Ons laatste uitje naar Dublin in 2017 heeft toch een wrange nasmaak en een onbevredigend gevoel achter gelaten, dit moeten we overnieuw doen.

Zo gezegd zo gedaan, in 2019 boeken we een vlucht vanaf Eelde en via Londen vliegen we naar Dublin waar we vrijdag 15 maart om 19:50 uur aankomen.

We hebben dit keer dichtbij het centrum een hostel geboekt en wanneer we de bedden verdeeld hebben gaan we op zoek naar een stamkroeg voor het weekend en die vinden we om de hoek, The Dears Head.

Zoals gewoonlijk wordt het de eerste avond niet heel laat en zijn we de volgende dag op tijd wakker voor het Ierse ontbijt.

’s Middags gaan we naar de Guinness brouwerij, ondanks dat het zeer commercieel is, is het toch een unieke ervaring.

De rest van de dag verkennen we de stad en de horeca en eindigen we in onze stamkroeg.

En dan gebeurt er ’s nachts wat vreemds, we worden midden in de nacht wakker van wat gestommel.

We zien een wildvreemde man in onze kamer staan die druk bezig is mijn kleding (wat hem helemaal niet past) aan te trekken.

Wanneer hij ziet dat we wakker zijn staakt hij zijn verkleedpartij en loopt de kamer uit, Remco loopt er nog achteraan maar hij is nergens meer te vinden.

En dan is het 17 maart, St. Patricksday!!!

Deze dag pakken we van begin tot eind mee, het is een fantastische belevenis en we gaan de gehele dag op in het feestgedruis en ook deze dag sluiten we weer bij The Dears Head.

En dan is het alweer maandag, tijd om naar huis te gaan.

Tijdens ons ontbijt in het hostel zien we in eens de man die in onze kamer stond, het blijkt een Duitser te zijn.

Hij kan zich het voorval wel herinneren maar heeft geen flauw idee waar hij mee bezig was.

We lachen er om, drinken nog biertje bij onze stamkroeg en gaan weer naar huis, dit keer met een heerlijke nasmaak en een bevredigend gevoel, St. Patrick kan van ons lijstje af.