Omdat we beiden graag willen weten hoe het is om een lange tijd met de camper onderweg te zijn hebben we besloten om de vakantiedagen van 2023 in de laatste vier weken van het jaar op te nemen en onze vakantiedagen van 2024 de eerste drie weken van dát jaar op te nemen, zo hebben we aaneensluitend zeven volledige weken vakantie.
We vertrekken donderdag 30 november en gaan naar Liechtenstein, Venetië, San Marino, Sicilië, Malta, Vaticaanstad en Rome. Op de terugreis doen we Straatsburg en Antwerpen nog aan.
We zijn 51 dagen onderweg geweest en hebben 7427 kilometer gereden, wat ongeveer €1370 aan diesel was.
De veerboot naar Sicilië koste de heenweg €46 en de terugweg €52.
De veerboot naar Malta koste beide keren €295.
We hebben op ? betaalde cp/campings gestaan Souvenirs Tol cp’s entree
Dag 1, 30 november. Borger – Paderborn 246 km.
De vakantie is begonnen.
We vertrekken om 19:45 uur uit Borger, stoppen een uur later in Emsbüren voor diesel, LPG en uiteraard eten we wat bij de Mac.
Om kwart over elf nemen we de afslag Paderborn en parkeren de camper op de camperplaats bij het Heinz Nixdorf MuseumsForum.
Morgen naar Liechtenstein 
Dag 2, 1 december. Paderborn – Schellenberg (FL) 634 km.
De wekker gaat vanmorgen om 8 uur, we zetten de verwarming aan en snoozen nog een keer.
Na het ontbijt rijden we om kwart voor 10 Paderborn uit.
De navigatie geeft 6 uur rijden, dat is te doen.
We rijden door Duitsland in een mooie witte wereld, ongeveer halverwege stoppen we in Wörnitz voor diesel en een broodje.
We zeggen nog tegen elkaar dat we mooi op schema liggen, als het zo door rijdt zijn we rond kwart voor vijf op onze bestemming in Schellenberg, Liechtenstein.
Maar zodra we daar wegrijden begint het te sneeuwen, we moeten rustig rijden en op de linker rijbaan is het een gaan en komen van oranje en blauwe zwaailampen.
Die ellende blijft ons gelukkig bespaart .
Wanneer we Oostenrijk in rijden begint het te regenen en ook wanneer we de Zwitserse grens passeren houdt de regen aan.
Na een klein stukje Zwitserland rijden we om 17:15 uur Schellenberg in Liechtenstein binnen, het begint spontaan weer te sneeuwen.
We parkeren op de eerste de beste parkeerplaats die we zien, tijd voor een borrel.
Na de borrel kijken we op Google Maps of er nog een eetgelegenheid in de buurt is en dat is er.
300 meter hoger zit Jachtstube zum kreuz en die is alleen op donderdag en vrijdag open, leuk dat gaan we doen.
We eten er simpel maar lekker, nu uitbuiken met koffie in de camper.
Dag 3, 2 december. Schellenberg – Venetië 543 km.
We worden om half 8 wakker van het geluid van een trekker die de hele tijd over de parkeerplaats rijdt.
Wanneer Roderick er uit gaat om te kijken wat het precies is, blijkt het een sneeuwschuiver te zijn.
Hij gaat snel in de kleren om buiten te kijken hoe het er voor staat.
Lang verhaal kort, we zijn ingesneeuwd!
Roderick gaat eerst de honden uitlaten en wanneer hij de camper uitstapt komen er twee jongens aanlopen met een sneeuwschep om hun auto uit te graven. Hij vraagt of hij de schep ook mag lenen, dit is geen probleem.
Terwijl de jongens nog aan het scheppen zijn komt de sneeuwschuiver ook weer terug en helpt de jongens een schuifje.
Hij vraagt Roderick of hij hem ook mee kan helpen, uiteraard zegt Roderick geen nee, als dank geeft hij de jongens allemaal een flesje Maallust Bockbier.
Na het ontbijt rijden we het parkeerterrein af, we willen naar de burchten die hier vlakbij zijn.
Maar het is bergop en het is slippen en glijden, niet fijn.
We besluiten om naar de Hoofdstad van Liechtenstein te rijden, Vaduz.
Op de weg er naar toe tanken we nog even bij de Coop en in Vaduz doen we eerst nog wat boodschappen, toevallig ook bij de Coop.
Daarna lopen we het centrum in en drinken wat bij de koek en zopie van de ijsbaan midden op het plein.
We kopen nog wat bij de souvenierwinkel en laten daar ook een stempel in ons paspoort zetten. In elk (nieuw bezoek aan een) land zoeken we een cache en vinden er één aan het einde van de winkelstraat.
Terug in de camper overleggen we tijdens de lunch wat we gaan doen.
We wilden eigenlijk nog een dag hier blijven maar aangezien het hier nog steeds sneeuwt en de wegen niet heel goed begaanbaar zijn besluiten we om naar Venetië te rijden. Daar komen we om 20 uur in de regen aan, nu eerst maar wat eten.
Dag 4, 3 december. Venetië 
0 km 
15 km.
Vandaag staat een dag Venetië op het programma.
Na het honden uitlaten, douchen en ontbijten varen we om 11 uur uit de haven bij de camperplaats.
Om half 12 zijn we in, of is het op, Venetië.
We beginnen met een espresso en een warme croissant gevuld met chocola.
De eerste “bezienswaardigheid” waar we heen gaan is Calle Varisco, het smalste straatje van Venetië.
Daarna bezoeken we een kerk waar net een dienst bezig is, we stoppen voor een warme wijn, bekijken heeeeel veeeeeel souvenirwinkels, eten Arancini met polpo, cannoli di sfoglia con crema, drinken een drankje in de zon, doen boodschappen bij de spar die gevestigd is in een historische gebouw, wandelen door de Joodse wijk, delen een pizza waar we een spritz bij drinken, en lopen al fotograferend over bruggetjes, kleine straten en veel mooie gebouwen.
Aan het einde van de middag lopen we terug richting de boot en eten we vlakbij de haven nog pasta en gaan met de boot van half 7 weer terug naar het vaste land.
Morgen de rest van Venetië verkennen.
Dag 5, 4 december. Venetië 0 km 21 km.
Hapjes, sapjes en trapjes.
Nadat we met kleindochter Lynn gefacetimed hebben (ze is 5 jaar geworden), gaan we vandaag met de bus naar Venetië en dat betekend wat extra stapjes want het busstation ligt op 1,3 km lopen.
We beginnen met een bezoek aan een kerk en drinken daarna een espresso met wat zoets, dit keer een Sfogliatelle.
Daarna lopen we de straatjes in en als eerste zetten we de plaatselijke DHL op de foto en we zien dat ze het hier net zo doen als bij ons, 1 x aanbellen en dan hard weglopen 
Wij lopen ook weer verder, het is niet te geloven hoeveel straatjes Venetië heeft! We wandelen de hele dag door allemaal verschillende straatjes en steegjes en we vragen ons af hoe de bewoners hun eigen huis telkens terug kunnen vinden.
Uiteraard hebben we ook voldoende rustmomenten met spritz en cicchetti, en maken we ook weer heel veel foto’s.
Op de markt kopen we verse zongedroogde tomaten en balen dat de rest van de markt al afgelopen is.
Daarna beklimmen we, (klinkt stoer maar zit gewoon een lift in) de Campanile. Ook bezoeken we een gedeelte van de Basiliek st. Marco en maken een foto van de brug der zuchten. Daarna gaan naar de beroemdste boekenwinkel van Venetië, Libreria Acqua Alta, hier huist een grote historie aan onder water gelopen boekenkasten en zie je de oplossingen in de vorm van hoge tafels en stapels boeken in gondels zodat het water geen kans heeft. We sluiten onze dag af bij het luxe warenhuis “T Fondaco dei Tedeschi”, de exclusieve (dure) merken vliegen je om de oren.
Na een half uur lopen zijn we weer bij het busstation en eten daar nog een lasagne.
Volgens de boekjes heeft Venetië ongeveer 400 bruggen maar onze voeten zeggen dat het er zeker meer dan 600 zijn.
Morgen naar San Marino 
Dag 6, 5 december. Venetië – San Marino 232 km.
Een druk begin van de dag vandaag.
Na het uitlaten van de honden gaat Karin wentelteefjes bakken, dat was lang geleden en heel lekker.
Het is vandaag ook een rijdag dus naast het gebruikelijke ritueel gaan we ook de vuilwatertank en de wc legen en vullen we de vers watertank.
Daarna vertrekken we van de camperplaats en rijden naar een tankstation, daar tanken we diesel en LPG.
De volgende stop is de supermarkt en wanneer we daar klaar zijn bellen we op de parkeerplaats met onze andere kleindochter Myra, ze viert vandaag haar 2e verjaardag.
En dan is het reistijd maar het is geen relaxte rit, die Italianen zijn onberekenbaar wat betreft rijstijl.
De ene rijdt 120 waar je 50 mag de ander rijdt 50 waar je 120 mag.
Ze draaien vlak voor je de weg op of halen je in over het verdrijvingsvlak en over doorgetrokken strepen.
Onderweg lunchen we nog op een parkeerplek en om kwart voor 6 arriveren we in de dikke mist op de camperparkeerplaats in San Marino, nu eerst een borrel en straks koken.
Dag 7, 6 december. San Marino – Rimini 32 km.
Vandaag staat het historische centrum van San Marino op het programma.
De weg er naar toe is best wel bijzonder, vanaf de camperplaats lopen we naar de parkeergarage en vanaf daar ga je met 3 liften naar boven.
Eenmaal boven zien we dat er heel veel politie rondloopt, even later horen we dat de Italiaanse president vandaag ook een bezoekje brengt aan San Marino.
We hebben er eerst geen last van en lopen rustige rond door dit prachtige stadje.
Nadat we een poosje rondgedwaald hebben stoppen we voor een espresso en een gluhwein, even opwarmen want het is goed koud.
