie te verpesten natuurlijk! CIAO;)

DONDERDAG 31 JANUARI 22:00

10˚C bewolkt

DAG 12

Vandaag een tussendagje! Wat is een tussendagje? Nou, een dagje dat het weer niet meezit en je ook nog niet echt weet welke richting je op wilt. We twijfelen of we wel naar Rome willen. Na een paar dagen binnenland moet je echt naar de drukke stad willen. Hmmm, we willen niet! We besluiten een dagje in te lassen om de camper in bad te doen en de weblog eens proberen aan te vullen. Dus echt gericht op zoek naar een autowasserette, internetcafe, supermarkt en het liefst nog een kledingwasserette. Na wat kopjes koffie en snacks, boodschappen, campertje wassen en internetten gaan we naar de camperplek. Inmiddels later dan we gewend zijn. Maar na zoveel resultaat vandaag, rijden we bewust naar het beginpunt van een route ala Ro. Het eindpunt vandaag is Bolsena. Geweldige plek trouwens. Wederom niet officieel. De camperplek was zeer makkelijk te vinden door het volgen van de bordjes, maar je raadt het al…dicht! Maar goed, gaan gewoon op een mooie parkeerplek aan het meer staan en laat ze maar komen. Maakt ons niets meer uit. Morgen richting Saturnia. De Warmwaterbronnen. Kijk er naar uit.

VRIJDAG 01 FEBRUARI 2008 0:11

14˚C

DAG 13

Vandaag weer lekker weer. Gelukkig, waren al bang voor een omslag in het weer. Tot nu toe was het één dagje regen dus. Hopelijk blijft het daarbij. Rijden vandaag voor het eerst in Toscane en dat is te zien. Een heel andere omgeving, maar ontzettend mooi. Het is allemaal wat meer idyllisch dan waar we al geweest zijn. We zijn vandaag in een aantal “HilltopTowns” geweest. Dat zijn allemaal gezellige dorpjes die allemaal op toppen van bergen liggen en daarom ook in het centrum verschillende straatniveaus hebben. Trappetjes, pleintjes, waterpompen, kleine winkeltjes, het is allemaal aanwezig. Heel knus. We eten in één van die dorpjes en hebben voor het eerst het gevoel dat we echt Italiaans eten. Moeten van een buffetje uitzoeken en het is allemaal warm. Geen lunch, maar diner dus. Maakt het uit, wij passen ons aan. Ondertussen staat er een echte Mamaah! naast ons die ons in het Italiaans probeert uit te leggen wat ze allemaal gemaakt heeft en dat we meer op moeten scheppen. Echt lekker gegeten. Via wat andere bergtop dorpjes komen we om een uur of twee aan in Saturnia. Daar heb ik naar uitgekeken. De zwavelbaden, uit een natuurlijke bron, in de buitenlucht. We worden niet teleurgesteld! Wat mooi en wat lekker! Je kunt je er geen voorstelling van maken. De geur van rotte eieren is wat minder, maar de temperatuur van het water en het zonnetje op ons gezicht maakt alles goed. Wat een weelde. We houden dit een uurtje vol en gaan dan richting het dorpje Saturnia zelf. Een klein gehuchtje, maar zeer knus. We besluiten hier de nacht door te brengen. Na eerst op een karige camperplek gestaan te hebben, besloten we iets verder op te gaan staan waar we achteraf gezien geweldig staan. Alles aanwezig. Heerlijk. Staan voor het eerst met veel meer campers. Ook een keer leuk. Vandaag weer een zeer geslaagde dag. Morgen richting Elba. Ook zin in.

ZATERDAG 2 FEBRUARI 2008 23:10

12˚C TOT 14˚C i/d AVOND OP ELBA!

