….dat het boek ‘Verhalen van de straat’ in de bibliotheken komt te liggen!

Vind het toch wel bijzonder. Bijzonder ook omdat ik in staat ben al het opkomende succes in mijn leven weer de grond in te boren. Het vervolg, ‘Adrenaline’ heeft dus van mij geen verhaal ontvangen. Toen kon ik het niet duiden waarom ik niet meedeed, inmiddels weet ik beter. It’s the story of my life! Zelfs mijn eigen website lijdt er onder. Teveel lezers gaf bij mij een onbewuste druk, dat heb ik al eerder proberen uit te leggen. Bij nog een publicatie van mij in een boek zou ik teveel neigen naar succes en de daarbij komende prestatiedruk. Terwijl ik eigenlijk niets liever wil dan ‘doorbreken’. Wie niet. Kijk naar alle tallentenshow’s op tv. Nee, volgens mij is het een onbewuste angst.

Zelfs nu, nu ik eigenlijk een aantal vaste lezers verloren ben aan mijn eigen nalatige schrijfgedrag, ben ik in staat me opgelucht te voelen. Helemaal in m’n eentje terug achter de pc. Verlaten en op zoek naar iets groters. Dat gevoel is voor mij beter te accepteren dan daadwerkelijk in een molen terecht te komen.

Begrijp me niet verkeerd, alle lezers zijn meer dan welkom. Wie schrijft nu enkel en alleen voor zichzelf. Het is m’n eigen gevoel wat soms even onder de loep moet.

Raar maar waar.

Terug naar de schrijftafel…..