Wanneer we verder lopen zijn we getuige van het afvuren van 2 kanonnen, hoewel je je het op het filmpje niet goed kunt horen is het een hels kabaal.
Daarna lopen we naar de drie torens, wat nogal een beste wandeling en klim is maar de uitzichten zijn ondanks het weer fantastisch, onderweg vinden we ook nog een cache dus San Marino is ook afgestreept.
Nadat we de drie torens gezien hebben lopen we terug en dan merken we dat de president er is, op elke hoek staat politie, met en zonder mitrailleur en alle wegen zijn afgesloten met linten.
Met veel moeite komen we aan de andere kant van het centrum waar we wat eten bij een van de vele horecazaken die hier zit.
Hierna lopen we weer terug voor de laatste bezienswaardigheden.
Als we ook dat gezien gaan we terug naar de camper, Karin wil graag naar een van de shoppingmall’s hier in de buurt want die zijn in San Marino taxfree.
Maar dat valt behoorlijk tegen, alles blijkt drie zo duur dan we gewend zijn.
Dan rijden we maar door naar Rimini en die valt niet tegen.
Na het shoppen (1 broek 
) eten we daar nog wat en rijden dan naar een parkeerplaats die we op Park4Night gevonden hebben.
Morgen richting het zuiden.
Dag 8, 7 december. Rimini – Luzzi 831 km.
Weinig foto’s, weinig woorden, veel km’s.
We willen vandaag kilometers maken dus staan vroeg op en na de koffie gaan we rijden.
Na anderhalf uur maken we onze eerste stop voor het ontbijt, bij deze parkeerplaats zit ook een servicepunt voor campers, daar maken we dan ook gebruik van.
In de middag stoppen we voor de lunch, Karin bakt tosti’s in de pan.
Wanneer we bijna aan het einde van de tolweg zijn gaat het controlelampje van de dieseltank branden, die heeft dorst.
We verlaten na het betalen van €46,70 de tolweg en rijden naar het dichtstbijzijnde tankstation.
En dan gaat het na het tanken niet helemaal goed met de route.
De navigatie stuurt ons weer op weg, maar we komen bij een afgesloten weg en wat we ook proberen, de navigatie wil ons elke keer terug sturen naar die weg. (“Keer om indien mogelijk” x20
)
Karin pakt Google Maps er bij en vindt een andere weg, het is wel een stuk om, maar we gaan wel weer richting het zuiden.
Na nog een stuk rijden vinden we het wel mooi geweest, we vinden dicht bij de snelweg een plek op Park4Night.
Bij aankomst flanst Karin wat eten in elkaar, morgen het laatste stukje.
Dag 9, 8 december. Luzzi – Villa San Giovanni – Messina 235 km.
Na het douchen en ontbijten gaan we naar Villa San Giovanni, daar vertrekt de boot naar Messina.
De reis rijdt voorspoedig en we hebben onderweg mooie vergezichten, uiteraard is dat op de foto’s bijna niet te zien.
Tegen 13 uur rijden we Messina in maar vlakbij de haven nemen we de verkeerde rijbaan en net als gisteren wil de mevrouw van de navigatie niet meewerken.
Uiteindelijk worden we door 2 medewerkers naar de ticketverkoop gewezen, maar na het kopen van de tickets rijden we naar de verkeerde boot, kunnen we weer terug.
Uiteindelijk staan we vooraan bij de juiste boot en een uur later rijden we Messina in.
Als eerste gaan we naar een wasserette, we hebben al aardig wat was en we weten niet wanneer we er weer een tegen komen.
Het wassen duurt bijna een uur en het drogen ook, intussen ruimen we de camper wat op en doen boodschappen.
Wanneer dat allemaal klaar is gaan we via Park4Night op zoek naar een camperplaats maar dat is geen succes.
De eerste is langs een hele drukke weg en de ander is een afgelegen plek bij de haven waar het vol staat met hangjongeren.
Met de campercontact app vinden we een beveiligde camperplaats op twee kilometer van het centrum.
De plek is goed verstopt want we rijden er 2 x voorbij.
Eenmaal achter het hek laten we eten bezorgen, morgen een dagje Messina.
Dag 10, 9 december.
Messina 0 km.
We worden wakker met een heerlijke morgenzon, we zouden bijna de korte broek aantrekken
Na het ontbijt gaan we naar de tramhalte hier om de hoek, kopen eerst een dagkaart en rijden dan naar het centrum.
We beginnen op het Plaza del Duomo, daar staat een klokkentoren met de grootste en meest ingenieuze astronomische klok ter wereld.
Elke dag om klokslag 12 zie je een heel spektakel, Google er maar eens op.
Hierna gaat Roderick nog boven in de toren kijken en bekijken we samen de naastgelegen kerk van binnen.
Na een kleine lunch gaan we op zoek naar de kerstmarkt, we hadden van de camperplaatseigenaar de tip gekregen om hier heen te gaan.
We kunnen deze niet vinden, we vinden wel een andere kerstmarkt maar die is nog niet geopend.
We hebben intussen al een best stuk gelopen en na een espresso gaan we met de tram terug naar de camper.
Rond 17 uur gaan we weer met de tram terug naar de stad.
We stoppen nu drie haltes eerder zodat we eerst door de winkelstraat lopen.
Na wat winkels van binnen gezien te hebben, gaan we naar de kerstmarkt, diegene die ‘s middags nog dicht was.
Al eten en drinkend lopen we de markt over en wanneer we hier alles wel gezien hebben gaan we naar de andere kerstmarkt.
Die is qua sfeer mooier en authentiek, maar ook een stuk kleiner. Na nog een klein hapje en een vin brûlee lopen we weer naar de tramhalte en een half uur later zijn we weer op de camperplaats, morgen weer on the road.
Dag 11, 10 december. Messina – Castelmola 71 km.
Vandaag hadden we een verrassend begin van de dag, we zijn door de eigenaar van de camperplaats uitgenodigd voor het ontbijt.
Het blijkt een echt Siciliaans ontbijt te zijn namelijk Granitta all caffe con brioche, het is heerlijk en precies voldoende voor het begin van de dag.
Onze eerste stop is een dierenwinkel, Achi wordt nogal zenuwachtig van al het lawaai in de camper door het rijden op de slechte wegen hier.
Nadat we dat gekocht hebben rijden we naar de haven van Messina, we willen het fort “Forte del Santissimo Salvatore” en het standbeeld “Stele della Madonna della Lettera” van dichtbij bekijken maar we kunnen daar op geen enkele manier komen.
Jammer dan, op naar kasteel Scaletta Zanclea.
Ook dit gaat niet goed, de navigatie geeft midden in een dorpje bestemming bereikt aan.
We kijken nog even om ons heen maar zien niks bijzonders, zucht.
Dan maar naar het volgende dorp, Savoca.
Dit gaat allemaal zeer voorspoedig en onderweg stoppen we nog bij een strand voor een kleine wandeling met de honden.
Wanneer we bijna bij het dorpje zijn rijden we tegen een wegafsluiting aan.
We vonden het al heel vreemd dat we allemaal rally auto’s tegen kwamen en nu blijkt dus dat ze uitgerekend naar dit dorp toe moeten en de rest mag dat dus niet.
Lekker dan, na wat draaien en steken in een haarspeldbocht vervolgen we onze route (voor de liefhebbers met 3,5 minuten geduld kunnen dit filmpje bekijken), dan nu maar naar Castelmola, het dorp van de Panorama’s en bij mooi weer kun je hier zelfs de Etna zien.
En warempel, we komen daar zonder problemen aan.
We zetten de camper op de parkeerplaats en verkennen gedeeltelijk het dorp en de vergezichten.
Omdat het ineens hard begint te waaien gaan we niet helemaal naar boven om de Etna te zien , we gaan eerst terug naar de camper.
We drinken daar een borrel en rond etenstijd gaan we terug voor een pasta en een broodje hamburger.
Morgen weer een dag, als we niet weggewaaid zijn 
Dag 12, 11 december. Castelmola – Castiglione di Sicilia 46 km.
Na een stormachtige nacht is Roderick als eerste er uit, we waren gisteren nog niet helemaal bovenop geweest en dit gaat hij deze morgen eerst doen.
Er zijn weer mooie panorama’s te zien.
Rond 11 uur rijden we weer en een klein half uur later stoppen we op een betaalde en bewaakte parkeerplaats bij Taormina.
Dit kost dan €20 voor 4 uur maar er is, op aan de kant van de weg na, geen andere parkeerplaats in de buurt en je word dan ook nog naar het begin van het dorp gebracht.
Het is een mooi dorp, het word ook wel het Saint-Tropez van Sicilië genoemd, met genoeg bezienswaardigheden.
Om half drie hebben we alles wel gezien, we bellen de mijnheer van de parkeerplaats en hij brengt ons weer terug naar de camper.
We verlaten nu de kust en gaan de bergen in naar Castiglione di Sicilia.
Castiglione di Sicilia ligt op grote hoogte(540 meter), op een rots boven de Alcantara-kloof.
De rit gaat natuurlijk niet zoals het gepland is, de navigatie stuurt ons door hele smalle staatjes en naar afgesloten wegen.
Rond 16 uur zijn we bij het dorp en gaan op zoek naar een camperplaats, we vinden er drie op Park4Night, 1 valt bij het lezen al af.
We kiezen voor de CP die het leukste klinkt.
Nadat we er een paar keer voorbij gereden zijn, het bleek dat we een klein weggetje onder de hoofdweg door moesten hebben, staan we voor een klein viaductje.
We passen er onder door dus we gaan er voor maar wanneer we op de plaats aangekomen blijkt het een grote bende te zijn, we rijdende met gierende banden weer weg
De andere CP is een parkeerplaats in het dorp, het ziet er rustig en netjes uit, hier blijven we.
Dag 13, 12 december. Castiglione di Sicilia – Parking Rifugio Sapienza 116 km.
Nou dat was weer een dag als geen ander.