DAG 14

Vanmorgen voor het eerst een beetje uitgeslapen. We waren van plan een wasje te draaien op de camperplek, maar bij nader inzien toch niet gedaan. Er lagen nog ongeveer 4 wassen te wachten van anderen en aangezien wij niet de hele dag de tijd hebben….even afwassen, douchen, water bijvullen en toilet legen en gaan! We zitten ontzettend dicht bij de zwavelwatervallen en pikken nog net even een vergezichtje mee van de plek waar wij gisteren zo lekker lagen te baden. Zoals het nu leek vanuit de verte was het er best druk. De zon schijnt en we vervolgen onze weg in het mooie Toscane. Vandaag nog een paar ‘Hilltop Towns’ te gaan. De zon verdwijnt een beetje in de loop van de middag en we hebben zelfs hier en daar te maken met een paar druppels! Langzaam komen we in de buurt van de zee. We hebben vandaag sowieso als eindbestemming, Piombino. De plaats waar je kan overvaren naar Elba. We kijken dan wel of we nog over kunnen. Wanneer we om ongeveer 18 uur in Piombino aankomen, snappen we niet helemaal hoe het werkt in de haven. Ik ben niet zo’n held op een boot en wil eigenlijk ook wel even weten hoe ver het varen is e.d. Ik stap uit en zie een soort mega-vertrekhal. Naar binnen met portomonee en sta onmiddellijk voor een loket van MOBY, de veerbootdienst. Euhm, “Do you speak Englisch?”. Na wat uitleg, de boot doet er een uurtje over, camper kan mee, hond geen probleem, creditcard geen probleem, wordt ik wakker bij de laatste opmerking. Hij vertrekt over 7 minuten! Oh jee, geen tijd om na te denken, wil ik dit wel? Wil ik dit niet? Ik kijk Ro aan en zeg dat we dan maar snel tickets moeten kopen. Geen weg terug. Voor de Karinkenners is bovenstaande wel duidelijk denk ik. Eenmaal op de boot, op verkenning. Er zat een shop, helaas nu leegstaand. Was voor mij natuurlijk een geweldige afleiding geweest. We lopen door naar de restauratie en die is best gezellig. We nemen plaats aan het laatste tafeltje en ik bestel een wijn voor de zenuwen. Wanneer de boot vertrekt komen we tot de conclusie dat we nog nooit een boot hebben meegemaakt die zo schommelt dan deze. Sommige momenten kun je niet eens op je benen blijven staan. Toch wil ik natuurlijk een sigaretje roken en dat kan alleen op een stukje voordek. Een sigaretje in het vooruitzicht geeft je ervaren zeebenen. Ik sta buiten en laat de wind door mijn haren waaien. Dit is te doen. Al is het met de benen wijdt, anders val ik toch echt om. Eenmaal weer binnen ben ik kalm en vind het allemaal prima. Ro daarin tegen vindt het geschommel maar niets en verbaast zich over de medepassagiers. Er is werkelijk niemand die ook maar enige blijk geeft van angst of verontwaardiging richting het geschommel. Ik besluit zelfs een broodje te bestellen en loop zeer ervaren naar de counter zonder om te vallen. Wat een ervaring! Eenmaal aan vaste wal moet ik zeggen dat ik niet sta te juichen om nog veel meer van dit soort tochtjes, maar ik zou er aan kunnen wennen. Moeten morgen of overmorgen toch weer terug, daar is in elk geval geen ontkomen aan. We willen alleen wel graag terug met een beetje daglicht. Nu hebben we niets mee gekregen van de boottocht en dat is best jammer. We waren rond acht uur voorzien van een camperplek in Procchio op Elba. Om tien over zitten we bij een gezellig restaurantje en worden heerlijk verwend door de eigenaar. Drankje en dessert van het huis etc. erg leuk. Inmiddels staan we weer op de plek en tikt de regen op het dak van de camper. Zouden we dan toch nog wat slechte dagen krijgen? De temperaturen zijn in elk geval goed. Eigenlijk maakt het ook niet zoveel uit. Wanneer je vakantie hebt is voor ons een beetje regen overkomelijk. We zien wel. Morgen naar het huis van Napoleon! Leuk!

ZONDAG 03 FEBRUARI 2008 19:36

15˚C tot 20˚C in de zon

DAG 15

Op dit moment rijden we nog richting Pisa. We kwamen om 18 uur van Elba. Schitterend eiland. Vele gezichten. Zijn vanmorgen begonnen met het huis van Napoleon. Heel interessant. Al zijn meubeltjes staan er nog. Tenminste, dat zeggen ze. Hadden ook wederom schitterend weer. In de zon een graadje of 20. Heerlijk, hebben dus ook weer op menig terrasje gezeten. Om een uur of vier waren we het eiland rond en gingen we weer richting boot. Laat het nu net op dat moment zeer slecht weer worden?! Die bootreis is natuurlijk al geen pretje. Eenmaal op de boot wordt er ook regelmatig omgeroepen dat je niet op de buitendekken mag komen wegens slechte weeromstandigheden. Lekker dan. Moet eerlijk zeggen dat ik er niet veel last van had, maar Ro had toch duidelijk meer moeite met de deining. Trouwens dit keer meer mensen hoor. De boot ging soms ook tekeer, alsof hij met de boeg recht in de dikke golven aan het beuken was. Maakt niet uit, hebben we weer mee mogen maken. Met zeebenen op de vaste wal eerst naar de Mac. Die zie je zelden in Italie, dus wanneer je er één tegen komt, meteen gebruik van maken. We willen ook nog even een stukje doorscheuren naar het noorden. Hebben besloten de laatste week te gebruiken om toch langzaam terug te rijden. Een heenreis van twee dagen gaat nog, maar om dat nu weer te doen. Gaan liever op de relaxte toer. Dus rijden nu in de regen op de snelweg. Stoppen omgeveer 23:00 uur denk ik. Gaan we morgen weer iets leuks doen. Dus voor vandaag….CIAO

