Voorop gesteld, ik beschuldig niemand en zeg al helemaal niet dat jouw puber of toekomstige lastpak dit doet, maar zie het als een waarschuwing en geruststelling. Er zijn er meer die zich er schuldig aan maken. Voedselverspilling.
Als je zelf ouder bent krijg je idealen en vind je het fijn als die binnen het gezin gedeeld worden. Ik vind het steeds belangrijker dat we ons steentje bijdragen aan een betere wereld en zie de mogelijkheden in kleine dingen. Ik heb me er nooit in verdiept, maar sla alle hints en tips op en doe er iets mee. Voedselverspilling leek me een goede en makkelijke stap. Ik kon nogal eens denken dat een product wat goedkoop is wel gekocht kon worden omdat de restjes wel weggegooid kunnen worden voor dat geld. Zo blijkt het dus niet te werken en het scheelt een hoop. Alle tips laat ik achterwege want het gaat hier om een andere vorm van verspillling.
Allereerst vind ik het strontvervelend dat ik mezelf als puber schuldig heb gemaakt aan alle irritante dingen die puber doet. Dat ik toen niet zag wat ik nu zie. Ik zeg daarmee meteen dat ook zij de dingen niet ziet zoals ze het later kan gaan bekijken. Kleine geruststelling maar op dit moment doe ik daar niets mee en wordt woest als ze weer eens haar brood niet heeft opgegeten. Ja, daar gaat het hier om. Ik vind bij tijd en wijle beschimmelde boterhammen op plaatsen waar ze niet thuis horen. en het ligt niet aan haar eetlust want ze heeft 24/7 ‘honger’. Als ik dan weer boos ben geweest omdat ik een stapeltje broodtrommeltjes/bakjes bij de afwas krijg en ze beterschap belooft, laat ze haar boterhammen voor de vorm in de koelkast liggen. Ook een manier, zo hoeft je ze die dag niet op te eten. Dat doet ze dan nog een dag met hetzelfde pakketje, omdat ze van mij natuurlijk dezelfde boterham opnieuw mee moet nemen, en je bent weer een paar dagen verder. Nee, bij thuiskomst moet ze haar ‘honger’ stillen met die boterhammen. Geen tosti en geen noodles. Jammer is dat deze puber heeft uitgevonden om overal “oke” op te zeggen. Ze zit gewoon op de bank haar droge boterhammen weg te werken en bakt daarna een tosti om de smaak weg te spoelen. Ik heb nooit echt het gevoel dat ik er een brandmerk van heb gemaakt. Jammer.
Maar goed, even over dat voedsel. Toch vreemd dat je op die leeftijd het liefst patat, tosti’s, hamburgers, gebakken eieren, chips en koeken eet. En dat je ook gelooft dat je later, als je op jezelf woont, elke dag oneindig veel van dat alles gaat eten. En dat ze een boterham zonder schuldgevoel kunnen weggooien. Dat je de hele dag kan zeggen dat de kindjes in de derde wereld….dat het geld je niet op de…..etc. Daar wordt bij het weggooien niet bij stil gestaan. Ook niet als je er een tranentrekker van maakt die dichter bij huis ligt. “Je vader heeft vannacht nog in de keuken gestaan om speciaal voor jou een eitje te bakken zodat je een lekker broodje hebt wat je niet weggooit en vervolgens eet je die niet op?” Nope! Komt niet binnen. Ja, Barto komt de kamer binnen! Na een bezoekje aan puber haar kamer en wat heeft ‘ie nou in z’n bek? Juist! Daar komt weer het moment waarop wij zeggen; Is ze nou zo dom of doet ze nou zo dom. Als ouder kom je overal achter.
Voor nu is het probleem in elk geval niet opgelost. Ik heb overwogen om haar geen brood mee te geven, maar dat is zo tegen mijn gevoel in. Als ze dan wel trek heeft en ze heeft niets bij zich. En haar zakgeld is ook niet huizenhoog, dus minderen om te zorgen dat ze niets kan kopen is ook geen optie. Een gesprek eindigt ook altijd met beterschap en van m’n eigen moeder weet ik dat ze toendertijd probeerde om dingen in huis te halen die ik superlekker vond, zodat ik m’n lunchpakket zou opeten. Hetzelfde resultaat als het broodje ei ongeveer. Nee, het is volgens mij even niet anders en moet ik eindigen met een onopgeloste puberzaak.
Over een jaar praten we weer verder…