In het begin gaat alles voorspoedig, na het ontbijt gaat Roderick nog even naar het plaatselijke kasteeltje, koopt worst en wijn bij de delicatessenwinkel en na een kop koffie in de camper rijden we via het middeleeuws stadje Randazzo naar Maniace ook daar is een kasteel, maar eenmaal aangekomen blijkt dat niet veel voor te stellen, wel doen we er nog wat boodschappen. Op naar Maletto, daar is het Manfredi- kasteel. Dit keer volgen we, in plaats van de navigatie, de bordjes zodat we zeker weten dat we goed rijden.
Maar eenmaal in Maletto worden de wegen steeds smaller en smaller, het is af en toe even flink steken maar het gaat voorspoedig.
Nog een keer rechts en dan zijn we er, die straat loopt dood dus we moeten rechts, maar daar is de doorrij breedte 2 meter.
Normaal gesproken wil dit net maar door de bocht kunnen we net de draai niet krijgen.
Achter ons doen de italianen waar ze goed in zijn, toeteren.
We draaien achteruit en rijden vooruit een andere doodlopende straat in zodat iedereen er langs kan.
Intussen is er een automobilist gestopt, hij heeft voor ons de politie gebeld zodat hun de weg voor ons kunnen afzetten.
Met hulp van de politie en 2 buurvrouwen, rijden we met veel moeite achteruit de straat uit en in tegengestelde richting het dorp weer uit, leuk zo’n kasteel
Op naar Bronte, de hoofdstad van de pistachenootjes.
Maar ook dit gaat niet lekker, tijdens het zoeken naar een parkeerplaats rijden we tegen een wegopbreking aan en moeten we weer keren op een drukke weg.
We vinden het nu wel mooi geweest.
We gaan naar de Etna, onderweg kopen we nog een hele kip en eten die in de camper op.
Om half 4 zijn we op de parkeerplaats onderaan de Etna, morgen met de kabelbaan omhoog.
Dag 14, 13 december. Parking Rifugio Sapienza – Catania 64 km.
Een grote dag vandaag, we gaan naar/op de Etna.
We hebben gereserveerd en om 10 uur worden we verwacht bij de kabelbaan.
Het eerste stuk is met de kabelbaan en de laatste 350 meter is met de 4×4 bus, alleen is nu de kabelbaan in onderhoud dus we gaan het hele stuk met de 4×4.
Karin vindt dit alleen maar beter, die heeft niet zoveel met kabelbanen 
Wanneer we boven (2850 meter) zijn, waait het hard en dat in combinatie met ijssneeuw is dat geen fijne mix, dat voel je wel.
Maar het is het allemaal waard, we lopen op lava van de laatste uitbarsting van zo’n twee weken geleden, een unieke ervaring.
Om 12 uur zijn we weer beneden drinken we nog wat en eten allebei een Arancini, de Siciliaanse snack.
Terug in de camper overleggen we wat de rest van de dag gaan doen.
Karin wil graag in de shoppingmall van Catania kijken, dus dat gaan we doen.
We gaan via Trecastagni om nog een kerk te bekijken en zetten dan de navigatie op Catania.
Maar wanneer we denken dat we er bijna zijn ziet Roderick dat hij de navigatie ingesteld heeft op de camping waar we morgen heen willen en dat is aan de andere kant van de stad
Een half uur later dan gepland komen we aan bij de shoppingmall en er blijkt zowaar een camperplaats bij te zitten, mooi!
Karin gaat alvast naar binnen, Roderick laat de honden uit, drinkt een pilsje en bekijkt de citytrip voor morgen.
Na verloop van tijd is het tijd voor een gezamenlijke borrel en spreken af in het winkelcentrum.
We komen bij een barretje terecht en terwijl Roderick “binnen” wil bestellen neemt Karin alvast plaats op het terras.
Een bedieningsvrouw zegt, in het Italiaans, dat we ook bij haar kunnen bestellen, we bestellen 2 spritz.
Ze mompelt wat over betalen, we begrijpen er helemaal niks van maar we geven haar maar €20.
En dan duurt het en duurt het, we vragen ons af wat er nou weer mis gaat?
Maar ineens komt ze er aan met 2 spritz, 2 schaaltjes nootjes, 2 schaaltjes chips, een kleine pizza en een gevuld broodje.
Oké, dat word dan bij betalen denken wij? Maar nee hoor, we krijgen €8 terug
We zeggen tegen elkaar, dan zal de rekening wel komen wanneer we alles op hebben.
Maar wanneer we alles op hebben en Roderick vraagt aan haar of alles óke is zegt ze si, heel vreemd allemaal.
Karin gaat verder shoppen en Roderick doet nog wat boodschappen, morgen Catania ontdekken.
Dag 15, 14 december. Catania- Catania 12 km.
Catania, wat een stad!
Een kort tripje vandaag, we vertrekken van het winkelcentrum aan de ene kant van de stad naar de camping aan de andere kant van de stad, een reis van 13 minuten.
We zoeken een plekje in de zon en zetten de stoeltjes buiten, ons eerste ontbijtje voor de camper is een feit.
Na wat foto’s van de omgeving gemaakt te hebben pakken we de bus naar het centrum, vandaag staat Catania op het programma.
We kunnen hier heel veel over zeggen maar dan komen we nog woorden tekort.
Het historische stadscentrum staat sinds 2002 op de werelderfgoedlijst van UNESCO en dat is duidelijk te zien.
Er is zoveel te bekijken en te beleven dat je tijd te kort komt.
We begonnen met een drankje op het piazza del Duomo, helaas missen we daar door de plaatselijke vismarkt, we zien nog net hoe ze alles opruimen.
We belanden daardoor wel in de streetfoodstraat van Catania, uiteraard eten we daar de plaatselijke specialiteiten.
Van daaruit zwerven we de hele dag door de stad, we zien ontelbare bezienswaardigheden, heel veel mooie kerken en gebouwen, en eten & drinken bij diverse foodstands.
We sluiten het bezoek af waar we ook begonnen zijn en eten daar nog wat. Roderick neemt nog een pistache ijsje (die hier niet mintgroen is) mee voor onderweg. Terug in de camper drinken we een kop koffie met daarbij een Minne. Wederom iets wat je gegeten moet hebben. Vandaag veel afgestreept van het eetlijstje in elk geval.
Dag 16, 15 december. Catania – Siracusa 94 km.
We ontbijten vandaag weer buiten, wat een heerlijk gevoel.
Na het ontbijt regelen we alle voorzieningen en gaan weer rijden.
De eerste stop is Brucolie , een typisch Siciliaans dorpje, maar wanneer we daar binnen wil rijden staan er borden met ZTL zone, ai dat wordt dus niets.
Via een supermarkt om vers brood te halen, rijden we door naar Augusta.
Daar staat een imposant fort, Castello Svevo.
Helaas is dit fort vanwege renovatiewerkzaamheden afgesloten.
We nuttigen onze broodjes op de parkeerplaats en rijden door naar Siracusa.
Daar gaan we naar de wasserette. We willen tijdens het wachten dingen gaan bekijken, maar wanneer we daar aankomen komt de regen met bakken uit de hemel, dan maar een espresso in de camper.
Na anderhalf uur is de was weer schoon en droog, we zoeken hier een overnachtingsplek in de haven op.
Morgen weer een dag.
Dag 17, 16 December. Siracusa – Marzamemi 75 km.
Terwijl Karin zich nog een keer omdraait gaat Roderick samen met Achi naar het historisch centrum van Siracusa, Ortygia.
Ze beginnen op de markt waar ze pistachenoten en gedroogd fruit kopen. 
Via het oude Griekse theater lopen ze door de rest van dit prachtig stadje, zoals de piazza Archimede waar Fontana di Diana staat.
Van daaruit lopen ze langs de zee naar Castello Maniace en van daar naar Piazza Duomo, een groot plein waar op de Duomo, het Palazzo del Senato, het Palazzo Archivescovile, het Palazzo Beneventano del Bosco, het Gabinetto Numismatici, het Palazzo del Borgia en de Santa Lucia alla Badia kerk staan.
Genoeg bezienswaardigheden op het plein dus.
Via allerlei kleine straatjes, een bakker, een café voor een espresso en nog een kerk komen ze weer terug bij de camper.
We eten een broodje en rijden een stukje het binnenland in naar Noto, weer wat anders dan de route langs de kust. Het is een verrassend mooie route, onderweg komen we alleen twee hoogtebeperkingen tegen van 2,80 meter, de eerste kunnen we makkelijk onderdoor maar bij de tweede twijfelen we, voor de zekerheid stapt Karin uit, het kan!
Wanneer we bij Noto zijn parkeren we de camper aan het begin van het stadje en lopen door Porta Reale, naar het centrum, daar drinken we eerst wat op een terras.
Noto is na een zware aardbeving in de 17e eeuw helemaal opnieuw opgebouwd in de Barokstijl.
We lopen in de zon langs allemaal prachtige gebouwen, zoals kerken, een kathedraal en een paleis.
Nadat we uitgewandeld zijn eten we een broodje op een bankje naast de camper.
De volgende stop is in Marzamemi, een toeristisch vissersdorpje met wat bezienswaardigheden.
We stoppen op een parkeerplaats om ons te oriënteren.
De bezienswaardigheden liggen wat verder weg, we starten de camper om daar heen te rijden maar helaas is hier ZTL zone, dan maar omrijden.
Helaas voor ons, aan de andere kant moeten we ook door dezelfde zone, dan maar naar de volgende stop.
Maar wanneer we terug rijden in dit dorpje zien we op een parkeerterrein bij de haven campers staan, daar kunnen wij nog wel bij. Een fijne plek aan een pittoresk haventje. We gaan mooi op tijd in de relaxstand.
Dag 18, 17 december. Marzamemi – Valletta 50 km.
Het was weer winderig afgelopen nacht maar het scheelt dat dat geschommel ook wel lekker slaapt.
Vandaag is de dag van de overtocht naar Valletta, Malta.