MAANDAG 04 FEBRUARI 2008 21:00

12˚C Regen, regen en regen

DAG 16

Soms heb je zin om je onder de rijken der aarde te begeven. Vandaag gingen wij een bezoekje brengen aan Monaco. Het lag aardig op de route en gaf ons meteen de kans een stukje Frankrijk in te rijden. Een jaar of zes geleden hadden wij al een bezoek aan dit koninkrijkje gebracht, maar het is altijd leuk het eens weer te zien. Helaas is een Monaco in stromende regen en onweer niet echt romantisch. Helemaal wanneer je in de haven staat waar de aristocratie vanaf druipt en er om je heen alleen maar koffie in de halve buitenlucht gedronken kan worden. We willen toch maar iets verder richting Frankrijk rijden. Wat moet je anders op zo’n regenachtige dag. We werden vanochtend wel wakker met een waterig zonnetje, letterlijk waterig. We stonden geweldig mooi, in Finale ligure, met uitzicht op zee. De dag begon dus met aardig weer. Halverwege de middag kwamen we in de buurt van een Centre Commercial en besloten even te gaan shoppen. Echt mooi die centra’s. Hebben we in Nederland niet. Daar vind je echt alle winkels onder één dak met als klap op de vuurpijl, een supermarkt ala Makro. Daarna toch besloten een stukje door te rijden. We beseffen ons steeds meer dat we niet al te rustig aan kunnen doen. Wanneer we dit tempo aanhouden zijn we vrijdag niet in Wormer. Vrijdag halen we meteen Angie op. Ook wel leuk, meteen nog een weekendje met die kleine meid. Maar goed, wanneer de navigatie aangeeft dat we ongeveer acht uur op de plaats van bestemming zijn, wordt het ineens ook tijd om te stoppen. We rijden inmiddels in de bergen en regen gaat over in sneeuw. De wegen worden slechter en we vragen ons bijna af of we de laatste tien minuten zelfs wel halen. Het heeft in deze omgeving waarschijnlijk de hele dag gesneeuwd, dus er ligt een halve meter sneeuw en de zwaailampen van de sneeuwschuivers en strooiwagens zijn overal. Gelukkig draaien we al snel een volgesneeuwd camperparkeerterrein op en kijken morgen wel of we hier weer weg komen. Voor nu, even de schotel op de juiste stand en de beentjes omhoog. Morgen zien we wel verder

DINSDAG 05 FEBRUARI 2008 22:29

12˚C De dag begint met een stralende zon en gaat over in regen…

DAG 17

Vanmorgen worden we wakker met een heerlijke felle zon die de sneeuw om onze camper doet schitteren. Wat een mooie onaangeroerde pak sneeuw. Of we hier zometeen zorgeloos weg rijden zien we straks wel. Er staan nog drie campers, die vertrekken nog vóór ons en rijden zo het terrein af. Ik zal jullie niet langer in spanning houden. Ook wij reden zo het terrein af. Een dikke pak sneeuw onder je banden geeft lekker veel grip. Vandaag rijden we richting Auxerre. Een behoorlijk eind, maar zoals gisteren al gezegd, zeeën van tijd hebben we niet meer. We worden door onze navigatiemevrouw eerst op bijna onbegaanbare weggetjes het gebied uit geleidt. Het moet zo zijn denk ik, want we zien in de stralende zon nog de mooiste vergezichten voor we de sneeuw verlaten. Wanneer we op de snelweg terecht komen is het naar weer en is een stuk rijden geen straf meer. Radio hard aan, kopje koffie erbij en karren maar. Om een schappelijke tijd arriveren we in Auxerre. Honderd meter van het centrum. Euhm, wanneer je het centrum buiten de stad meetelt met zijn vele kapsalons, bloemenwinkels, banken en cafeetjes. Voor mij dus geen shops, maar voor ons samen wel een paar tentjes voor een namiddagborrel. Ook leuk. We borrelen tot we kunnen gaan eten en komen erachter dat zeven uur hier in Frankrijk nog erg vroeg is. We zijn de eersten en wanneer we afrekenen zit het restaurant bijna vol. Ach ja, we kunnen ons wel helemaal aan gaan passen, maar daar hebben we niet altijd zin in. Op naar de camper en gestrekt…..nog even een CSI-tje pakken en dan slapie, slapie doen. Morgen op naar België. Had ik al gezegd dat de tijd begint te dringen?! Snif…

