Nadat we ons vorig seizoen via de play-offs geplaatst hebben voor Europees voetbal, loten we in de 2e voorronde het Schotse Aberdeen.
De eerste wedstrijd is uit en na kortstondig beraad ga ik daar met vrienden Willem, Remco en Wouter heen, de vraag is alleen nog hoe?
Verschillende opties passeren de revue, met de auto en de boot, vliegen, met een geregelde busreis of met de camper.Na veel wikken en wegen wordt het de camper.
En dan is het na weken van voorbereiding en gezonde spanning tijd voor vertrek.
Dinsdag 15 juli, rond 19 uur vertrekken we met een gevulde koelkast en voorraadkast, de eerste etappe stopt rond 2 uur bij de terminal van de Eurotunnel in Calais, Frankrijk.
We hebben om half 6 de trein gereserveerd maar eenmaal ter plaatse horen we dat we zonder extra kosten ook de trein van half 4 mogen nemen, dat laten we ons geen twee keer zeggen. We proberen nog wat te slapen in de camper maar onze zenuwen verhinderen dat, dan maar koffie drinken.
Met kleine oogjes rijden we de trein in en een uur later zijn we in Folkestone Engeland, Etappe 2 kan beginnen en 600 mijl later komen we aan op onze camping.
Terwijl Wouter en Remco hun tentje opzetten bellen Willem en ik alvast een taxi, we gaan naar het stadion van Aberdeen om daar de training te kijken. Na de training drinken we nog wat biertjes in de Pittodrie bar en gaan daarna terug naar de camper.
Matchday, eindelijk!!! Na het ontbijt pakken we de sjaals en het spandoek en stappen in de taxi naar Aberdeen.
Na een middagje bier drinken, eten en zingen vertrekken we in corteo naar het stadion waar om 19 uur de wedstrijd begint.
De wedstrijd is nait best en eindigt in een bloedeloze 0-0.
Maar wat vooraf en tijdens de wedstrijd al rond gonsde word na de wedstrijd bevestigd, de ramp met de MH17.
Dit nieuws hakt er best wel in en na een paar biertjes in de kroeg, waar op alle tv’s de ramp word uitgezonden, vinden we het mooi geweest en gaan terug naar de camping.
Vrijdag is de grote terugreis, we rijden in een ruk naar Folkestone, pakken de trein en de eerste etappe van de terugreis eindigen we bij de terminal in Calais.
Na wat drankjes en het laatste nieuws op tv gaan we slapen.
Na een rit van totaal dik 2900 km rijden we de volgende dag Borger in, het was een reis en ervaring om nooit meer te vergeten.
Het is het seizoen 2013/14 , we zijn in de reguliere competitie 7e geworden en dat betekend play-offs voor de Europa- league.
De eerste wedstrijd is thuis tegen de nummer 6, Vitesse. Thuis winnen we met 1-0 en uit, geflatteerd, met 1-4.
De andere wedstrijd is tussen nummer 5 Heerenveen en de nummer 8 AZ, over 2 wedstijden is AZ de sterkste.
We mogen nu de eerste wedstrijd uitspelen en ik wil met drie vrienden daar heen, alleen ben ik te laat met het kopen van een auto combi en moet ik met de bus heen.
Ik ga met de bus naar Stad, met de trein naar de Euroborg en stap daar in de supportersbus naar Alkmaar.
Daar aangekomen meld ik bij de chauffeur dat ik niet met de bus terug ga.
Het uitvak zit goed vol en met een 0-0 op zak gaan we met de auto terug naar Groningen.
Drie dagen later winnen we de thuiswedstrijd met 3-0, WE GAAN EUROPA IN ⚽️💪💚🤍🍻
Vanaf de lagere school is de FC al mijn cluppie, in die die tijd speelden ze nog in de eerste divisie.
Bekende spelers in die tijd waren:
Azing griever, Sip Bloemberg, Jan van Dijk, Theo Keukens, Leen Swanenburg, Walter Waalderbos en Erwin Koeman.
Het kampioenschap van de 1e divisie in 1980 heb ik dan ook bewust meegemaakt.
In de jaren 90 bezocht ik voor de eerste keer het Oosterparkstadion, kocht ik mijn eerste seizoenkaart en werd ik lid van de supportersvereniging.
Doordat ik toen ook nog een eigen horecazaak had, had ik de daarop volgende periodes niet altijd een seizoenkaart meer, maar de laatste 7 jaar ben ik bijna elke thuiswedstrijd aanwezig op Noord.
Ook probeer ik minimaal 2 x per seizoen een uitwedstrijd te bezoeken.