De afvaart is pas om 18 uur, een goed excuus om wat langer te blijven liggen.
Na het ontbijt waait Roderick eerst de honden uit en daarna gaan we naar Ispica waar we wat bezienswaardigheden op de gevoelige plaat vastleggen.
Hierna rijden we naar de andere kant van het dorp, we doen boodschappen en bij de autowasserette spuiten we het zoute water van de camper.
Rond 14 uur zijn we bij de haven, veel te vroeg maar we hebben toch niks meer te doen.
Karin maakt tussendoor nog een lunch klaar en om half 5 zitten we al op de boot.
Door wat vertraging vaart de boot pas om half 7 af en roepen ze meteen om dat het weer niet best is en dat we bij voorkeur moeten blijven zitten. Dat belooft wat
Achteraf blijkt het mee te vallen en om kwart over 9 staan we op een parkeerplaats bij de haven.
Zo eerst Chinees halen bij de overbuurman 
Dag 19, 20 december. Valletta 0 km.
Vandaag weer een staddag, dit keer dus Valletta, de hoofdstad van Malta. En wat heeft deze stad ons verrast!
We vonden Catania al onverwacht mooi, maar deze stad is echt indrukwekkend.
Vanaf de camper lopen we over de Valletta Waterfront naar de lift die ons naar het bovenste gedeelte brengt, de wandeling hier naar toe was al mooi, maar eenmaal boven is het bijna wonderlijk.
Het eerste waar we komen is de saluting battery, om klokslag 12 uur wordt daar een kanon afgevuurd.
Helaas missen we dat omdat we zo nodig eerst iets wilden drinken.
Daarna lopen we het mooie centrum in, de gebouwen in Valletta zijn vrijwel allemaal opgebouwd met de karakteristieke kalksteen die van het eiland zelf afkomstig is.
Heel veel kleine straten,die van boven naar beneden lopen, verbinden de beide hoofdstraten, Merchants Street en Republic Street.
En er is veel te zien, Kerken, kathedralen, monumenten, leuke winkels, gezellige terrassen en heel veel standbeelden, we hebben nog nooit zoveel standbeelden in een stad gezien als hier.
En wat het extra gezellig maakt is natuurlijk de kerstsfeer die er nu heerst en de daarbij horende kerstmarkt.
We stoppen regelmatig voor een hapje en een drankje maar toch voelen we onze benen al.
Omdat we toch zoveel mogelijk willen zien gaan we een rondje met een treintje doen, super toeristisch natuurlijk, maar wel erg makkelijk om alles te zien.
Tegen de avond lopen we weer terug naar de kerstmarkt om deze ook mèt de gezellige verlichting te zien. Hierna sluiten we de dag af in de foodmarket, deze hadden we vanmiddag al gespot en veel Streetfood uit verschillende werelddelen wordt hier verkocht.
Na een fikse terugwandeling van een dik half uur, drinken we koffie in de camper. Vanaf morgen links rijden
Dag 20, 19 december. Valletta – Marsaxlokk 23 km.
Vandaag verlaten we de hoofdstad, na getankt te hebben voor €1.21 per liter gaan we naar The Three Cities.
The Three Cities bestaan, je raadt het nooit, uit drie steden: Vittoriosa (Birgu), Senglea (L-Isla) en Cospicua (Bormla) en liggen in het havengebied van Malta.
De eerste is Senglea, het valt niet mee om er met de camper door te rijden, maar het lukt ons toch. We parkeren vlakbij het uitzichtpunt en binnen een minuut lopen we daar heen.
Na wat foto’s rijden we naar Vittoriosa, daar is het allemaal nog lastiger rijden en het geconcentreerd op links rijden maakt het ook niet makkelijker.
We kunnen de camper kwijt in de haven, we lopen een stukje omhoog en drinken daar een espresso.
Na de espresso lopen we richting het einde van de stad en zien een treintje dat al de drie steden aan doet, en net als gisteren kopen we weer een kaartje.
Helaas valt dit wat tegen, zelfs het treintje kan niet overal komen.
Na een hobbelig en snel ritje gaan we in de haven, tussen de luxe jachten nog wat eten.
Via Tarxien gaan we naar Marsaxlokk, een must see vissersdorp.
Onderweg tanken we nog LPG en mogen we het verse water aanvullen van de eigenaar.
Even later zijn we in Marsaxlokk en het is inderdaad een prachtige plaats, straks vis eten 
Dag 21, 20 december. Marasxlokk – Ghar Lapsi 36 km.
Gisteravond hebben we na het eten nog de kerstversiering in het dorp bekeken en uiteraard moest Karin nog de zwerfkatten voeren.
Vandaag was ‘langzaam opstart dag’.
Roderick gaat eerst met de honden naar het strandje en loopt daarna naar de Spar aan de andere kant van het dorp voor broodjes.
Na het ontbijt/lunch rijden we via een heel smal weggetje, (de spiegels moesten we inklappen) naar een rotsstrand genaamd st. Peter’s pool. Het is een rotsterras rondom een natuurlijk zwembad met turkooiskleurig water.
Zomers moet het hier mega druk zijn, nu zijn we bijna de enige.
Via Fort Delimara en Fort San Lucian, die beide niet geopend zijn voor publiek, gaan we naar de Ghar Dalam grot, maar het enige wat we daar zien is een parkeerplaats.
Op naar Wied Iz-Zurrieq, een heel klein dorpje waar de boottochtjes naar de Blue Grotto afvaren.
De Blue Grotto is een complex van zeegrotten, op zonnige dagen verlicht de weerkaatsing van het zonlicht op de witte zandbodem de grotten in felblauwe tinten.
We hadden niet de intentie om dat boottochtje te doen maar we zijn nieuwsgierig naar het toeristische effect ervan en dat toeristische effect is er, het is er allemaal horeca.
We besluiten om hier dan maar te gaan lunchen en aangezien we zo’n beetje in de zee zitten nemen we allebei vis, Karin neemt viskoekjes en Roderick de catch of the day, Red Snapper bereid in de oven op zout.
Het is verrassend en lekker maar wel heel veel voor een lunch.
Met een te volle buik stappen we weer de camper in, we gaan naar de Megalithische tempel van Ħaġar Qim.
Deze tempels zijn de oudste vrijstaande bouwsels op aarde, toch iets anders dan hunebedden
Intussen loopt het tegen 4 uur, tijd om een overnachtingsplek op te zoeken, op Park4Night vinden we een parkeerplaats bij Ghar Lapsi.
Ghar Lapsi is een natuurlijke rotsformatie, die zich uitstekend leent om te zwemmen, snorkelen en zelfs te duiken, misschien morgen even pootje baden
Na de borrel hebben we door de zware lunch niet veel trek.
Gelukkig had Roderick vanmorgen ook Malteser worst meegenomen bij de Spar, dat smaakte prima met een broodje. De avond is voor het inkakken en bedenken wat we morgen gaan doen.
Dag 22, 21 december. Ghar Lapsi – Rabat 28 km.
Na het honden uitlaten wil Roderick nog een cache zoeken, Karin blijft liever binnen.
Achteraf een goede keuze van haar want terwijl Roderick veel moeite heeft met het vinden, (de hint is onder een steen)begint het keihard te regenen.
Zeiknat maar met een vinkje bij Malta komt hij terug in de camper, eerst koffie.
De route voor vandaag: De Dingli kliffen proberen te volgen, het kasteel (Verdala palace) van de president bekijken en naar Rabat & Mdina.
De Dingli kliffen volgen lukt aardig.
De wegen zijn hier, net als op Sicilië, best smal en het is af en toe best krap met het tegemoet komend verkeer, maar het gaat allemaal goed.
We zien het beroemde ‘raam’ van de Dingli klif niet, maar het kapelletje op het hoogste punt wel.
Tussendoor komen we ook bij het paleis van de president (als hij er is dan is de Maltese vlag gehesen), we komen niet verder dan de oprit, de president is “thuis”.
We rijden naar Rabat en Mdina, deze steden waren ooit 1 stad maar heeeel lang geleden hebben de Arabieren dit gescheiden.
Karin vindt met behulp van Google Maps een grote parkeerplaats precies tussen de beide plaatsen in, een mooie uitvalsbasis voor een bezoek aan beide plaatsen en om hier te overnachten.
We beginnen in het minder toeristische Rabat, het is lunchtijd dus eerst een broodje.
Dit doen we bij de Crystal Palace Bar, wat het precies is weten we niet maar we nuttigen er 2 broodjes en 2 koffie voor €2,50, dikke prima.
We wachten tot de regen is afgelopen en lopen dan Rabat in.
Het is een leuk stadje met kleine steegjes en op het centrale plein de kathedraal, waar de locals allemaal samen komen.
We willen de grot van St. Paul bezoeken maar gaan toch eerst naar Mdina, het is maar een klein stukje lopen.
Via de hoofdpoort komen we de ommuurde stad binnen, het bijzondere is dat hier geen enkele straat recht is.
Heel apart om niet het einde van de straat te zien. De uitleg is dat in tijden van oorlog, een kogel nooit een rechte baan zou treffen in deze stad.
Na wat ronddwalen lopen we terug naar de camper om de voetjes even rust te geven, we eten daarbij een lokale snack, de Imqaret, gevuld met dadels.
Na een kop koffie gaat Roderick terug naar Rabat voor een bezoekje aan de grot, helaas is hij daar voor te laat.
Wel maakt hij nog wat foto’s van de kerstsfeer.
Straks samen de kerstsfeer in Mdina bekijken.
Dag 23, 22 december. Rabat – Mellieħa 36 km.
Het was vannacht weer een waai nacht, alsof we op een boot sliepen.
We blijven ‘s morgens dan ook maar wat langer liggen.
Roderick is er als eerste uit, hij gaat alsnog de grot bezoeken.
Hij vond het weer interessant, het was niet alleen een grot, maar je kon er ook catacomben bezoeken en in 2e wereldoorlog schuilkelders lopen.