WOENSDAG 06 FEBRUARI 2008 12:13

12C Bewolkt en een mager zonnetje

DAG 18

Nou, het uploaden is weer eens gelukt. Bij een heuse MC Donalds. We wisten dat we bij een MC online kunnen, maar op de 1 of andere manier zijn de Italianen niet zo gek op MC. Ze zijn daar in elk geval bijna niet te vinden. Nu op de highway, van Parijs naar Belgie doen we een MC lunch en een upload in 1 adem. We zijn van plan vandaag naar Brugge te rijden. Zijn we in de buurt van Nederland en Brugge is natuurlijk ook leuk. Volgens de navigatie komen we rond een uur of vier in Brugge aan. Kunnen we nog even de stad verkennen. Vandaag hebben we trouwens redelijk weer, maar het weer van het begin van de vakantie is toch echt wel voorbij. We hebben nog een nieuwtje. Alleen mijn moeder is ervan op de hoogte. Door in Italie zoveel ellende te zien onder de zwerfhondjes, hebben we besloten eenmaal in Nederland een hondje uit het asiel een beter leven te geven. Nou waren we al van plan naast Barto weer een ander hondje te nemen, maar ons hart is iets groter geworden na het zien van al die zwerfhonden. We gaan dus a.s. weekend met Angie naar het asiel waar Barto ook vandaan komt. Barto is ook al weer 10 jaar! Gaat snel hoor. Die heeft ook een perfecte vakantie…mag veel mee en rent overal in en uit. Wij gaan nu weer de snelweg op…het uploaden doen we vanaf nu gewoon weer thuis. Zaterdag zijn we echt weer op de Kruisstraat! Is al met al behoorlijk snel gegaan, maar hebben zoveel mooie dingen gezien. Nu al een onvergetelijke vakantie……

DONDERDAG 07 FEBRUARI 2008 22:00

12C Zonnig en mooi weer

DAG 19

Vandaag een geweldig daggie! Gisteravond in Brugge terecht gekomen voor de nacht. Een schitterende camperplek met alles erop en eraan. Wel wat duur, maar meer dan waard. Naast de camperplek was een haven en er lag een schip met een aantrekkelijk restaurant erin. Dat leek ons wel wat. Achteraf een goede keuze. We hebben heerlijk gegeten. Vanmorgen eerst even Brugge in voor een ontbijt/lunchje. Bij toeval kwamen we terecht in een heel gezellig tentje met heerlijke broodjes. Tijdens het eten zagen we steeds rijtuigen voorbij komen en bij ons rees het idee om ook een ritje met paard en wagen door de stad te maken. Na wat navraag gingen we op zoek naar de rijtuigen op de grote markt. We kregen een ontzettend leuke gids met behoorlijk wat humor. Het was ook nog eens geweldig weer. Nou moet ik zeggen dat Brugge ook wel een aanrader is. Wàt een leuk stadje met ontelbaar veel historische gebouwen en hele aparte winkeltjes. Na de GrandTour vroeg Ro nog aan Christoff, onze gids, wat een absoluut moetje is vóór we Brugge verlaten. Hij verteld Ro dat de grote toren achter hem (Belfort) een uitdaging is om te beklimmen. Iedereen die Ro kent weet dat hij die uitdaging meteen aanneemt. Ka gaat shoppen, Ro gaat klimmen. Na al deze leuke acties verlaten we Brugge en gaan op weg naar Nederland. Al na een paar uurtjes gaan we de grens over en gaan in Bergen op Zoom even wat eten. Veel horeca dicht vanwege de afgelopen carnaval, maar we komen uiteindelijk in een gezellige bras terecht. Hierna de laatste loodjes naar Gorinchem. Daar slapen we vannacht. Vanwege de spits slaan we nog even af bij de outlet in Roosendaal. Aangekomen in Gorinchem nog even een hapje eten en we komen eigenlijk bij toeval in een Perzisch restaurant terecht. Heerlijk gegeten. Nog nooit eerder gehad, maar echt super! Uitgeteld en met volle maag komen we aan op de camperplek. Onderuit is de enige optie. Morgen naar Angie……ook gezellig!