Hij neemt op de terugweg een warm broodje mee en om 11 uur rijden we de parkeerplaats af.
Hoewel het nog steeds hard waait willen vandaag wat “must see” stranden aan doen.
Maar eerst gaan we naar het begin van de Victoria lines, een 12 km lange verdedigingslinie, die eind jaren 1800 werd aangelegd.
Onze eerste strand is Ġnejna Bay, een populair locatie voor de Maltezen.
Het is er nu rustig en hier zien we hoe hard het waait.
De kiosk is wel open, de eigenaar vertelde ons dat hij elke dag open is, behalve wanneer de wind verkeerd staat want dan kan hij zijn ramen niet open doen.
We drinken een espresso en een warme chocolademelk en gaan naar de volgende parkeerplaats.
Deze is boven op een rots, aan de ene kant zie je Ghajn Tuffieha Bay en aan de andere kant Golden Beach, ondanks dat we daar bijna weg waaien kunnen we wel wat foto’s maken.
Genoeg wind voor vandaag, we gaan naar Popeye Village, hier is 1980 de film/musical Popeye, met Robin Williams in de hoofdrol, opgenomen.
Maar ook dit ligt op een winderige klif, het is niet anders.
Het is een leuk themapark en we zijn hier de rest van de middag zoet, letterlijk en figuurlijk want bij de entreeprijs zit ook popcorn en gluhwein, hier heet dat mulled wine.
Na dit bezoek rijden we naar Mellieħa, we moeten nog wat boodschappen doen.
Wanneer ook dit gebeurd is zoeken we op Google Maps een parkeerplaats, we vinden er een bij een hele grote kerk, morgen deze maar even vanbinnen bekijken
Dag 24, 23 december. Mellieħa – Sliema 55 km.
We hadden een mooi plekje daar voor de kerk in Mellieħa maar een kerk heeft klokken en deze kerk heeft heel veel klokken, en dat willen ze laten weten!
Lang verhaal kort, we waren vroeg wakker.
Voor Roderick is dit prima, tijdens het uitlaten van de honden heeft hij nog wat dingen gezien om te bezoeken.
Eerst is daar het rondje om de kerk, gevolgd door een bezoek aan een zeer bijzondere begraafplaats.
Daarna daalt hij af in een grot, de Chapel of Our Lady of the Grotto. Hier staat een wit beeld van Maria met het kindje Jezus. Verschillende groepen mensen zeggen dat ze het beeld een kruisje hebben zien slaan, daarom is het nu een soort van bedevaartsoord.
Hierna gaat hij eerst terug, met een broodje, naar de camper.
Na dit broodje en een kop koffie gaat hij weer terug naar beneden, iets met FOMO
Want “onder” de camper ligt Malta’s grootste schuilkelder, dat moet hij zien!
Het is inderdaad groot en indrukwekkend, hij is daardoor bijna een uur weg.
Tijd om verder te gaan, we hebben nog wat “te doen” dingen.
Het water is op en de wc is vol, met een normale vakantie is dat geen probleem maar op Malta is dat toch anders.
Er zijn hier geen officiële camperplaatsen en campings kunnen we ook niet vinden, de vorige keer kon dat bij de autowasserette dus daar gaan we weer naar op zoek.
We rijden eerst naar Mosta, Mosta is bekend vanwege zijn rooms-katholieke kerk, de Rotunda Santa Marija Assunta, maar helaas kunnen we geen fatsoenlijke parkeerplaats vinden, we kunnen wel parkeren bij de Lidl maar dat is veel te ver lopen naar het centrum. We kopen een brood voor de lunch en rijden verder.
De zoektocht naar een autowasserette is ook geen succes, het is zaterdag en klaarblijkelijk is het hier dan ook auto wasdag, of veel te volle wasstraten, of ze zijn te klein voor de camper.
We overleggen kort en komen dan op het idee om naar St. Julians Bay te gaan, de hotspot van Malta.
Maar ook daar is geen parkeerplaats te vinden, achteraf ook best wel logisch want het is een lange boulevard met hotels.
Ietsiepietsie teleurgesteld zoeken we naar een strand in de buurt met parkeerplaats en die vinden we.
We betalen €3,50 parkeergeld en vol verwachting lopen we richting zee en daar blijft het bij.
Alle zee is omringd door hotels, die dicht zijn, en we komen met geen mogelijkheid bij het water.
We laten ons niet kennen en samen met Google Maps vinden we een hondenstrand, leuk!
Maar wanneer we daar aankomen is ook dat een teleurstelling, wat ze hier strand noemen is niks meer dan rotsen, de honden kunnen, zonder hun pootjes te breken, niet eens loslopen.
We zijn er wel klaar mee en gaan eerst wat drinken bij een hotel bij het “strand”.
Bij de ingang zien we een waterkraan en nadat we besteld hebben vragen we of ook water mogen innemen voor de camper, dit is geen probleem, Yes
Na dit drankje zitten we alleen nog met een volle wc maar wanneer we van het parkeerterrein af rijden zien we een rijtje dixies staan, ook dit probleem is opgelost.
Intussen wordt het al donker, morgen willen we naar de shoppingmall in Sliema en we hadden al bedacht om vanavond alvast op zoek te gaan naar een parkeerplaats zodat we er alvast zijn.
Maar ook dit is een groot drama, alle parkeerplaatsen en parkeerterreinen zijn vol (Iets met zaterdag en iets met kerst ).
We rijden rondjes en rondjes en dan eindelijk zien we een parkeerterrein met een vrije plek en het is ook nog een leuke plek.
We gaan eerst even een kleinigheidje eten en daarna lopen we met de honden over de gezellige boulevard terwijl de temperatuur nog heerlijk aangenaam is.
Dit voelt weer op en top vakantie.
Dag 25, 24 december. Sliema 0 km.
Vandaag een dagje Sliema, Karin gaat naar The Point en Roderick gaat samen met de honden aan de wandel.
Om 12 uur gaan we beide een kant op en om 15 zien we elkaar weer in de shoppingmall.
We eten eerst een broodje en doen daarna boodschappen voor eerste kerstdag.
Dit valt nogal tegen, eigenlijk hebben ze hier helemaal geen kerstassortiment, we kopen er het beste van en maken er morgenavond sws een feestje van.
Na een borrel in de camper gaan we, net als de Maltezers, nog uit eten op kerstavond.
Roderick ook blij want die heeft na vanavond alle specialiteiten van Malta afgevinkt.
Dag 26, 25 december. Sliema – Valletta 100 km.
Vandaag de laatste dag Malta, eigenlijk wilden we vandaag al weg maar op 1e kerstdag varen er geen veerboten, dan maar wat rondrijden.
Uiteraard niet doelloos, we gaan eerst naar Mosta.
De vorige keer konden we daar de camper niet parkeren en vandaag kan dat ook niet.
We gaan een stukje verderop, richting de coral lagoon.
Hoewel je daar niet met de camper kunt zijn we wel nieuwsgierig naar de omgeving, onderweg zijn we op zoek naar openbare toiletten want de wc moet geleegd worden en zoeken we naar een stukje strand om met de hondjes te lopen.
Wanneer we bijna bij coral lagoon zijn ziet Karin een stukje strand, we pakken de eerst volgende afslag en komen bij een grote en nette parkeerplaats, met een openbaar toiletgebouw.
Bij de parkeerplaats blijkt ook de enige officiële camperplaats van Malta te zitten maar die is alleen van 1 oktober tot 30 april geopend.
We drinken een kop koffie voor de camper in de zon en lopen daarna naar het strand.
Er is best wel wat activiteit op het strand, er is zelfs een familie die kado’s aan het uitpakken is, zeer bijzonder om te zien.
Nadat de honden klaar zijn met het wandelen gaan we verder naar coral lagoon.
Zoals we al dachten is daar weinig van te zien, we lopen nog wel een klein stukje naar boven, daar kun je goed het eilandje Comino zien.
We rijden weer een stukje terug, stoppen voor een lunch op een terras bij een strandtent en gaan naar Fort campbell.
Dit fort hoort bij een verdedigingslinie ten noorden van de Victoria line.
Het fort is volledig afgezet maar de verdedigingslinie kunnen we wel bekijken.
Hierna vinden we het mooi geweest, we rijden rustig aan terug naar Valletta waar we morgen weer op de boot naar Sicilië gaan, maar vanavond eerst nog 1e kerstdag op Malta vieren.
Dag 27, 26 december. Valletta – Punta Pisciotto 43 km.
Vanmorgen waren we om 6:45 uit bed, we hadden een boot te halen.
600 meter later rijden we de haven in en om 10 voor 9 varen we Valletta uit.
Na het aanmeren rijden we naar Ispica, daar zit een wasserette en een autowasserette, zowel onze kleding als de camper kunnen wel een wasbeurt gebruiken.
Het wassen van de camper gaat prima, alleen het gebruik van de wasmachine zit tegen.
Net voor ons aan doet een Italiaanse vrouw 1 kleedje in de wasmachine en de andere wasmachine is stuk.
We moeten nu een uur wachten op haar “was”.
Het is niet anders, het is mooi weer, we zetten gewoon een stoeltje in het gras en pakken er een drankje bij, wie doet ons wat.
Om half drie zijn we daar klaar, we doen niet nog een was en wat wel gewassen is laten we wel in de camper drogen.
We hebben een camperplaats op bij het strand Park4Night gevonden maar daar aangekomen is het parkeerterrein dicht.
Karin bakt eerst een tosti want onze maagjes beginnen al aardig te knorren.
Nadat we die verorberd hebben rijden we naar een ander plekje die we gevonden hebben op dezelfde site.
Wanneer we daar aankomen kijken we beide bedenkelijk, het is niet echt een geëffend pad ofzo, Roderick loopt eerst maar een stuk vooruit om te zien of het mogelijk is.
Triomfantelijk roept hij; kan gewoon
We staan fantastisch mooi, voor ons de zee en achter ons de ruïne van *Fornace Penne.
Roderick loopt een verkenningsrondje met de honden en Karin hangt buiten de was op, nu genieten van het uitzicht!
*Fornace Penne is een oude steenfabriek, met een verhaal,die in 1924 is afgebrand, sindsdien is er niks meer mee gebeurd. Zie link.
Dag 28, 27 december. Punta Pisciotto 0 km.
Na het ontbijt en honden uitlaten zijn we klaar voor vertrek maar dan komt de zon door, we zetten nog even de stoelen buiten en pakken nog een kop koffie.
We zitten eigenlijk ook wel lekker en we staan op een donders mooi plekje, we blijven gewoon!
Alleen “moeten” we nog wel wat boodschappen hebben, we kijken op Google Maps en op een half uur lopen, langs de kust, zit een supermarkt.
Dat wil Roderick wel doen, hij trekt de korte broek aan en gaat die kant op maar wanneer hij er is blijkt de supermarkt dicht te zijn (f*ck Google).
Samen met een drup aan de neus neemt hij ook wat Siciliaans lunch mee.
Terug bij de camper bekijkt Karin de campervoedselvoorraad; avondeten is geen probleem, voor morgenvroeg hebben we nog crackers en er ligt nog 1 blik pils in de koeling, of beter gezegd lag, wandelen maakt dorstig .
Wanneer we het eten op hebben verlaat de zon ons ook, de lange broek kan weer aan 
.
Wanneer het echt fris begint te worden, klappen we de stoelen in en zetten ze in de garage en dan ineens is de zon er weer.
We pakken een borrel en gaan op een rotsje zitten, genietend van de laatste zonnestralen.
Nu in de camper, zo maar even wat leesvoer verorberen.
Dag 36, 4 januari. Trapani – Castellammare del Golfo 60 km.
Vandaag beginnen we met een wandeling door Trapani.
Als eerste lopen we naar de “Torre di Ligny”, een oude verdedigingstoren gelegen op het meest noordwestelijke punt van Trapani en vlakbij achter de camper.
Daarna lopen we door haven, voor de camper, langs de vissersboten, die daar hun net gevangen vis verkopen, weer mooi om te zien.
Op naar het centrum, het is een hele nette en schone stad, we doen daar weer wat bezienswaardigheden, kopen een broodje voor het ontbijt en lopen weer terug naar de haven.
Maar dan ziet Roderick een soort van lunchroom met een ijsvitrine.
Er staat nog steeds een ding op zijn to eat lijstje en dat is “Brioche con gelato”, een broodje ijs en die kan nu van dat lijstje af!
Bij de camper eet Karin haar broodje op, die van Roderick gaat in de kast, hij heeft genoeg gehad
We rijden de haven uit en gaan naar de andere kant van de stad, hier is de kabelbaan naar Erice, Erice is een prachtig middeleeuws dorpje hoog boven op de Monte San Giuliano.
Omdat we al een paar keer vast gereden zijn op wegen richting zulke bezienswaardigheden heeft Roderick nu bewust gekozen voor deze kabelbaan, hier zit namelijk een ruime parkeerplaats bij.
We parkeren de camper (€5,=), kopen een retourtje kabelbaan (€22,=) en gaan naar boven.
De kabelbaan staat ook bekend om het mooie uitzicht over Trapani maar helaas kabelen wij al vrij snel in de wolken 
Eenmaal boven is het eerste wat we zien een hele grote, gratis, parkeerplaats en veel mist 
We lopen Erice in maar eigenlijk is er niet veel aan, overal hangt diezelfde mist.
Uiteraard maken we het toeristische rondje af en drinken we een gluhwein en een ‘dikke’ warme chocolademelk op de kerstmarkt.
Een klein beetje teleurgesteld maken we nog een foto van de toren waar we de route begonnen en lopen terug naar de kabelbaan.
In de camper drinken we een kop koffie en zetten Palermo als eindbestemming in de navigatie, uiteraard op snelwegen vermijden.
We rijden een mooie route met afwisselend zee en bergen.
Wanneer het tijd is om wat te eten nemen we een afslag, we komen bij een mooi kiezelstrandje.
In de zon eten we een broodje, drinken een kop koffie en laten de honden nog even uitrazen bij de zee.
We twijfelen of we hier blijven staan maar we rijden toch door.
Even later komen we bij een uitzichtpunt waar we stoppen en zien een mooi havendorp, daar gaan we overnachten!
Twintig minuten later zijn we bijna op dat mooie plekje aangekomen, maar helaas is dat gebied een ZTL zone
Via Park4Night vinden we nog wat parkeerplaatsen maar die zijn allemaal afgesloten.
Op campercontact app vinden we een camperplaats waar we het laatste plekje innemen.
Na een borrel en het eten gaan we nog even het leuke stadje in.
Dag 37, 5 januari. Castellammare del Golfo – Palermo 76 km.
Nadat we gisteren na het eten een zwoele zomeravondwandeling in het stadje hebben gedaan, worden we vandaag wakker met harde woei, we draaien nog een keer om
Op de matige camperplaats legen we de wc, vullen het verse water aan en rijden dan naar de Conad, een supermarkt.
Supermarkten zijn wel een dingetje hier, wat de ene Conad wel heeft, heeft de andere niet, best apart.
Maar goed, we hebben hondenbrokken en een broodje voor de lunch.
Op de parkeerplaats eten we de broodjes op rijden daarna naar Borgo Parrini (Partinico).
Een deel van dit dorp is omgetoverd tot een soort sprookjesplein, met huizen die zijn geïnspireerd op de werken van Gaudí.
Maar helaas, (te) smalle straatjes en geen fatsoenlijke parkeerplaatsen doen ons besluiten dit over te slaan.
We vervolgen ons route richting Palermo met als tussenstop Monreale. Hier staat, volgens de boekjes, de mooiste kerk van Sicilië en misschien wel de mooiste kerk van Italië.
Dit moeten we natuurlijk zien, wanneer we het dorp inrijden zien we meteen al borden met een grote blauwe P, dat is gunstig.
We volgen netjes de borden en wanneer we er bijna zijn staat er ineens een bord met een hoogtebeperking van 2 meter 40, tja dat gaat echt niet lukken 
We kunnen nog net op de rotonde achteruit en rijden weer terug.
En dan zien we een vrije plek op de stoep, we “pleuren” de camper neer en Roderick loopt het stuk terug.
Maar ook dat eindigt in tranen
De kerk is dicht!
Teleurgesteld rijden we naar Palermo, wanneer we daar zijn is het al te laat voor sightseeing.
We zoeken op Campercontact een camperplaats en komen terecht bij een heeeeeele grote shoppingmall, geen probleem voor Karin
Nadat Roderick een rondje met de honden heeft gelopen gaat Karin “even” binnen kijken.
Een half uur later komt ze dol enthousiast terug, dit is een van de mooiste en grootste shoppingmalls die ze ooit gezien heeft.
Na een klein *overlegje gaat ze weer rennend terug naar binnen.
Aan het begin van de avond gaat Roderick ook heen, we eten daar wat en gaan terug naar de camper, morgen een dag sightseeing in Palermo.
*Normaal doen we altijd op de laatste dag van de vakantie een dagje shoppingmall maar dat is dus bij deze vervroegd.
Dag 38, 6 januari. Palermo – Palermo 11 km.
Een onrustige nacht, leuk zo’n gratis parkeerplaats bij een shoppingmall, maar voor de jeugd is het ook een mooi plekje om iedereen de autogeluidsinstallatie te laten horen.
Gelukkig brengt een regenbui rust.
Als we het ontbijt op hebben rijden we naar de andere kant van de stad, daar is een bewaakte camperplaats.
Niet goedkoop maar wel een veilig gevoel voor een bezoek aan Palermo.
De navigatie leidt ons mooi om de stad heen tot de brug over het spoor ivm een ongeluk gestremd is, nu mogen we dwars door de stad heen .
Dat is geen pretje, verkeersregels kennen ze hier niet en verkeersborden worden meer gezien als adviezen en ook dubbelparkeren is hier tot kunst verheven. Maar als je je een klein beetje aanpast aan de Italiaanse rijvaardigheid dan red je het wel.
En we redden het, om 11 uur staan we samen met de regen op plek.
We wachten even tot de bui over is, we wachten en we wachten en we wachten.
En dan is het om kwart voor 1 eindelijk droog en een kwartier later staan we bij de toegangspoort van Palermo, Porta Nuova.
We beginnen met streetfood, Karin neemt Panelle, gefrituurde kikkererwtsnacks en Roderick besteld Panne con milza, een broodje milt. De laatste een specialiteit van Palermo ooit begonnen door Joodse slagers in Palermo en eigenlijk koop je het bij voorkeur bij een straatverkoper.
Hoewel het niet lekker klinkt, is het zo’n broodje milt best te eten.
Via Palazzo deo Normanni lopen we naar een van de beroemde streetfood markten van Palermo, Mercato Ballaro.
We zitten nog vol van de vorige snacks maar eten gebakken aubergine, omdat dit op het lijstje staat van ‘must eats’.
Via een achterbuurt lopen we naar San Giovanni degli Eremiti, een kerk met drie opvallende rode koepels. Daarnaast ligt Piazza Pretoria, het plein van de schaamte met in het midden de fontein Pretoria.
Rond de fontein staan drie belangrijke gebouwen; Palazzo Pretoria, de St Carterina kerk en het Palazzo Bordinaro.
Drie stappen later staan we op Piazza Quatro Canti, het hart van Palermo, zie vooral het filmpje.
We lopen verder door winkelstraten met kerstmarktjes en heel veel horeca, die hun etenswaren uitstallen op tafel.
We drinken tussendoor een espresso met een warm cassatataartje.
De volgende bezienswaardigheid is Teatro Massimo, een groot operagebouw die bekent staat om de slotscènes van de The Godfather III.
Het volgende gebouw is ook een theater, Teatro Garibaldi,
Tijd voor een drankje en hapje, dit keer voor Karin een Calzone en voor Roderick granita e brioche, een broodje met schaafijs.