P.S. Zie dat we twee keer “per toeval” in een restaurantje terecht kwamen vandaag, maar dat komt omdat we dan de camper parkeren waar plek is, dat is namelijk niet zo eenvoudig en dan is er toevallig een leuk zaakje in de buurt! Vandaag dus toevallig twee keer;)

VRIJDAG 08 FEBRUARI 2008 22:06

10˚C met een zonnetje

DAG 20

Vanmorgen even heerlijk uitgeslapen wegens, tijd teveel! We kunnen pas om half vier bij Angie zijn en hebben dus geen haast. Om een uur of twaalf rijden we richting een lunchmoment. Daarna een grandTour door Amsterdam. Onder andere even door de P.C.Hooftstraat. Toch even checken of er misschien nog een bekende NL’der loopt!;) Ach, het was meer even tijd verdrijven. Om drie uur zijn we bij angie thuis en mogen de pup aanschouwen die ze vorige week gehaald hebben. Zo lief! Floris is een BernerSennerPUP. Nou, make my day! Geef me zo’n beertje en ik ben verkocht. Toevallig natuurlijk morgen zelf ook een hondje halen. Hebben even op het net gezocht en ik ben verliefd op Yentl. 10 maanden en mooi roodbruin. Weet niet zo goed wat voor merk, maar de foto spreekt boekdelen. Nu nog afwachten of hij er nog is morgen. We zijn aan het einde van de dag met Angie naar DOOworld in Almere geweest. Daar kun je o.a. bowlen. Na het bowlen even steengrillen in het restaurant wat er bij hoort, meer het idee dan dat we steengrillen zo ontzettend leuk vinden. Daarna op naar de camperplek in Huizen. We willen nog een ijsje en rijden het centrum door op zoek naar een kopje koffie en ijsje voor we ons settelen. Op dit moment zit Angie te gamen en ronden wij de dag af op de laptop etc. We gaan nog even een filmpie doen en dan morgen vroeg op. Eerst naar stichting AAP en daarna naar ons nieuwe hondje! Ciao

ZATERDAG 09 FEBRUARI 2008 21:04

13˚C

DAG 21

Nou, de laatste dag. Angie heeft heerlijk tussen ons in geslapen en wij hebben heerlijk slecht geslapen. Het maakt niet uit, we hebben veel op het programma vandaag en moeten toch vroeg op! We rijden eerst naar Landgoed ‘de Kemphaan’ in Almere. Daar is ook Stichting AAP gevestigd. Het is heerlijk weer en we slenteren over de biologische markt met veel typerende biologische mensen en lopen relaxt over de loopbrug tussen de apen. Wanneer het tijd is om verder te gaan moeten we gaan beslissen welk asiel we aan gaan doen. We besluiten in elk geval het asiel in Beilen te bezoeken omdat het op de route ligt. Daarna zullen we wel zien. ‘Daarna’ is even later niet meer aan de orde! In Beilen zit Shoot op ons te wachten. Ik kan wel helemaal in detail gaan treden, maar laten we het er op houden dat het, wat mij betreft, liefde op het eerste gezicht is. Over Shoot is niets bekend. Drie weken geleden als zwerver binnen gebracht en lief. Barto keurt hem op het speelveldje geen blik waardig, omdat alle hondestront en geuren veel interessanter zijn. Het lijkt los te lopen en we nemen de gok. Op proef, want dat hoort zo. Dus in de loop van de middag rijden we Borger binnen met de wagen vol geladen. Angie, Barto, Shoot en wij tweetjes. Het is toch wel weer heerlijk thuiskomen hoor. Wel meteen de voorspelde troep door het hele huis, maar het voelt goed. We spreken met Be en Bea, mijn ouders en Gijs af dat we even in Bieze wat gaan eten. We hebben gezellig getafeld en bijgekletst en waren eenmaal thuis door ons vakantieritme aan bedje toe. Nog even een CSI-tje in de speler, maar het mocht niet meer baten. Beide hebben we het einde gemist. Morgen lekker opruimen en wassen! Joepie!