Langzaam lopen we terug naar de camper stoppen voor de laatste keer, nu bij de Kathedraal.
Helaas is er een dienst aan de gang dus kunnen we alleen maar om het hoekje kijken.
We kunnen wel naar beneden waar ook een soort van kerk zit.
Om 8 uur zitten we in de camper aan de koffie met Siciliaanse zoetigheid, Frutta martorana (marsepein fruit) en Biscotti alla mandori (Amandelkoekje). De rest van de avond horen we de fikse buien op de camper, morgen hopelijk droog.
Dag 39, 7 januari. Palermo – Spiaggia Torre Conca 145 km.
De regen heeft de hele avond/nacht aangehouden en niet te zuinig ook, wat een noodweer.
Maar we hebben goed geslapen, vanmorgen eerst gedoucht op de camperplek en toen weer on tour.
De bedoeling is het binnenland, dat lukt ook prima maar waar de wegen over het algemeen niet goed zijn is het hier dramatisch!
En dan hebben we het nog niet eens over de afvalbulten hier langs de weg, niet normaal!
We hebben hier al snel spijt van maar even een andere weg opzoeken kan niet, die zijn er niet.
We houden het vol tot Ciminna, we zetten de navigatie op Cefalù, een authentiek Siciliaans vissersdorp.
Maar hoe mooi en authentiek het dorpje ook moet zijn, we komen er niet achter.
Het hele dorp is uitermate camperonvriendelijk, je mag er zelfs niet parkeren met de camper.
We maken nog wat foto’s van een hele ruige zee en rijden weer verder.
We blijven de kustlijn volgen tot we een camperplaats op Park4Night vinden.
We staan hier lekker rustig, vlakbij het strand maar wel met een harde wind. Ach, inmiddels zijn we alle weertypen inclusief windkracht tien gewend. Maakt ons niet meer uit.
Dag 40, 8 januari. Spiaggia Torre Conca – Villa San Giovanni 206 km.
Gisteravond overleg gehad met ons 4en, we gaan niet meer het binnenland in, de troep en de zeer slechte wegen hebben ons dit doen besluiten.
We rijden verder langs de kust, waarschijnlijk door het toerisme zijn de wegen hier over het algemeen goed en ligt er praktisch geen troep langs de weg, dat geniet wel een stukje meer hoor.
Het is ook een mooie route langs deze kustlijn met zijn ruige zee.
In Tindari staat bovenop de berg het heiligdom van de zwarte Madonna, hier komen iedere dag vele pelgrims het beeld bekijken en boete doen.
Ook wij willen natuurlijk dat beeld bekijken, dat boete doen laten we aan de pelgrims over 
Ook het uitzicht is hier geweldig, bij mooi weer moet je zelfs de Egeïsche eilanden kunnen zien, het is vandaag geen mooi weer.
Wel zien we Laghetti di Marinello, een prachtige strook zand die zich uitstrekt richting zee. Dit zijn een soort van meertjes, die elke dag, afhankelijk van het weer en de beweging van de golven, van vorm veranderen.
Na al dit moois vinden we het wel mooi geweest, we gaan naar Messina en verlaten Sicilië, om 18 uur staan we op een parkeerplaats aan de zee in Villa San Giovanni, morgen het binnenland van Italië in.
Dag 41, 9 januari. Spiaggia Torre Conca – Tropea 102 km.
Na wat onderzoek van onze kant blijkt dat we niks te zoeken hebben in het binnenland, na een vraag in de Campergroep Italië met de camper word ons de tip gegeven om naar Tropea te gaan.
Tropea ligt bovenop een klif die uitkijkt over Tyrrheense zee en heeft als grootste bezienswaardigheid het klooster van Santa Maria dell’Isola.
Met de navigatie op “snelwegen vermijden” rijden we weer een leuke route.
Om 13 uur zijn we op de camping, we zetten de stoelen buiten, eten een broodje in de zon, lopen we met de hondjes een strookje strand en drinken wat op het terras van de camping.
Hierna beklimmen we de trappen naar boven, een beste klim maar het uitzicht maakt het meer dan goed.
Het is een mooi dorpje maar het wordt hier duidelijk dat het seizoen is afgelopen, er is bijna geen winkel open, vrijwel alle horeca is dicht en zijn druk bezig met het opruimen van de kerstversiering en het schoonmaken van het terras.
Na het rondje dorp, drinken we een espresso bij de ijssalon en beginnen daarna aan de afdaling naar de camping.
Morgen naar Rome.
Dag 42, 10 januari. Tropea – Rome 649 km.
Vandaag een reisdag via snel- en tolwegen, alles ging goed dus weinig nieuws en en nog minder foto’s.
We vertrokken om 10:10 uur uit Tropea en met 3 tussenstops waren we om 18 uur op de camperplaats ,maar het is wel een bijzondere camperplaats.
Speciaal voor deze vakantie zijn we lid geworden van Agricamper Italia, dit lidmaatschap kost €35,= per jaar.
Voor dit geld kun je bij een van de aangesloten bedrijven 24 uur staan.
Je moet wel zelfvoorzienend zijn want je staat gewoon ergens bij hun op het terrein.
In ons geval staan we tussen de eucalyptusbomen van een biologische boerderij, Roma Aeterna azienda agricola.
Eigenlijk is dit niet zo ons ding omdat wij altijd pas aan het einde van de dag weten waar we overnachten en bij deze bedrijven moet je te voren reserveren.
Maar nu kwam het wel zo uit, we willen heel graag Vaticaanstad bezoeken en deze boerderij ligt vlakbij een treinstation, met de trein ben je binnen 20 minuten in het centrum van Rome, ideaal dus.
Het enige is dat we graag 2 nachten willen staan, vandaag (aankomstdag) en morgen, maar dat is geen probleem.
We moeten dan, of wat boerderijproducten (t.w.v. €25,=) kopen of we mogen eten laten bezorgen (€26,= pp), wij kiezen voor dat laatste, is toch wel fijn wanneer er, na een dagje reizen voor je gekookt wordt. We hebben zelfs nog keuze, zie screenshots.
Dag 43, 11 januari. Rome 0 km.
Vandaag naar Vaticaanstad.
We lopen vanaf de camperplaats eerst naar de Tabacchi waar we 2 kaarten voor de trein kopen.
Deze kaartjes zijn 100 minuten geldig voor de trein en metro en kosten €1,50 p.p.
Tien minuten later zijn we op het treinstation en weer 20 minuten later op het station in Rome vlakbij Vaticaanstad.
Zodra we Vaticaanstad in lopen worden we aangesproken of we een rondleiding met gids willen doen, dit is zonder wachtrij.
Hoewel het niet goedkoop is doen we het wel.
Na een espresso met wat lekkers begint de rondleiding.
Na een uitgebreid verhaal over Vaticaanstad gaan we met de rondleider naar het museum, hier zijn ongeveer 17.000 kunstwerken te bewonderen.
Hij begeleidt ons langs de meeste bijzondere kunstwerken en weet er alles, inclusief jaartallen, over te vertellen.
Zo kom je er toch veel meer over te weten dan wanneer je “alleen” naar binnen gaat.
Hierna mogen we binnendoor naar de Sixtijnse kapel en dankzij de rondleider weten we nu precies wat de muur en plafondbeschilderingen van Michel d’Angelo voorstellen, heel bijzonder. Ook bijzonder dat Michel d’Angelo oorspronkelijk beeldhouwer was met marmer, nooit brons. Hij werd gevraagd om te schilderen en is er daardoor mee begonnen. Hij heeft zelfs nog een tijdje op betaling moeten wachten en heeft uit protest ergens een blote kont terug laten komen in een schilderwerk. Mooie verhalen.
Het is intussen 15 uur en meteen het einde van de rondleiding, wat ons betreft was het het geld wel waard.
We mogen nu op eigen gelegenheid de St. Pieter Basiliek van binnen bekijken, wat een gebouw is dit zeg.
Je komt ogen en tijd te kort om in deze wonderschone Basiliek alles te kunnen zien.
Wanneer we “uitgekeken” zijn gaan we eerst wat eten en drinken, dat sightseeing maakt hongerig en dorstig.
Met een gevulde maag gaan we op zoek naar een cache maar dat blijkt niet mee te vallen want “gewone” *caches liggen hier niet.
Er liggen voornamelijk moeilijke Puzzel Caches en een Virtuele Cache, die doen we dan maar.
Bij deze cache volstaat een foto van jezelf op het St. Pieterplein met een afbeelding van de vlag van jouw land, we hebben nu in het kleinste land ter wereld ook een cache gelogd. 
We verlaten Vaticaanstad en lopen naar het kasteel verderop, in dit kasteel verstopte de Paus en consorten zich in geval van gevaar.
Er staat hier een aardige rij bij de ingang, we zijn wel klaar met op onze benen staan en lopen terug naar het station, om 20 uur zijn we terug in de camper en sinds lange tijd moet de kachel aan.
* https://www.geocaching.nl/de-verschillende-cache-types/
Dag 44, 12 januari. Rome 0 km.
Ons bezoek aan Vaticaanstad van gisteren smaakte naar meer, we blijven hier nog een dag langer en vandaag gaan we Rome in.
We gaan met de bus naar het treinstation, nemen daar dezelfde trein als gisteren en stappen daarna over in de Metro.
We stappen uit op Barberini square, drinken daar eerst een espresso en lopen dan naar de eerste bezienswaardigheid van vandaag, de Trevifontein.
En dan we iets wat we nog nooit gedaan hebben, we nemen de hop-on hop-off bus.
De eerste stop is bij het Colosseum en wij hoppen meteen off.
We nemen, net als gisteren, een betaalde rondleiding en ook deze is het geld weer waard.
We krijgen heel veel informatie over het Colosseum en de geschiedenis er van. Met name het verloop van de ‘gevechten’ in de arena waren leerzaam. Geschiedenisles op de plaats delict. Mooi.
Hierna lopen we naar Forum Romanum, dit is zonder rondleiding.
We proberen zelf een beetje logische wandelroute te vinden maar dat valt niet mee, zo groot is het.
Met vermoeide voetjes hoppen we weer in de bus, vanuit de bus maken we foto’s van Circus Maximus en stappen we uit bij Piazza Venezia.
Daar doen we eerst een rondje door de Joodse wijk en gaan daarna op zoek naar wat te eten, dat was er een beetje bij ingeschoten.
Na het eten van een lekkere pasta gaan weer naar de bus, maar de bus hopt niet meer, dat deed die maar tot 18 uur.
Dan maar met de gewone bus, we hadden gisteren een 24 uur kaart gekocht en die was nog een uur geldig.
We stappen vlakbij de Spaanse Trappen uit en lopen door het drukke en gezellige centrum daar heen.
En dan zit onze tijd er ook weer op, we moeten voor 8 uur terug zijn bij de camperplaats, want dan gaat het hek dicht.
We *balen hier wel van want we hebben nog lang niet alles gezien maar we beseffen ook dat we met een uur of twee extra ook niet alles kunnen bekijken, dat wordt dan eerder 2 dagen
We tikken bij de Mac nog een espresso achterover en gaan dan met het OV terug.
Met nog 5 minuten op de klok komen we bij de camperplaats aan, nu de voetjes omhoog.
*In het geval van een grote stad, wat Rome uiteraard is, besluiten we vaak een bewaakte of veilige camperplek uit te zoeken voor een paar dagen. Hier heb je dus altijd te maken met een beheerder en dus tijden. Een keuze die we maken en toch wel fijn vinden.
Dag 45, 13 januari. Rome – Silenen (CH) 791 km.
Vandaag een reisdag, we willen zover mogelijk Zwitserland in.
Nadat Roderick, samen met de honden, broodjes voor de lunch bij de Conad heeft gekocht, zeggen we gedag tegen de camperplaatseneigenaar.
We geven hem als dank voor de gastvrijheid een souveniertje van ons en verlaten dan de Agricamper Italia camperplaats.
In het dorp gooien we de dieseltank vol, en rijden de tolweg op.
Het voordeel van de tolwegen is dat er bij elk tankstation een camperserviceplek is, na 3 nachten op 1 plek zijn we daar wel aan toe.
Helaas is het water afgesloten, we kunnen wel de wc en de vuilwatertank legen.
Bij het volgende tankstation is het water gelukkig niet afgesloten, nadat ook de watertank gevuld is rijden we naar de LPGslang maar dan, voor de eerste keer in iets van 10 jaar, wordt het geweigerd*.
Zucht, we rijden eerst nog een stuk door en wanneer we trek krijgen stoppen we bij een tankstation, daar doen ze gelukkig niet moeilijk, nu zijn we helemaal camperproof
Op de parkeerplaats eten we onze broodjes op en vervolgen dan weer onze weg.
Tegen 19 uur rijden we Zwitserland in stoppen als eerst bij de McDonalds.
Na het eten rijden we nog twee uurtje en stoppen in Silenen op een parkeerplaats bij een school.
*Officieel mag LPG niet bij een tankstation gevuld worden omdat dat dit voor “huishoudelijk gebruik” is.
Dag 46, 14 januari. Silenen (CH) – Rhinau (FR) 318 km.
Wanneer we wakker worden zien we hoe we staan, kon minder
Het is ook koud, volgens de weerapp is het -4°C 
Na het ontbijt rijden we de tolweg weer op en om kwart over 12 rijden we Frankrijk binnen.
We stellen de navigatie in op Straatsburg en “snelwegen vermijden” en worden meteen Duitsland in gestuurd?
Oké, dat was niet de bedoeling en zonder snelwegen duurt de reis ook nog 2 x zo lang.
We zetten de instellingen weer terug maar blijven nog een heel stuk door Duitsland rijden, is natuurlijk wel een goed excuus om een schnitzel te eten.
Wanneer we terug in Frankrijk zijn zoeken we een overnachtingsplek op Campercontact en we vonden er een op een half uur en voor morgen een kwartier rijden naar Straatsburg.
Het is weer een mooi plekje, dit keer aan de Rijn.
Dag 47, 15 januari. Rhinau – Straatsburg 62 km.
Officieel een klein stukje rijden vandaag maar we willen graag nog wel wat boodschappen doen en de wc moet eigenlijk ook leeg.
Dat wordt een klein beetje omrijden, een SuperU, iets uit de route, heeft een servicepunt.
We hebben geen haast dus geen probleem.
Na al dit alles, inclusief tanken, rijden we naar de P+R van Straatsburg.
Daar zit een betaalde camperplaats, de prijs is inclusief een tramkaartje.
We eten in de camper eerst een broodje en gaan dan met de tram naar het centrum.
Nadat we de tram uitgestapt zijn doen we eerst een drankje en oriënteren ons voor een stadswandeling.
Wat een leuke stad is dit; klein, schoon, leuke winkels , gezellige horeca en mooie bezienswaardigheden.
We beginnen in Petite France, Petite France is het toeristische centrum van de stad met authentieke vakwerkhuizen en Barrage Vauban, een 17e-eeuwse overdekte brug.
Natuurlijk lopen we door en over deze brug.
Via Place Kléber, het grootste plein van Straatsburg, lopen we naar Maison Kammerzell, een historisch monument van deze stad en een typisch voorbeeld van het Elzasser vakwerkhuis.
Twee stappen later staan we voor de kathedraal van Straatsburg.
We hebben best veel kerken en kathedralen gezien, maar deze is ook weer prachtig.
Het heeft weinig bling bling maar het is groot en hoog, heel groot en heel hoog!
Natuurlijk is Roderick nog de hoogte in geweest en tegelijkertijd heeft Karin de Astronomische klok bewonderd.
Na een biertje en een cider in het Delirium Café, lopen we langs het paleis terug naar de tram.
Morgen naar België; Antwerpen of Brussel? Wij weten het nog niet, wat raden jullie ons aan?
Dag 48, 16 januari. Straatsburg – Antwerpen 474km.
Vandaag weer een reisdag.
Gisteren hadden we op onze socials advies gevraagd over onze aankomende bestemming; Antwerpen of Brugge, de meeste adviezen waren voor andere steden
Maar op plek 2 stond Antwerpen en daar zijn we, op wat files na, zonder noemenswaardigheden goed aangekomen
Dag 49, 17 januari. Antwerpen 0 km.
De laatste dag buitenland en die sluiten we af in Antwerpen.
Vanaf de camperplaats lopen we naar de tramhalte en na een keer overstappen, is onze eerste stop bij de rivier de Schelde in het noorden van Antwerpen.
We bekijken de oude kranen die hier langs de kade staan en lopen door naar “het eilandje“, wat tegenwoordig een van de hipste wijken van Antwerpen is met als opvallendste punt het MAS gebouw.
We vervolgen onze wandeling naar de Grote Markt met zijn prachtige gebouwen en imposante
Onze Lieve Vrouwekathedraal.
De rest van de dag dwalen we door de de stad met leuke winkel en horeca straten.
We sluiten de dag af bij De Bomma, een traditioneel Vlaams restaurant.
We eten daar zo veel en lekker dat we nu uitgeteld aan het uitbuiken zijn. Nergens geen zin meer in. Tot zover onze bonte avond.
Dag 50, 18 januari. Antwerpen – Wehe den Hoorn 352 km.
Dat was het dan, de laatste keer opstaan in de camper in deze vakantie.
Of toch niet?
Karin is de laatste paar dagen druk op het internet bezig, ze heeft voor de vakantie haar lease auto ingeleverd en daar moet natuurlijk wel vervanging voor komen.
Uiteindelijk is de keuze beperkt tot 2, de ene in Assen en de andere in Winsum.
De laatste vakantiedag, geen haast, dus geen wekker.
Na het ontbijt bellen we eerst naar Assen maar die auto is al verkocht.
De auto in Winsum is nog wel beschikbaar, dan maar even een stukje omrijden voordat we naar huis gaan, die paar kilometers maakt ook niet meer uit in deze vakantie 
Het is lekker rustig op de weg en om kwart over 12 rijden we Nederland in, heel apart om hier weer te zijn.
Om 16 uur zijn we in Winsum, Karin maakt een proefrit, keurt de auto goed en komt er ook uit met de prijs.
De hamvraag is echter wanneer kunnen we de auto ophalen?
Het antwoord is klip en klaar, morgen.
Uh oké, dan is naar huis rijden ook een beetje onzin.
Hier vlakbij, in Wehe-den Hoorn, zit een camperplaats, twintig minuten later zijn we daar.
Dag 51, 19 januari. Wehe den Hoorn – Borger 70 km.
Om half twaalf zijn we in Winsum, Karin rijdt in haar “nieuwe” auto achter de camper aan naar Borger waar om 13 uur onze vakantie ten einde komt.
Wat op 30 november 2023 begon als een ultieme roadtrip eindigt vandaag, 19 januari 2024, 7427 km’s later.
Hoewel het voelt als een eeuwigheid, is het ook voorbij gevlogen maar wat hebben we een fantastische reis gehad. Wat hebben we ontzettend veel herinneringen gemaakt, en wat hebben we het leuk gehad met ons vieren. We zijn dankbaar dat we dit hebben kunnen doen.
Dankbaar naar onze werkgevers en collega’s, zonder hun medewerking was dit onmogelijk geweest.
Dankbaar naar onze ouders dat ze, ondanks hun eigen dingen, op ons huis en op de poezen gepast hebben. We zijn erg blij om hun weer te zien net als onze kinderen en kleinkinderen.
Nu de camper uitpakken, stofzuigen, dweilen, uit en afsoppen, de was doen en de hele berg aan souvenirs een plekje geven.
Rest ons nog om jullie te bedanken voor het meereizen, hopelijk zijn jullie niet wagen en/of zeeziek geworden en hebben jullie een beetje mee kunnen genieten door de verslagen en foto’s.
